• الصفحة الرئيسية
  • محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی سازند جهرم با نگرش بر بوم شناسی دیرینه در فارس داخلی، زاگرس ( جنوب غرب ایران)

شارک

عنوان URL للمقالة


رقم المقالة : JEST-2109-5506 (R3) زيارة : 107 الصفحة: 95 - 112

10.30495/jest.2022.63297.5506

نوع المخطوط: ابحاث

محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی سازند جهرم با نگرش بر بوم شناسی دیرینه در فارس داخلی، زاگرس ( جنوب غرب ایران)

الموضوعات :

سیده سمانه یزدان پناه 1 (دانشجوی دوره دکتری زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.)
وحید احمدی 2 (استادیار گروه زمین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز، ایران.)
مهران آرین 3 (استاد گروه علوم زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران. *(مسوول مکاتبات))
زهرا ملکی 4 (استادیار گروه علوم زمین، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.)

تاريخ الإرسال : 12 الأحد , صفر, 1443 تاريخ التأكيد : 16 الأربعاء , جمادى الثانية, 1443 تاريخ الإصدار : 28 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1444

الکلمات المفتاحية: فارس داخلی, زاگرس, میکروفسیل, سازند جهرم, محیط رسوبی,

ملخص المقالة :

زمینه و هدف: سازند جهرم به دلیل وسعت زیاد، تفاوت زیست چینه ای و سنگ چینه ای در مقاطع مختلف و وجود ذخایر هیدروکربنی، از دیرباز مورد توجه خاصی بوده است. هدف از این پژوهش، بررسی سازند جهرم در مناطق مورد مطالعه، از لحاظ موقعیت چینه شناسی (ضخامت و لیتولوژی)و زمین شناسی(همبری با سازند های بالایی و پایینی) و بوم شناسی دیرینه آن است. روش بررسی: در این تحقیق سه برش چینه شناسی مربوط به سازند جهرم (رسوبات ائوسن زیرین تا ائوسن میانی) در ناحیه فارس داخلی زاگرس انتخاب و نمونه برداری انجام گرفت. که تحت عناوین برش های گوشه نکان،کوه چهل چشمه و تنگ گرم نام گذاری و معرفی گردید. در مجموع پس از عملیات های صحرایی طی دو سال اخیر، بررسی های سنگ چینه نگاری و نمونه برداری تعداد 465 عدد مقطع نازک میکروسکپی تهیه و میکروفسیل های در برگیرنده آنها به دقت مطالعه وبررسی گردید، و در نتیجه ریز رخساره ها و محیط های رسوبی در برگیرنده آنها شناسایی و معرفی گردید . یافته ها: با توجه به مطالعات سنگ چینه ای، زیست چینه ای و مطالعات میکروفاسیس و همچنین با توجه به اصول و قوانین چینه نگاری سکانسی دو سکانس رسوبی برای رسوبات مورد مطالعه شناسایی و معرفی گردید. همچنین در این تحقیق آشکار شد که، شناسایی مرز زیرین سازند جهرم در برش های مورد مطالعه که با سازند ساچون بصورت همساز و مرز بالایی آن با سازند آسماری بصورت ناپیوستگی فرسایشی قابل مشاهده می باشد. بحث و نتیجه گیری: سازند جهرم بر اساس این تحقیق در یک رمپ داخلی نهشته شده است و متشکل از دو سکانس می باشد. محیطهای رسوبی شناسایی شده و بررسی آنالیزهای ژئوشیمیایی بوم شناسی دیرینه سازند جهرم در برشهای مورد مطالعه نیز مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جایگاه زمین ساختی حوضه رسوبی سازند جهرم در مقایسه با حوضه های مجاور در قالب یک طرح مفهومی برای نخستین بار، ارائه شد.

المصادر:


