• الصفحة الرئيسية
  • عوامل موثر بر میزان مصرف منابع اکولوژیک در ایران با رویکرد اقتصادی

شارک

عنوان URL للمقالة


رقم المقالة : JEST-1701-3286 (R6) زيارة : 85 الصفحة: 377 - 388

10.22034/jest.2021.23758.3286

نوع المخطوط: ابحاث

عوامل موثر بر میزان مصرف منابع اکولوژیک در ایران با رویکرد اقتصادی

الموضوعات :

مرتضی مولایی 1 (دانشیار، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.*(مسوول مکاتبات))
احسان بشارت 2 (کارشناس ارشد، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.)
مهرداد محمدی 3 (کارشناس ارشد، گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.)

تاريخ الإرسال : 09 السبت , ربيع الثاني, 1438 تاريخ التأكيد : 21 الأربعاء , ذو القعدة, 1440 تاريخ الإصدار : 05 الخميس , ربيع الأول, 1442

الکلمات المفتاحية: پناهگاه آلودگی, کوزنتس زیست‌محیطی, مدل ARDL, ردپای اکولوژیک,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: ارتباط بین توسعه و محیط‌زیست از مباحث عمده در محافل مختلف است. هدف از این مطالعه بررسی عوامل موثر بر ردپای اکولوژیکی و آزمون فرضیه پناهگاه آلودگی و فرضیه زیست‌محیطی کوزنتس می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه، بعد از معرفی شاخص ردپای اکولوژیک به عنوان شاخص تخریب منابع طبیعی، عوامل موثر بر آن طی دوره 2011-1965 و در قالب تخمین مدل تخریب منابع‌طبیعی، با روش اقتصادسنجی خودرگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) بررسی شده و همچنین فرضیه‌های منحنی زیست‌محیطی کوزنتس و پناهگاه آلودگی برای ایران آزمون شده است. در این تحقیق، از متغیرهای تولید ناخالص داخلی، شاخص تجارت آزاد، شهرنشینی، شاخص توسعه انسانی، شاخص توسعه بازارهای مالی به عنوان عوامل موثر بر ردپای اکولوژیک استفاده شده‌است. یافته‌ها: مطابق نتایج بدست آمده درآمد سرانه، آزادسازی تجارت، توسعه بازارهای مالی و شهرنشینی هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت تاثیر مثبت و معنی‌دار و شاخص توسعه انسانی تاثیر منفی و معنی‌دار بر ردپای اکولوژیک سرانه دارند. همچنین نتایج یاد شده فرضیه پناهگاه آلودگی را نیز تأیید می‌کند؛ ولی فرضیه منحنی زیست‌محیطی کوزنتس تأیید نمی‌شود و رابطه بین درآمد و ردپای اکولوژیکی به شکل N می‌باشد. مقدار ضریب تصحیح خطای بدست آمده 99/0- است که نشان می‌دهد در هر دوره 99 درصد از عدم تعادل در ردپای اکولوژیک تعدیل شده و به سمت روند بلند مدت خود نزدیک می‌شود که نشان از سرعت تعدیل بسیار بالایی است. بحث و نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه رشد اقتصادی در ایران باعث تخریب بیشتر منابع طبیعی می‌شود. بنابراین، بایستی دولت‌ها به برنامه‌های توسعه توجه ویژه‌ای داشته باشند تا در راستای توسعه پایدار باشد.

المصادر:


