تعیین معیارهای ارزیابی میزان اکولوژیک بودن توسعههای سبز شهری (نمونه موردی : کوی سوم شعبان شهر دزفول)
الموضوعات :
بهجت موسوی
1
,
محسن تابان
2
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، ایران .
2 - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، ایران.*(مسوول مکاتبات)
تاريخ الإرسال : 10 الإثنين , جمادى الثانية, 1439
تاريخ التأكيد : 27 الأربعاء , ربيع الأول, 1440
تاريخ الإصدار : 13 الجمعة , ذو الحجة, 1442
الکلمات المفتاحية:
کوی سوم شعبان شهر دزفول,
شهر اکولوژیک,
ارزیابی اکولوژیکی,
توسعه سبز,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: با افزایش جمعیت کره زمین و استفاده روزافزون از وسایل حمل و نقل و سوخت های تجدید ناپذیر، مشکلات متعددی دامن گیر شهرهای بزرگ جهان شده است که با تداوم وضع موجود آثار مخربی بر محیط زیست برجای می گذارد. ساخت شهرهای اکولوژیک برای به حداقل رساندن مصرف انرژی، استفاده مجدد از منابع، بازیافت و بازتولید و افزایش سرانه فضای سبز که به بهبود وضعیت زندگی و سلامت ساکنان شهر و اجتماع از طریق یک مدیریت و برنامه ریزی شهری یکپارچه کمک می کند، راه حلی بر این مشکل است.روش بررسی: تحقیق حاضر بر اساس ماهیت و روش، توصیفی و تحلیلی می باشد. در این تحقیق که در آبان ماه 1395 انجام شده است، نمونه های موردی با رویکرد توصیفی، تحلیل شده و معیارهای طراحی در قالب اصول اولیه استخراج شده است. برای سنجش میزان نزدیکی محدوده مورد نظر به محدوده های اکولوژیک، چندین نمونه موفق شهر و محله اکولوژیک، بررسی شده و پس از استخراج معیارهای ارزیابی، به امتیازدهی محدوده مورد نظر (کوی سوم شعبان شهر دزفول) به عنوان یکی از محدوده هایی که در گسترش از الگوی توسعه سبز تبعیت کرده، پرداخته شده است، پس از آن فرآیند تبدیل وزن دهی معیارها به شاخصه هایی کمی در قالب مدل وزنی AHP، انجام گرفت و مطابق با نتایج ارزیابی، پیشنهادهایی جهت نزدیکی هر چه بیشتر محدوده مورد نظر به محدوده های اکولوژیک، ارائه شده است.یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که از میان معیارهای شهر اکولوژیک، کوی سوم شعبان شهر دزفول به ترتیب با 6/66 درصد در زمینه کاربری زمین و حمل ونقل و با 25/6 درصد در زمینه بازیافت زباله به ترتیب بیشترین و کمترین نزدیکی به استانداردهای محدوده های اکولوژیکی را داراست.بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد کوی سوم شعبان شهر دزفول با وجود شکل و اندازه مناسب، سرانه و دسترسی بالا به فضای سبز، با توجه به برخورداری از دیگر شاخصه های شهرهای اکولوژیکی همچون استفاده از حمل و نقل عمومی، انرژی های تجدیدپذیر و مدیریت منابع آب می تواند در تبدیل شدن این محدوده به یک محدوده اکولوژیک موثر باشد.
المصادر:
Firozi, M & partners., 2017. Evaluation of unsustainable environmental indicators with emphasis on water pollution, soil contamination and noise pollution using Analytical Hierarchy Process (AHP) method in Ahwaz metropolis, Quarterly Journal of Environmental Science and Technology; 19(3). (In Persian)
Ziyari,k.A., Janbanezhad,M.A., 2010, Human Sciences and Cultural Studies Institute of the Humanities; 9: 14-23. (In Persian)
A.,2015, " From Garden City to Eco-urbanism: The quest for sustainable neighborhood development ", Sustainable Cities and Society journal; 20 (2016): 1–16.
Register. R & others., Eco-City Summit Report, 2008, San Francisco.
U., Urban Development Towards Approriate Structures for Sustainable Transport, 5th Framework Programme City of Tomarrow and cultural Heritage; 2001, Austria.
F., The Urban Political Ecologies of Vancouver: Sustainable Development and Affordability, A Thesis Presented to the Faculty of Architecture, Planning, and Preservation, COLUMBIA UNIVERSITY; May 2012.
R.,Foster, norman., & Partners.,2011, 10 The Masdar Institute’s GRC Residential Façade, Use of GRC in Sustainable Construction; Istanbul.
ECO-METROPOLIS OUR VISION FOR COPENHAGEN., 2015, City of Copenhagen Technical and Environmental Administration; see information in : kk.dk/ecometropolis.
A., 2013. The Sino-Singapore Tianjin Eco-City: A Practical Model for Sustainable Development; See more information in: www.kepcorp.com
J., & others., 2010, Miaofeng Mountain Town Eco City (JULKAISIJA – UTGIVARE – PUBLISHER, Finland): 14-17,55-59.
P., Huismans. G., Skala. F.,2005, Eco City a Better place to live, Hamburg, Utrecht, Vienna.
