برآورد و تحلیل بار حوادث شغلی استان قزوین با استفاده از روش DALY در بازة زمانی سال‌های 1390 تا 1392

الموضوعات :

شهزاد ثابتی مطلق ¹ (دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ایمنی، بهداشت و محیط زیست- دانشگاه آزاد اسلامی- واحد علوم تحقیقات تهران- گروه مدیریت محیط زیست *(مسئول مکاتبات))
مصطفی پناهی ² (عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران.)
نبی الله منصوری ³ (دانشیار ، دانشکده محیط زیست و انرژی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)

تاريخ الإرسال : 14 الأربعاء , ذو الحجة, 1435 تاريخ التأكيد : 29 الثلاثاء , ربيع الأول, 1436 تاريخ الإصدار : 05 الإثنين , رمضان, 1436

الکلمات المفتاحية: DALY, بار حوادث شغلی, ناتوانی و مرگ,

ملخص المقالة :

یکی از ارکان سه‌گانه ی توسعۀ پایدار، به زمینه‌های اجتماعی مربوط می‌شود که در آن، مسئولیت اجتماعی را در سطوح مختلف از برنامه‌ریزی تا اجرا به شکلی شفاف و دقیق، در بر می‌گیرد. با چنین نگرشی، حوادث ناشی از کار که سومین علت مرگ و میر در جهان محسوب می‌شوند، مستلزم تحلیلی علمی ‌از منظر مسئولیت اجتماعی کارفرمایان و متولیان رسیدگی به وضعیت نیروی کار شاغل در جامعه خواهد بود. این درحالی است که حوادث کار را به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد خطرات بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی در جوامع صنعتی و در حال توسعه معرفی کرده‌اند. هدف پژوهش حاض، محاسبه سال‌های از دست رفته به علت حوادث شغلی در بین کارگران استان قزوین در بازه زمانی سال‌های 1390 تا 1392 است که می‌تواند چشم‌اندازهای برنامه‌‌ریزی برای بهبود شرایط کار و ارتقای سطح ایمنی کارکنان را در بنگاه‌های تولیدی دراختیار گذارد. این پژوهش به صورت یک مطالعه توصیفی ـ تحلیلی بر مبنای داده های ثبت شده حوادث شغلی در استان قزوین انجام پذیرفته است. جامعه آماری مورد بررسی، تمامی موارد حوادث شغلی ثبت شده در سازمان تامین اجتماعی و اداره کار در طی سال های 1390 تا 1392 بوده است. در این پژوهش با استفاده از روش سازمان بهداشت جهانی، محاسبات مربوط در دو حالت در نظر گرفتن ارزش های اجتماعی و بدون در نظر گرفتن آن به عمل آمده اند. یافته ها نشان داد که بیشترین بار حوادث شغلی در مردان سنین 25 تا 29 سالگی، برای جمجمه و مربوط به حوادث سقوط و لغزیدن، به علت عدم نظارت بر کارگاه توسط کارفرما و در فعالیت های ساخت و ساز و بیشترین بار حوادث مربوط به حوادث منجر به فوت بوده است. بر طبق نتایج، بار حوادث شغلی استان قزوین در طی سه سال بررسی، به میزان 33.6 درصد افزایش داشته است. همچنین توزیع فراوانی و بار حوادث شغلی از زوایای مختلفی چون گروه سنی، جنس، علت حادثه، نوع حادثه و فعالیت صنایع با دیگر مطالعات انجام شده در کشور و جهان هم خوانی دارد.

المصادر:

1. Shalin, R, 2012, Economic cost of occupational accidents: Evidence from a small island economy, Safety Science, Vol 47, pp.973–979.


2. محمد فام، ایرج، هزینه های انسانی حوادث شغلی منجر به مرگ در بیمه شدگان تامین اجتماعی استان تهران، 1387، فصلنامه سلامت کار ایران، دوره 4، شماره 1.
   
   
   1. Dorman, P, 2000, “Tree preliminary papers on the economics of occupational safety and health”, ILO,. www.ILO /public /english /protection /safework /papers, April 2000, pp.10-12.
   