Reference

  1. List, J. A., Gallet, C., 1999. The Environmental Kuznets Curve: Does One Size Fit All?. Ecological Economics, Vol. 31, PP.409–23.
    2.
  2. Begun, J., Eicher, T. S., 2008. In search of an environmental Kuznets curve in sulphur dioxide concentrations: A Bayesian model averaging approach. Environment and Development Economics, Vol.13, Issue 6, PP. 795-822.
    3.
  3. Egli, H., 2007. A Dynamic Model of the Environmental Kuznets Curve: Turning Point and Public Policy. Environment & Resource Economics, Vol. 36, PP. 15-34.
    4.
  4. Iwata, H., Okada, K., Samreth, S., 2010. Empirical study on the environmental Kuznets curve for CO2 in France: The role of nuclear energy. Energy Policy, Vol.38, Issue 8, PP. 4057-4063
    5.
  5. Mills Busa, J., 2013. Deforestation beyond borders: Addressing the disparity between production and consumption of global resources. Conservation Letters, Vol. 6, Issue 3, PP. 192-199.
    6.
  6. Paudel, K. P., Zapata H., Susanto, D., 2005. An empirical test of Environmental Kuznets Curve for water pollution. Environment and Resource Economics, Vol. 31, Issue 3, PP. 325-348.
    7.
  7. Mills, J. H., Waite, T. A., 2009. Economic prosperity, biodiversity conservation, and the environmental Kuznets curve. Ecological Economics, Vol. 68, Issue 7, PP. 2087-2095.
    8.
  8. Monfreda, C., Wackernagel, M., Deumling, D., 2004. Establishing national natural capital accounts based on detailed Ecological Footprint and biological capacity assessments. Land use policy, Vol. 21, Issue 3, PP. 231-246.
    9.
  9. Wiedmann, T., Minx, J., Barrett, J., Wackernagel, M., 2006. Allocating ecological footprints to final consumption categories with input-output analysis. Ecological Economics, Vol. 56, Issue 1, PP. 28-48.
    10.
  10. Wackernagel, M., Onisto, L., Callejas, A. L., Falfan, I. S. L., Mendez, J. G., Guerrero, A.I.S., 1997. Ecological footprints of nations. How much nature do they use? How much nature do they have? In: International Council for Local Environment Initiatives, Toronto, Commissioned by the Earth Council for the RIO +5 forum.
    11.
  11. Boutaud, A., Gondran, N., Brodhag, C. 2007. Local environmental quality versus global ecological carrying capacity: what might alternative aggregated indicators bring to the debates about environmental Kuznets curves and sustainable development?. International Journal of Sustainable Development, Vol. 9, Issue 3, PP. 297-310.
    12.
  12. Bagliani, M., Bravo, G., Dalmazzone, S. 2008. A consumption-based approach to environmental Kuznets curves using the ecological footprint indicator. Ecological Economics, Vol. 65, Issue 3, PP. 650-661.
    13.
  13. Caviglia-Harris, J. L., Chambers, D., Kahn, J.R., 2009. Taking the “U” out of Kuznets. A comprehensive analysis of the EKC and environmental degradation. Ecological Economics, Vol. 68, Issue 4, PP.1149-1159.
    14.
  14. Hervieux, M. S.,  Darné, O., 2016. Production and consumption-based approaches for the environmental Kuznets curve using ecological footprint. Journal of Environmental Economics and Policy, Vol. 5, Issue 3, PP. 318-334.
    15.
  15. Ozturk, I., Al-Mulali, U., Saboori, B., 2016. Investigating the environmental Kuznets curve hypothesis: the role of tourism and ecological footprint. Environmental Science and Pollution Research, Vol. 23, Issue 2, PP. 1916-1928.
    16.
  16. Teymoori I., Salarvandian, F., Ziarii, K. The Ecological Foot Print of Carbon Dioxide for Fossil Fuels in the Shiraz. Geographical Research Quarterly Journal, 2014; 29(1):193–204. (In Persian) 
    17.
  17. Samadpour P, Faryadi Sh. Determination of Ecological Footprints of Dense and High-Rise Districts, Case Study of Elahie Neighborhood, Tehran. Journal of Environmental Studies, 2008; 34(45): 63–72. (In Persian)
    18.
  18. Ghaeimi Rad T, Hataminezhad H. Assessing the Ecological Footprint of Lahijan Transport. Quarterly Journal of Geography (Regional Planning), 2018; 30(1): 69–80. (In Persian)
    19.
  19. Fotros M.H.,  Maboodi R. Air Pollution, Energy Consumption and Economic Growth in Iran. Journal of Iran Energy Economics, 2011;1(1):189–211. (In Persian)
    20.
  20. Molaei M., Besharat E. Investigating relationship between Gross Domestic Product and Ecological Footprint as an Environmental Degradation Index. Journal of Economic Research, 2016; 50(4): 1017–33. (In Persian)
    21.
  21. Pesaran, M. H., Shin, Y., Smith, R.J., 2001. Bounds testing approaches to the analysis of level relationships. Journal of Applied Econometrics, 16(3): 289-326.
    22.




 

 

 



 

 

