مقایسه قوانین و مقررات مربوط به آلودگی صوتی در ایران و چند کشور آسیایی
الموضوعات :فرهاد دبیری 1 , پروین نصیری 2 , نوشین آهنربای 3
1 - استادیار د گروه حقوق محیط زیست، دانشکده محیط زیست دانشگاه علوم و تحقیقات تهران.
2 - استاد گروه بهداشت حرفه ای دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران .
3 - کارشناس ارشد حقوق محیط زیست- دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
الکلمات المفتاحية: آلودگی صوتی, قوانین و مقررات, وضعیت حقوقی,
ملخص المقالة :
به طور کلی منابع تولید کننده آلودگی صوتی به ویژه در شهرها شامل صدای ناشی از فعالیت های صنعتی، ماشین آلات و تجهیزات ساختمان سازی، وسایل نقلیه موتوری و ترافیک شامل خودروها و موتور سیکلت ها، قطارهای زیر زمینی و رو زمینی، هواپیماها، کشتی ها و قایق های موتوری و نیز صدای ناشی از فعالیت های اجتماعی است. در برخی کشورهای آسیایی ماند چین و ترکیه و غیره تدابیر قانونی برای کنترل و رفع آلودگی صوتی صورت گرفته است و بررسی تطبیقی و مقایسه حقوقی قوانین و مقررات مربوط به آلودگی صوتی در ایران با چند کشور آسیایی می تواند زمینه مناسبی برای یافتن کاستی ها و مشکلات موجود برای کنترل آلودگی صوتی در ایران و کلان شهر تهران باشد. این مقاله با هـدف شناسایی این کاستی ها از طریق بررسی وضعیت حقوقی آلودگی صوتی در ایران و مقایسه آن با چند کشور آسیایی دنیا انجام شده است.
- دفتر حقوقی و امور مجلس، سال 1383، مجموعه قوانین و مقررات محیط زیست، جلد اول، انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست
- ضوابط و استانداردهای محیط زیست، سال 1378، انتشارات سازمان حفاظت محیط زیست
- مکرم، علی، سال 1386، بانک اطلاعات قوانین کشور
- نصیری، پروین، سال 1374، طرح جامع کاهش آلودگی صوتی
- Ministry of Environment and Forests Notification, 2001, Pollution Control Acts, Rules and Notifications issued there under. India; Central Pollution Control Boara, CPCB, P 148-172.
- Prasad Tripathy.D, 2000, Noise Pollution, New Delhi: Corporation.
- Saclogiu, Trans. Ginger Taylor, 1990, Regulations Related to the Turkish Environment Law. Turkish: under Matbaa printing.
- Law of the People's Republic of China on Prevention and Control of Pollution From Environmental Noise /china.org