پرستشگاه‌های عیلامی بر اساس کتیبه‌های شیلهک-اینشوشینک
الموضوعات :
میلاد جهانگیرفر
1
,
فرزانه گشتاسب
2
1 - کارشناس ارشد فرهنگ و زبان‌های باستانی، پژوهشگر گروه پژوهشی یادگار باستان، تهران، ایران
2 - عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، پژوهشگر گروه پژوهشی یادگار باستان، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: عیلام باستان, دین عیلام باستان, پرستشگاه‌های عیلامی میانه, معماری عیلامی, تزیینات معماری,
ملخص المقالة :
با آنکه منابع دست‌اول در ارتباط با دین عیلام باستان بسیار اندک است، ولی می توان از آثار معماری باقی مانده و در نوشته های عیلامی، و نیز نوشته های بین النهرینی دربارۀ عیلامیان، اطلاعات جالبی به دست آورد. یکی از بزرگ ترین گروه نوشته های برجای مانده، متعلق به شیلهک-اینشوشینک (1120-1150 پ.م.) از شاهان عیلامی میانه و سومین پادشاه سلسلۀ شوتروکی، است. این پادشاه در کتیبه های خود به خدایان گوناگون و پرستشگاه های متعدد اشاره می کند. بیشترین پرستشگاه های مذکور در کتیبه های وی، توسط شاهان پیشین ساخته شده بودند و چون در حال تخریب بودند وی آنها را بازسازی کرده است. آنچه در این نوشتار بررسی می شود، پرستشگاه های عیلامی بر اساس کتیبه های شیلهک-اینشوشینک است.
