شاخص های اولویت بندی پایش در مطالعات آلاینده های آب (مطالعه موردی استان هرمزگان)
الموضوعات :
نعمت اله خراسانی
1
()
عباس افشار
2
()
الکلمات المفتاحية: ارزیابی, بار آلودگی, پایش, شاخص, هرمزگان, غربال کردن, آبخوان,
ملخص المقالة :
در این پژوهش، آلاینده های آب، شناخت منابع دارای اولویت پایش و نیز شناسایی پتانسیل ها و ظرفیت پذیرش منابع آب استان هرمزگان مورد مطالعه قرار گرفته است. از آنجایی که هر روز بیش از پیش بر بار آلاینده ورودی به سیستم های ابی چه سطحی و چه زیرزمینی افزوده می گردد، وجود روش هایی که در عین سادگی محاسباتی بتواند تخمین های مناسب و واقعی تری را ارایه دهد و بتوان با آن روش ها بار آلودگی آلاینده های حاصل از مواد سمی و خطرناک را شناسایی و تخمین زد، ضرورت دارد. علاوه بر پارامترهای محیطی، خصوصیات هیدرولوژیکی و کمی منابع آب و نیز آبخوان ها از اهمیت خاصی برخوردار می باشند. شاخص های آلاینده های متعارف معمولا شامل طیف وسیعی از مواد هستند و نظر به دخالت پارامترهای متعدد در تعیین اولویت منابع سعی شده است از روش های غربال کردن استفاده گردد. غربال کردن به عنوان مکانیسمی برای الزام ارزیابی دقیق تر منابع مورد مطالعه تلقی شده و در واقع ساده ترین و اساسی ترین مرحله از ارزیابی های زیست محیطی محسوب می شود. برای انجام عملیات غربال کردن منابع آب در محدوده استان هرمزگان، ابتدا به ارایه یک سری اطلاعات کلی و ضوابط تخمین بار آلاینده ها اقدام شده و سپس با توجه به عواملی که در مطالعات از اهمیت بیشتری برخوردار می باشند و با توجه به خصوصیات و ویژگی های هر یک از منابع، انجام اولویت بندی برای پایش توصیه گردید. اقدامات زیر برای غربال کردن اطلاعات زیست محیطی هریک از حوضه های مورد مطالعه صورت گرفت: - اطلاعات موردنیاز و اصلی جمع آوری شد.- با اطلاعات جمع آوری شده و شواهد محلی، مشکلات زیست محیطی منطقه شناسایی شد.- پارامترهایی که نیاز به غربال کردن بود، مشخص شد.- ارزیابی با کمک روش های موجود انجام گرفته و نتایج با اطلاعات جمع آوری شده مقایسه گردید. اختلاف بین نتایج مدل با نتایج واقعی به صورت منطقی توجیه گردید. - ارزیابی دوباره مساله به عمل آمد و پیشنهادهای مناسب و کاربردی برای مطالعات بیشتر و دستورالعمل های لازم به منظور حفظ و بهبود و پالایش سیستم های آب و خاک منطقه مورد مطالعه ارایه گردید.