  1. James, G. and J. Wynd, J.1965. Stratigraphic nomenclature of Iranian oil consortium agreement area. AAPG bulletin 49(12): 2182-2245.
    2.
  2. Motiei, H. 1993. Stratigraphy of Zagros. Treatise on the Geology of Iran 60: 151.
    3.
  3. Flügel, D., Hess, J., Kietzmann, T., & Görlach, A. 2004. Redox-sensitive regulation of the HIF pathway under non-hypoxic conditions in pulmonary artery smooth muscle cells.
    4.
  4. Chaproniere, G. C. 1975. Palaeoecology of Oligo-Miocene larger Foraminiferida, Australia. Alcheringa, 1(1), 37-58.
    5.
  5. Hohenegger, J., Yordanova, E., & Hatta, A. 2000. Remarks on west Pacific Nummulitidae (foraminifera). The Journal of Foraminiferal Research, 30(1), 3-28.
    6.
  6. Catuneanu, O., Khalifa, M. A., & Wanas, H. A. 2006. Sequence stratigraphy of the lower cenomanian bahariya formation, bahariya oasis, western desert, Egypt. Sedimentary Geology, 190(1-4), 121-137.
    7.
  7. Reiss, Z. and Hottinger, 1984. The Gulf of Aqaba Ecological Micropaleontology. Springer, Berlin, 354 p.
    8.
  8. Hottinger, L. 1983. Processes determining the distribution of larger foraminifera in space and time. Utrecht Micropaleontological Bulletins, 30, 239-253.
    9.
  9. Boudagher-Fadel, M. K., & Wilson, M. 2000. A revision of some larger foraminifer of the Miocene of southeast Kalimantan. Micropaleontology, 46(2), 153-165.
    10.
  10. Gast, R. J., & Caron, D. A. 1996. Molecular phylogeny of symbiotic dinoflagellates from planktonic foraminifera and radiolaria. Molecular Biology and Evolution, 13(9), 1192-1197.
    11.
  11. Hallock, P. 1999. Symbiont-bearing foraminifera. In Modern foraminifera, pp. 123-139. Springer, Dordrecht.
    12.
  12. Richardson, A. E. 2001. Prospects for using soil microorganisms to improve the ac
    13.
  13. Dunham, R. J. 1965. Vadose pisolite in the Capitan reef. AAPG Bulletin, 49(3), 338-338.
    14.
  14. Beavington-Penney, S. J., & Racey, A. 2004. Ecology of extant nummulitids and other larger benthic foraminifera: applications in palaeoenvironmental analysis. Earth-Science Reviews, 67(3-4), 219-265.
    15.
  15. Flügel, E. 2010. Microfacies and archaeology. Microfacies of carbonate rocks, Springer: 903-915.
    16.
  16. Hottinger, A. F., Fine, E. G., Gurney, M. E., Zurn, A. D., & Aebischer, P. 1997. The copper chelator d‐penicillamine delays onset of disease and extends survival in a transgenic mouse model of familial amyotrophic lateral sclerosis. European Journal of Neuroscience, 9(7), 1548-1551.
    17.
  17. Armstrong, H. A. & Brasier, M. D. 2005. Microfossils, 2nd ed. 296 pp.
    18.
  18. Adams, S. Mackenzie, and C. Guildford. Longman, 1984. No. of pages: 104
    19.
  19. Dunham, R. J., 1962. Classification of carbonate Rocks According to Depositional texture, in; Classification of Carbonate Rocks, a Symposium ed. W. Ham. AApg, Men1, P. 108 – 121.
    20.
  20. Wilson, J. 1975. "Carbonate facies in geologic history Springer-Verlag." New York 471.
    21.
  21. Wray Jr, R. C., Holtmann, B., Ribaudo, J. M., Keiter, J., & Weeks, P. M. 1977. A comparison of conjunctival and subciliary incisions for orbital fractures. British journal of plastic surgery, 30(2), 142-145.
    22.
  22. Tucker, M. E. 1993. Carbonate diagenesis and sequence stratigraphy. In Sedimentology review 1(pp. 51-72). Oxford, UK: Blackwell Scientific Publications.‏quisition of phosphorus by plants. Functional Plant Biology, 28(9), 897-906.
    23.
  23. Pomar, L. 2001. "Types of carbonate platforms: a genetic approach." Basin research 13(3): 313-334.
    24.
  24. Renema, W. 2006. Large benthic foraminifera from the deep photic zone of a mixed siliciclastic-carbonate shelf off East Kalimantan, Indonesia. Marine Micropaleontology, 58(2), 73-82.
    25.
  25. Van Wagoner, J. C., Posamentier, H. W., Mitchum, R. M. J., Vail, P. R., Sarg, J. F., Loutit, T. S., & Hardenbol, J. 1988. An overview of the fundamentals of sequence stratigraphy and key definitions.
    26.
  26. Wagoner, P., & Sarrantonio, M. 1998. Legume-based cropping systems have reduced carbon and nitrogen losses. Nature, 396(6708), 262-265
    27.
  27. Racey, A. 2001. A review of Eocene nummulite accumulations: structure, formation and reservoir potential. Journal of petroleum geology, 24(1), 79-100.
    28.
  28. Christie-Blick, N. 1991. Onlap, offlap, and the origin of unconformity-bounded depositional sequences. Marine Geology, 97(1-2), 35-56
    29.

 

 

