ارزیابی ریسک‌های محیط زیستی احداث خط لوله گاز، با استفاده از روش تصمیم‌گیری چند شاخصه تلفیقی (مطالعه موردی: گچساران به بیدبلند)

الموضوعات :

شهاب احمدزاده ¹ , مریم رباطی ² , هانیه نیکومرام ³

1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی محیط زیست ارزیابی و آمایش سرزمین، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
2 - استادیار، گروه علوم و مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران. *(مسوول مکاتبات)
3 - استادیار، گروه HSE، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.

تاريخ الإرسال : 22 الأحد , ذو الحجة, 1439 تاريخ التأكيد : 24 الأربعاء , جمادى الأولى, 1440 تاريخ الإصدار : 05 الخميس , ربيع الأول, 1442

الکلمات المفتاحية: انوید, ارزیابی, خطوط لوله انتقال گاز, ریسک محیط‌زیستی, ویکور,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: ارزیابی ریسک محیط زیستی به عنوان یک ابزار کارآمد مدیریتی در مطالعات محیط زیست، روشی است که در آن ریسک ناشی از انجام یک پروژه یا عملیات آن بر محیط زیست بررسی و پیش بینی می شود، تا در هنگام انجام پروژه، با توجه به شناخت وضعیت موجود و نوع اثرات، عملیات به صورتی انجام پذیرد تا کمترین اثر بر محیط زیست وارد گردد. این پژوهش با آگاهی از ضرورت اطمینان یافتن از اجرای مناسب و صحیح پروژه ها و در نهایت ارائه راهکارهای کاهش و تقلیل اثرات سوء بر محیط زیست، ارزیابی ریسک طرح احداث خط لوله 20 اینچی انتقال اتان پتروشیمی گچساران را به عنوان یکی از طرح های مهم پتروشیمی کشور، تحلیل می کند. روش بررسی: روش های ویکور(VIKOR) و انوید(ENVID) از جمله ی روش های شناسایی ریسک های زیست محیطی هستند که برای تخمین میزان ریسک های پروژه ها کارایی لازم را از خود نشان داده‌اند. یافته ها: در این تحقیق به بررسی فرآیند تحلیل نسبی پتانسیل های ایجاد خرابی در خط لوله و میزان بالفعل شدن ریسک های موجود در پروژه و همچنین حساسیت سنجی و بررسی آسیب پذیری محیط پیرامون پرداخته می شود. این روش شامل شناسایی محیط زیست تحت تأثیر نشت گاز، بررسی و ارزیابی اجزای مهم اکولوژیک با در نظر گرفتن حساسیت های محیط زیستی، تضمین کمیت ریسک بر طبق استانداردهای موجود و شناسایی اقدامات پیشگیرانه و اقدامات کاهشی پتانسیل ریسک خط لوله می باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که در هر دو روش مورد استفاده، فاز ساختمانی نسبت به فاز بهره برداری بیشترین ریسک را داشته که در فاز ساختمانی به ترتیب محیط های فیزیکی و شیمیایی و اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و در فاز بهره برداری نیز با شدت کمتر نسبت به فاز ساختمانی؛ محیط های فیزیکی و شیمیایی و اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بیشترین تأثیر را می پذیرند.

المصادر:

1. Jozi, S.A., and Irankhahi, M. 2010. Environmental risk assessment of gas pipelines by Compiled AHP Method, Journal of Ecology science (JES). 36(53), 107-120. (In Persian)


2. Izadi, Ali., and Chavoshian, A. 2014. Qualitative and quantitative assessment of the risks of oil pipelines (National Iranian Oil Engineering and Construction), Journal of scientific advancement of new process. 10(52), 200-209. (In Persian)


3. Vakilazad, Gh., and Poursotoudeh, N. 2017. Environmental risk assessment methods in oil and gas transmission projects, Journal of Oil, Gas and Energy. 42, 12-20. (In Persian)


4. Daneshshakib, M., and Fazli, S. 2008. Separation of successful and unsuccessful companies using a hybrid approach (FAHP – TOPSIS) in Tehran Stock Exchange, Iranian journal of management sciences.4 (15), 87-117. (In Persian)


5. Adelazar, M., and Memariani, A. 1995. AHP a New Technique for Group Decision Making, Iranian journal of Management knowledge. No. 27-28, 22-32. (In Persian)


6. Habibi, A., Izadyar, S., and Sarafrazi, A. Fuzzy Multi-criteria Decision Making, Gil's Inscription Publishing; 2014


7. Ebrahimzadeh Pezeshki, R., Saeida Ardakani, S., Tabatabayi Nasab, S.M., Jalilian, N., and Noori, A. 2014. An Analysis of EQ by Combining Two Approaches of AHP and VIKOR at Fuzzy Environment (Case Study: Faculties of Yazd University), journal of Higher Education. 7(27), 115-139. (In Persian)


8. Brito, A.J., and de Almeida, A.T. 2008. Multi attribute risk assessment for risk ranking of natural gas pipelines. Reliability engineering & System safety; 2008.p. 187-198.


9. Opricovic, S., & Tzeng, G. 2004. Compromise solution by MCDM methods: A comparativeanalysis of VIKOR and TOPSIS, European. Journal of Operational Research, 156(2), 445-455.


10. Opricovic, S., & Tzeng, G. 2007. Extended VIKOR method in comparison with outrankingmethods. European Journal of Operational Research, 178(2), 514-529.


11. EPA Guidline for Ecological Risk Assessment/630/R-95/002F


12. Foster.  Wheeler. 2001. Risk assessment by AHP Method With reference to potential expect for risk.