مدلسازی مکانی – زمانی تغییرات تراز سطح آبهای زیرزمینی مناطق شهری و روستایی آبخوان کاشان با استفاده از تکنیکهای GIS
الموضوعات :
1 - دانشآموخته کارشناسی ارشد گروه آلایندههای محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهیدبهشتی تهران و عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی نراق* (مسوول مکاتبات).
2 - شهرداری کاشان، معاونت خدمات شهری و محیط زیست، اداره محیط زیست شهری.
الکلمات المفتاحية: درونیابی, روشهای قطعی و زمینآماری, اعتبارسنجی متقابل, سطح آب زیرزمینی, آبخوان کاشان,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: هیدروگراف معرف و نقشههای تغییرات سطح آب زیرزمینی آبخوان کاشان نشان میدهد که طی سال های 81 تا 90، سطح ایستابی با متوسط عمق 06/72متر به طور متوسط حدود 5/5متر افت داشته است. با توجه به اینکه نمونهبرداری از تمام نقاط محدوده مطالعاتی مقدور نیست، روشهای پهنهبندی ابزاری قدرتمند در تخمین تغییرات مکانی و زمانی دادهها است. هدف از این تحقیق مدلسازی تراز، عمق و تغییرات مکانی و زمانی سطح آب های زیرزمینی آبخوان کاشان بر اساس استفاده از تکنیک اعتبار سنجی متقابل روشهای مختلف درونیابی قطعی و زمینآماری در محیط GIS میباشد. روش بررسی: بدین منظور اطلاعات سطح آب زیرزمینی 67 چاه مشاهدهای در محدوده منطقه مورد نظر طی سال های 81 تا 90 برای تهیه نقشه سطح آب زیرزمینی آبخوان کاشان مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. برای ارزیابی کارآیی روش های مختلف درونیابی و انتخاب بهترین روش، از تکنیک اعتبار سنجی متقابل استفاده شده است و معیار های میانگین خطای انحراف (MBE)، میانگین خطای مطلق (MAE)، ریشه دوم میانگین مربعات خطا (RMSE) و R2 برای ارزیابی روش های مختلف به کار گرفته شده اند. نتایج: نتایج ارزیابی روشهای مختلف درون یابی نشان داد که توابع چندجملهایموضعی با MBE = 0.444، MAE = 13.19، RMSE = 20.29 و R2 = 0.999 بیشترین دقت در مدلسازی مکانی را دارا بود. نتیجهگیری: همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که مناطق مسکونی با جمعیت بالا به دلیل تشدید بالای تغذیه خالص از طریق چاههای دفع فاضلاب خانگی و نواحی جنگلی باعث افزایش سطح آب زیرزمینی و فعالیتهای صنعتی، کشاورزی و استحصال آب باعث کاهش شدید سطح آب زیرزمینی شده است
- حسینعلیزاده م.، یعقوبی ع.، (1389). تغییرات زمانی و مکانی سطح سفرۀ آب زیرزمینی با استفاده از زمین آمار، مجلۀ علوم و مهندسی آبخیزداری ایران، سال چهارم، شماره 10، بهار، صفحات 63 تا 67.
- اکبری، اکبر.، کلانتری، نصرالله.، رحیمی، محمد حسین 1385. بررسی و ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی دشت میاناب شوشتر با استفاده از GIS. اولین همایش منطقهای بهره برداری از منابع آب حوضههای کارون و زایندهرود (فرصتها و چالشها)، شهرکرد، 9ص.
- حسنی پاک، ع.ا.، 1377. زمین آمار (ژئواستاتیستیک)، چاپ اول. انتشارات دانشگاه تهران، 314 صفحه.
- Nairizi, S., Janparvar, M. 2006. Mashhad Plain Groundwater Management under Drought Condition. 22p. Proceedings of the International Workshop, Tehran, 29-31 October 2006. Groundwater for emergency situations, IHP-VI, Series on groundwater No.15.
10. محمدی، صدیقه.، سلاجقه، علی.، مهدوی، محمد.، باقری، رضا 1391. بررسی تغییرات مکانی و زمانی سطح آب زیرزمینی دشت کرمان با استفاده از روش زمین آماری مناسب (طی یک دوره آماری 10 ساله 1375-1385). فصلنامة علمی - پژوهشی تحقیقات مرتع و بیابان ایران، جلد 19، شماره 1، 71 – 60ص.
11. صادقیان، آزاده.، واقعی، یدالله.، محمدزاده، محسن 1392. پیشبینی تغییرات مکانی – زمانی سطح آب زیرزمینی در دشت بیرجند به روش کریجینگ. مجله آب و فاضلاب، دوره 24، شماره 85، 100 – 93ص.
12. صمدی، جواد 1394. ارزیابی تأثیر کاربری اراضی و آسیبپذیری آبخوان کاشان بر آلودگی آب های زیرزمینی با استفاده از روش DRASTIC و مدل تخریب. تحقیقات منابع آب ایران، سال یازدهم، شماره 1، 20 – 13ص.
17. حیدری، محمد مهدی.، موسوی، روحالله.، رستگاردباغی، مسعود 1390. بررسی مشخصات هیدروژئولوژی دشت کاشان – اصفهان. اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه، زیباکنار، 8ص.
18. حیدری، محمد مهدی.، موسوی، روحالله.، رستگاردباغی، مسعود 1390. بررسی روند تغییرات سطح آب زیرزمینی در دشت کاشان - اصفهان. اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه، زیباکنار، 8ص.
19. ناصری، حمیدرضا.، شکیبا، علیرضا.، میرباقری، بابک.، باقرینژاد اسماعیل 1390. مدلسازی تغییرات مکانی - زمانی سطح آب زیرزمینی با استفاده از تکنیکهای GIS مطالعه موردی: آبخوان دشت نورآباد ممسنی، استان فارس. دومین همایش علوم زمین، 12ص.