_||_

  1. James, G. and J. Wynd, J.1965. Stratigraphic nomenclature of Iranian oil consortium agreement area. AAPG bulletin 49(12): 2182-2245.
    2.
  2. Motiei, H. 1993. Stratigraphy of Zagros. Treatise on the Geology of Iran 60: 151.
    3.
  3. Flügel, D., Hess, J., Kietzmann, T., & Görlach, A. 2004. Redox-sensitive regulation of the HIF pathway under non-hypoxic conditions in pulmonary artery smooth muscle cells.
    4.
  4. Chaproniere, G. C. 1975. Palaeoecology of Oligo-Miocene larger Foraminiferida, Australia. Alcheringa, 1(1), 37-58.
    5.
  5. Hohenegger, J., Yordanova, E., & Hatta, A. 2000. Remarks on west Pacific Nummulitidae (foraminifera). The Journal of Foraminiferal Research, 30(1), 3-28.
    6.
  6. Catuneanu, O., Khalifa, M. A., & Wanas, H. A. 2006. Sequence stratigraphy of the lower cenomanian bahariya formation, bahariya oasis, western desert, Egypt. Sedimentary Geology, 190(1-4), 121-137.
    7.
  7. Reiss, Z. and Hottinger, 1984. The Gulf of Aqaba Ecological Micropaleontology. Springer, Berlin, 354 p.
    8.
  8. Hottinger, L. 1983. Processes determining the distribution of larger foraminifera in space and time. Utrecht Micropaleontological Bulletins, 30, 239-253.
    9.
  9. Boudagher-Fadel, M. K., & Wilson, M. 2000. A revision of some larger foraminifer of the Miocene of southeast Kalimantan. Micropaleontology, 46(2), 153-165.
    10.
  10. Gast, R. J., & Caron, D. A. 1996. Molecular phylogeny of symbiotic dinoflagellates from planktonic foraminifera and radiolaria. Molecular Biology and Evolution, 13(9), 1192-1197.
    11.
  11. Hallock, P. 1999. Symbiont-bearing foraminifera. In Modern foraminifera, pp. 123-139. Springer, Dordrecht.
    12.
  12. Richardson, A. E. 2001. Prospects for using soil microorganisms to improve the ac
    13.
  13. Dunham, R. J. 1965. Vadose pisolite in the Capitan reef. AAPG Bulletin, 49(3), 338-338.
    14.
  14. Beavington-Penney, S. J., & Racey, A. 2004. Ecology of extant nummulitids and other larger benthic foraminifera: applications in palaeoenvironmental analysis. Earth-Science Reviews, 67(3-4), 219-265.
    15.
  15. Flügel, E. 2010. Microfacies and archaeology. Microfacies of carbonate rocks, Springer: 903-915.
    16.
  16. Hottinger, A. F., Fine, E. G., Gurney, M. E., Zurn, A. D., & Aebischer, P. 1997. The copper chelator d‐penicillamine delays onset of disease and extends survival in a transgenic mouse model of familial amyotrophic lateral sclerosis. European Journal of Neuroscience, 9(7), 1548-1551.
    17.
  17. Armstrong, H. A. & Brasier, M. D. 2005. Microfossils, 2nd ed. 296 pp.
    18.
  18. Adams, S. Mackenzie, and C. Guildford. Longman, 1984. No. of pages: 104
    19.
  19. Dunham, R. J., 1962. Classification of carbonate Rocks According to Depositional texture, in; Classification of Carbonate Rocks, a Symposium ed. W. Ham. AApg, Men1, P. 108 – 121.
    20.
  20. Wilson, J. 1975. "Carbonate facies in geologic history Springer-Verlag." New York 471.
    21.
  21. Wray Jr, R. C., Holtmann, B., Ribaudo, J. M., Keiter, J., & Weeks, P. M. 1977. A comparison of conjunctival and subciliary incisions for orbital fractures. British journal of plastic surgery, 30(2), 142-145.
    22.
  22. Tucker, M. E. 1993. Carbonate diagenesis and sequence stratigraphy. In Sedimentology review 1(pp. 51-72). Oxford, UK: Blackwell Scientific Publications.‏quisition of phosphorus by plants. Functional Plant Biology, 28(9), 897-906.
    23.
  23. Pomar, L. 2001. "Types of carbonate platforms: a genetic approach." Basin research 13(3): 313-334.
    24.
  24. Renema, W. 2006. Large benthic foraminifera from the deep photic zone of a mixed siliciclastic-carbonate shelf off East Kalimantan, Indonesia. Marine Micropaleontology, 58(2), 73-82.
    25.
  25. Van Wagoner, J. C., Posamentier, H. W., Mitchum, R. M. J., Vail, P. R., Sarg, J. F., Loutit, T. S., & Hardenbol, J. 1988. An overview of the fundamentals of sequence stratigraphy and key definitions.
    26.
  26. Wagoner, P., & Sarrantonio, M. 1998. Legume-based cropping systems have reduced carbon and nitrogen losses. Nature, 396(6708), 262-265
    27.
  27. Racey, A. 2001. A review of Eocene nummulite accumulations: structure, formation and reservoir potential. Journal of petroleum geology, 24(1), 79-100.
    28.
  28. Christie-Blick, N. 1991. Onlap, offlap, and the origin of unconformity-bounded depositional sequences. Marine Geology, 97(1-2), 35-56
    29.

 

 

سند

Sanad is a platform for managing Azad University publications

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية

حقوق هذا الموقع الإلكتروني مملوكة لنظام SANAD Press Management. © 1442-1446

الصفحة الرئيسية| دخول| معلومات عنا| اتصل بنا|
[English] [فارسی] [en] [fa]