   
   2. رسول زاده، یحیی، حیدرنیا. محمد علی. قهرمانی، ابوالفضل، بار صدمات ناشی از حوادث شغلی و محاسبه آن به کمک شاخص DALY، دومین همایش ملی ایمنی در بنادر، تهران، سازمان بنادر و کشتیرانی،1384.
   
   
   3. سبحانی، حسن، اقتصاد کار،چاپ اول،انتشارات سمت، 1372، صفحه 86-99 .
      
      
      1. International Labour Organizationt, 2005, WORKING OUT OF (POVERTYhttp://www.ilo.org/public/english/standards/relm/ilc/ilc91/pdf/rep-i-a.pdf)
      
      
   
   

World Health Organization, 2002, the world health report 2002 Reducing Risks, Promoting Healthy Life

1. ارجی، مصطفی، گزارش حوادث ناشی از کار در سال 1390، سال 1391، صندوق تامین اجتماعی معاونت اقتصادی و برنامه ریزی، صفحه 5-22 .


2. میرزایی، رضا، برآورد بار حوادث ناشی از کار شهر کرج در سال 1388، کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، سال 90، صفحات 20-35 و 54- 68 .


3. صالحی مسعود، ایمانی. مهدی، زایری. فرید، وهابی. نسیم، پیر حسینی. حسن، ارجی. مصطفی، مدل سازی بیزی حوادث ناشی از کار ایران در سال 1388، 1391،  مجله مدیریت سلامت، شماره پنجم، صفحات 30-42 .


4. قدس. علی اصغر، الحانی. فاطمه، انوشه. منیره، کاهویی. مهدی، بررسی اپیدمیولوزیک حوادث حین کار در شهر سمنان در سال 1381 تا 1385، 1387، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان، جلد 10، شماره 2، صفحات 19 -28.
   
   
   1. Santana. VS, Villaveces. A, Bangdiwala. SI, Runyan. CW, Albuquerque. PR, 2012, Workdays lost due to occupational injuries among young Workers Brazil, American journal of industrial medicine. Vol.55, no.
   
   
   2. کمالی نیا. محمود و همکاران، بررسی فراوانی آسیب ها و حوادث شغلی استان فارس طی سال های 1385 تا 1387،1390، فصلنامه علوم بهداشتی جندی شاپور، سال سوم، شماره چهارم، صفحه 15-25 .
   
   
   3. احدیت. محمد رضا ، بررسی حوادث شغلی ناشی از فعالیت های ساختمانی در مراجعه کنندگان به اداره کار و امور اجتماعی شهر یزد، 1391، اولین کنفرانس ملی بهداشت، ایمنی و محیط زیست، سال 1391، تهران.
   
   
   4. زمانیان. زهرا، مهری فر. یونس، دهقانی. منصوره ، بررسی حوادث شغلی در کارگران صنعت ساختمان سازی شهر خرم آباد، سومین همایش ملی تهویه و بهداشت صنعتی، شهریور 1390، تهران.
      
      
      1. Brody, B., 1990. An indirect cost theory of work accident prevention. Journal of Occupational Accidents Vol.13, 14.
      
      
      2. چروم. هدیه، برآورد و تحلیل بار حوادث شغلی از طریق محاسبه DALY در کارگران بیمه شده تامین اجتماعی شهر تهران در بازه زمانی سال های 1386 تا 1389. کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات، سال 92، صفحات 75-80 .
      
      
      3. حلوانی. حسین و همکاران، بررسی علل حوادث ناشی از کار در کارگاه های تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی استان یزد در سال 1384، سال 1389، فصلنامه سلامت کار ایران، دوره هفتم، شماره سوم.
      
      
      4. مشکاتی. محمد رضا، بررسی وضعیت حوادث ناشی از کار ایران، هفتمین همایش سراسری  بهداشت و ایمنی کار،1390، تهران.
      
      
      5. ارجی. مصطفی، گزارش حوادث ناشی از کار در سال 1390، سال 1391، صندوق تامین اجتماعی معاونت اقتصادی و برنامه ریزی.
         
         
         1. Gavious A, Mizrahi SH, Minchuk Y, 2009, the costs of industrial accidents for the organization: Developing and tools for evaluation and cost – benefit analysis of investment in safety, Journal of loss Prevention in the Process Industries (2009), PP.434-438.