US and Canada Green City Index Assessing the environmental performance of 27 major US and Canadian cities., 2011, A research project conducted by the Economist Intelligence Unit, sponsored by Siemens., see more information: siemens.com/greencityindex
S, Analyzing Traditional Persian Cities as a Model for Eco-City,2008, 44th ISOCARP Congress,19-28 September, Dalian, China.
c., Busch.C., & partners., 2015, 12 GREEN GUIDELINES, CHINA DEVELOPMENT BANK CAPITAL.
Devuyst, Demitri., 2001, HOW IS THE GREEN CITY, Sustainability Assessment and the Management of Urban Environments, COLOMBIA UNIVERSITY PRESS NEW YOURK.
LABOUR MARKET RESEARCH STUDY., 2010, Defining the Green Economy. Funded by the Government of Canada’s Sector Council Program; See more information: eco.ca /Defining-the-Green-Economy-2010.
S., Suzuki. H., Iizuka. R., 2012, Eco² Cities Guide Ecological Cities as Economic Cities, The International Bank for Reconstruction and Development publisher, Washington DC.
KENWORTHY. J., 2006, The eco-city: ten key transport and planning dimensions for sustainable city development, International Institute for Environment and Development; 18(1): 67–85.
Sharifiyan barfrosh. S.sh., S.M., 2004, The criteria of the boom of the city from the viewpoint of theorists; 31(11): 99-108. (In Persian)
S., & partners., 2004, An Analysis of Urban Ecological Pathology (Case Study of Yazd City), Journal of Geographical Studies in Dry Areas; 17: 99-115. (In Persian)
p., shirzadibabakan.A., 2006, Evaluation of Ecological Capacity of Urban Development by Combining the Analytical Dynamic Analytical Process and GIS Geographic Information System Case Study: Baghmalek, Quarterly Journal of Environmental Science and Technology; 18(3): 175-188. (In Persian)
_||_
Firozi, M & partners., 2017. Evaluation of unsustainable environmental indicators with emphasis on water pollution, soil contamination and noise pollution using Analytical Hierarchy Process (AHP) method in Ahwaz metropolis, Quarterly Journal of Environmental Science and Technology; 19(3). (In Persian)
Ziyari,k.A., Janbanezhad,M.A., 2010, Human Sciences and Cultural Studies Institute of the Humanities; 9: 14-23. (In Persian)
A.,2015, " From Garden City to Eco-urbanism: The quest for sustainable neighborhood development ", Sustainable Cities and Society journal; 20 (2016): 1–16.
Register. R & others., Eco-City Summit Report, 2008, San Francisco.
U., Urban Development Towards Approriate Structures for Sustainable Transport, 5th Framework Programme City of Tomarrow and cultural Heritage; 2001, Austria.
F., The Urban Political Ecologies of Vancouver: Sustainable Development and Affordability, A Thesis Presented to the Faculty of Architecture, Planning, and Preservation, COLUMBIA UNIVERSITY; May 2012.
R.,Foster, norman., & Partners.,2011, 10 The Masdar Institute’s GRC Residential Façade, Use of GRC in Sustainable Construction; Istanbul.
ECO-METROPOLIS OUR VISION FOR COPENHAGEN., 2015, City of Copenhagen Technical and Environmental Administration; see information in : kk.dk/ecometropolis.
A., 2013. The Sino-Singapore Tianjin Eco-City: A Practical Model for Sustainable Development; See more information in: www.kepcorp.com
J., & others., 2010, Miaofeng Mountain Town Eco City (JULKAISIJA – UTGIVARE – PUBLISHER, Finland): 14-17,55-59.
P., Huismans. G., Skala. F.,2005, Eco City a Better place to live, Hamburg, Utrecht, Vienna.
US and Canada Green City Index Assessing the environmental performance of 27 major US and Canadian cities., 2011, A research project conducted by the Economist Intelligence Unit, sponsored by Siemens., see more information: siemens.com/greencityindex
S, Analyzing Traditional Persian Cities as a Model for Eco-City,2008, 44th ISOCARP Congress,19-28 September, Dalian, China.
c., Busch.C., & partners., 2015, 12 GREEN GUIDELINES, CHINA DEVELOPMENT BANK CAPITAL.
Devuyst, Demitri., 2001, HOW IS THE GREEN CITY, Sustainability Assessment and the Management of Urban Environments, COLOMBIA UNIVERSITY PRESS NEW YOURK.
LABOUR MARKET RESEARCH STUDY., 2010, Defining the Green Economy. Funded by the Government of Canada’s Sector Council Program; See more information: eco.ca /Defining-the-Green-Economy-2010.
S., Suzuki. H., Iizuka. R., 2012, Eco² Cities Guide Ecological Cities as Economic Cities, The International Bank for Reconstruction and Development publisher, Washington DC.
KENWORTHY. J., 2006, The eco-city: ten key transport and planning dimensions for sustainable city development, International Institute for Environment and Development; 18(1): 67–85.
Sharifiyan barfrosh. S.sh., S.M., 2004, The criteria of the boom of the city from the viewpoint of theorists; 31(11): 99-108. (In Persian)
S., & partners., 2004, An Analysis of Urban Ecological Pathology (Case Study of Yazd City), Journal of Geographical Studies in Dry Areas; 17: 99-115. (In Persian)
p., shirzadibabakan.A., 2006, Evaluation of Ecological Capacity of Urban Development by Combining the Analytical Dynamic Analytical Process and GIS Geographic Information System Case Study: Baghmalek, Quarterly Journal of Environmental Science and Technology; 18(3): 175-188. (In Persian)