بررسی و ارزیابی زیست محیطی سولفات های هوابرد در یک مجتمع پتروشیمی
الموضوعات :
حسن اصیلیان
1
()
علی خوانین
2
()
سیدباقر مرتضوی
3
()
سقراط فقیه زاده
4
()
رسول یاراحمدی
5
()
الکلمات المفتاحية: سرعت باد, سولفات های هوابرد, سایکرومتریک, دمای خشک,
ملخص المقالة :
ترکیبات و مشتقات گوگردار به دلیل ویژگی ها فیزیکی و شیمیایی، از جمله مواد پرمصرف در صنایع شیمیایی، کاغذ سازی و صنایع تولید اسید هستند. عمده منابع انتشار این ترکیبات، نیروگاهها و سیستم های حمل و نقل زمینی است. اکسیدهای گوگرد در اتمسفر، تحت شرایط اتمسفریک، در واکنش های شیمیایی شرکت نموده و آلاینده های ثانویه را تشکیل می دهند، از پیامدهای مخرب ناشی از آلودگی های ثانویه با پایه گوگرد، می توان به، تشدید آلودگی های ثانویه، تهدید سلامت انسانها، کاهش میدان و عمق دید و بارانهای اسیدی اشاره کرد. به دلیل اهمیت ویژه شناسایی و سنجش آلودگی، سولفاتهای هوابرد، به عنوان یکی از معضلات صنایع شیمیایی و محیط زیست، این تحقیق با هدف بررسی و ارزیابی سولفاتهای هوابرد، متاثر از شرایط آب و هوایی طی دو فصل سال، انجام شده است. در اندازه گیری سولفات های هوابرد از روشهای استاندارد محیطی مورد تایید EPA تحت عنوان نمونه برداری و ارزیابی سولفات های هوابرد، به روش تیتراسیون، با کمک معرف تورین، در محدوده معینی از مجتمع مورد بررسی استفاده شده است. در این نوشتار، از محوطه آزاد صنعت، در دو فصل سال، در شعاع های مختلف از منابع انتشار آلودگی، به گونه ای که از نظر مکانی- زمانی و فضایی سایت را تحت پوشش قرار دهند، نمونه برداری و ارزیابی آلودگی هوا بعمل آمده است. در این تحقیق، مقدار پراکنش و انتشار سولفاتهای هوابرد با میزان دمای محیط، رابطه مستقیم و معنی دار (R=%975) نشان می دهد در حالی که، این ارتباط با سرعت جریان باد محلی رابطه معنی دار و منفی (R=-%85) نشان داد.همچنین، تراکم سولفات های هوابرد در دو فصل بهار و تابستان به ترتیب برابر با 250mg/m3 و 294mg/m3 تعیین شده است. در پایان، آلودگی هر فصل با کمک پارامتر غلظت و مکان، متاثر از مشخصات سایکرومتریک به مدلسازی و الگوی پراکنش توسط تکنیک Splus ترسیم شده است. نتایج مطالعه نشان می دهد که، میانگین تراکم آلودگی در هر دو فصل، مورد مطالعه بیش از حد استاندارد محیطی (150mg/m3=PM10Standard) بوده است.