_||_

Reference

  1. List, J. A., Gallet, C., 1999. The Environmental Kuznets Curve: Does One Size Fit All?. Ecological Economics, Vol. 31, PP.409–23.
    2.
  2. Begun, J., Eicher, T. S., 2008. In search of an environmental Kuznets curve in sulphur dioxide concentrations: A Bayesian model averaging approach. Environment and Development Economics, Vol.13, Issue 6, PP. 795-822.
    3.
  3. Egli, H., 2007. A Dynamic Model of the Environmental Kuznets Curve: Turning Point and Public Policy. Environment & Resource Economics, Vol. 36, PP. 15-34.
    4.
  4. Iwata, H., Okada, K., Samreth, S., 2010. Empirical study on the environmental Kuznets curve for CO2 in France: The role of nuclear energy. Energy Policy, Vol.38, Issue 8, PP. 4057-4063
    5.
  5. Mills Busa, J., 2013. Deforestation beyond borders: Addressing the disparity between production and consumption of global resources. Conservation Letters, Vol. 6, Issue 3, PP. 192-199.
    6.
  6. Paudel, K. P., Zapata H., Susanto, D., 2005. An empirical test of Environmental Kuznets Curve for water pollution. Environment and Resource Economics, Vol. 31, Issue 3, PP. 325-348.
    7.
  7. Mills, J. H., Waite, T. A., 2009. Economic prosperity, biodiversity conservation, and the environmental Kuznets curve. Ecological Economics, Vol. 68, Issue 7, PP. 2087-2095.
    8.
  8. Monfreda, C., Wackernagel, M., Deumling, D., 2004. Establishing national natural capital accounts based on detailed Ecological Footprint and biological capacity assessments. Land use policy, Vol. 21, Issue 3, PP. 231-246.
    9.
  9. Wiedmann, T., Minx, J., Barrett, J., Wackernagel, M., 2006. Allocating ecological footprints to final consumption categories with input-output analysis. Ecological Economics, Vol. 56, Issue 1, PP. 28-48.
    10.
  10. Wackernagel, M., Onisto, L., Callejas, A. L., Falfan, I. S. L., Mendez, J. G., Guerrero, A.I.S., 1997. Ecological footprints of nations. How much nature do they use? How much nature do they have? In: International Council for Local Environment Initiatives, Toronto, Commissioned by the Earth Council for the RIO +5 forum.
    11.
  11. Boutaud, A., Gondran, N., Brodhag, C. 2007. Local environmental quality versus global ecological carrying capacity: what might alternative aggregated indicators bring to the debates about environmental Kuznets curves and sustainable development?. International Journal of Sustainable Development, Vol. 9, Issue 3, PP. 297-310.
    12.
  12. Bagliani, M., Bravo, G., Dalmazzone, S. 2008. A consumption-based approach to environmental Kuznets curves using the ecological footprint indicator. Ecological Economics, Vol. 65, Issue 3, PP. 650-661.
    13.
  13. Caviglia-Harris, J. L., Chambers, D., Kahn, J.R., 2009. Taking the “U” out of Kuznets. A comprehensive analysis of the EKC and environmental degradation. Ecological Economics, Vol. 68, Issue 4, PP.1149-1159.
    14.
  14. Hervieux, M. S.,  Darné, O., 2016. Production and consumption-based approaches for the environmental Kuznets curve using ecological footprint. Journal of Environmental Economics and Policy, Vol. 5, Issue 3, PP. 318-334.
    15.
  15. Ozturk, I., Al-Mulali, U., Saboori, B., 2016. Investigating the environmental Kuznets curve hypothesis: the role of tourism and ecological footprint. Environmental Science and Pollution Research, Vol. 23, Issue 2, PP. 1916-1928.
    16.
  16. Teymoori I., Salarvandian, F., Ziarii, K. The Ecological Foot Print of Carbon Dioxide for Fossil Fuels in the Shiraz. Geographical Research Quarterly Journal, 2014; 29(1):193–204. (In Persian) 
    17.
  17. Samadpour P, Faryadi Sh. Determination of Ecological Footprints of Dense and High-Rise Districts, Case Study of Elahie Neighborhood, Tehran. Journal of Environmental Studies, 2008; 34(45): 63–72. (In Persian)
    18.
  18. Ghaeimi Rad T, Hataminezhad H. Assessing the Ecological Footprint of Lahijan Transport. Quarterly Journal of Geography (Regional Planning), 2018; 30(1): 69–80. (In Persian)
    19.
  19. Fotros M.H.,  Maboodi R. Air Pollution, Energy Consumption and Economic Growth in Iran. Journal of Iran Energy Economics, 2011;1(1):189–211. (In Persian)
    20.
  20. Molaei M., Besharat E. Investigating relationship between Gross Domestic Product and Ecological Footprint as an Environmental Degradation Index. Journal of Economic Research, 2016; 50(4): 1017–33. (In Persian)
    21.
  21. Pesaran, M. H., Shin, Y., Smith, R.J., 2001. Bounds testing approaches to the analysis of level relationships. Journal of Applied Econometrics, 16(3): 289-326.
    22.




 

 

 



 

 

سند

Sanad is a platform for managing Azad University publications

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية

حقوق هذا الموقع الإلكتروني مملوكة لنظام SANAD Press Management. © 1442-1446

الصفحة الرئيسية| دخول| معلومات عنا| اتصل بنا|
[English] [فارسی] [en] [fa]