سیمای زن و عشق در «دده قورقود » و «ایلیاد و ادیسه »
الموضوعات :
محمّدرضا برزگر خالقی
1
(عضو هیئت علمی، دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین، قزوین، ایران.)
رقیه نیساری تبریزی
2
(دانش آموخته دکتری، دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران.)
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
صرف نظر از شاهنامه فردوسی، کتاب دده قورقود و ایلیاد و ادیسه هومر،از زیباترین و عظیم ترین آثار حماسی ملتهای جهان است. در این آثار مشابهت ها وهمسانی هایی وجود دارد که شاید یکی از علل مهم این همسانی ها، آمیختگی اساطیرملت های گوناگون و تأثیرپذیری آنها از یکدیگر باشد. همسانی های این آثار، ما را بر آنداشت که با تأمّلی دیگر در نوع نگرش آفریدگاران حماسه به جایگاه زن و مقایسۀ اینموضوع در این آثار بپردازیم. در این مقاله ضمن بررسی جایگاه زنان در هر دو حماسهو بیان همسانی ها و ناهمسانی، به موضوع عشق و بررسی آن در این آثار نیز پرداخته می شود.
