ردیابی ویروس لکه سفید در منابع وحشی سایت پرورش میگو بویرات استان بوشهر
الموضوعات :
رضا سلیقه زاده
1
,
رضا موسائی
2
,
بهنام پدرام
3
1 - گروه دامپزشکی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
2 - دانش آموخته دکترای عمومی دامپزشکی ،گروه دامپزشکی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
3 - استاد یار،گروه دامپزشکی، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران
الکلمات المفتاحية: بویرات, منابع وحشی, میگوی وانامی, بیماری لکه سفید, واکنش زنجیره ای پلیمراز,
ملخص المقالة :
بیماری های میگو یکی از محدودیت های عمده برای افزایش تولید میگو هستند و عامل بیماری لکه سفید مهم ترین ویروس بیماریزا در میگوها می باشد که سبب بروز خسارت جبران ناپذیری به صنعت پرورش میگو شده است. از این رو هدف از انجام مطالعه حاضر، ردیابی ویروس لکه سفید در منابع وحشی سایت پرورش میگوی بویرات استان بوشهر بود. مطالعه حاضر در مجتمع پرورش میگوی بویرات استان بوشهر با نمونه برداری از منابع وحشی در مراحل آماده سازی، پرورش و برداشت از استخرها انجام شد. از 20 نمونه منبع وحشی جمع آوری شده شامل سه نمونه میگوی هرز، یک نمونه ماهی حسون، یک نمونه ماهی گمگام، ده نمونه خرچنگ گلی، دو نمونه خرچنگ آبی و دو نمونه پست لارو میگوی وانامی استخراج DNA صورت پذیرفت و تشخیص ویروس لکه سفید با آزمایش PCR انجام گردید. نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر حاکی از آن بود که بیشترین موارد مثبت به ترتیب مربوط به مرحله پرورش (3/83 درصد) و مرحله برداشت (6/28 درصد) بود و در مرحله آماده سازی فراوانی بیماری صفر درصد بود. در مجموع 35 درصد موارد (میگوی هرز، خرچنگ آبی کوچک و خرچنگ گلی کوچک) به بیماری لکه سفید آلوده بودند. بیشترین فراوانی آلودگی به ویروس مذکور به ترتیب در میگوی هرز (100 درصد)، خرچنگ آبی کوچک (100 درصد)، و خرچنگ گلی کوچک (3/33 درصد) بود. در مجموع بین تمامی گونه های مورد مطالعه، 25 درصد آلودگی به بیماری لکه سفید مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده در مطالعه حاضر، جهت جلوگیری از آلودگی در استخرهای پرورش میگو استفاده از روش های مدیریتی مختلف جهت جلوگیری از ورود منابع وحشی به استخرها توصیه می شود.
صیدی، آ. سیمرونی، م.م. گرامی نیا، ا. (1388). بررسی ویروس بیماری لکه سفید(WSSV) در منابع وحشی استان بوشهر به وسیله PCR. اولین کنگره ملی علوم آزمایشگاهی دامپزشکی، تهران، 1388. https://civilica.com/doc/921785/
2.غلامحسینی، ا. محمدی، ع. اکبری، س. اخلاقی، م. احمدی، ن. (1397). شناسایی بیماری لکه سفید در میگوی وحشی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) استان سیستان و بلوچستان. علوم درمانگاهی دامپزشکی ایران، دوره 12، شماره 1، صفحات 109-101.
3.قره وی، ب. افشارنسب، م. آفتابسوار، ی. صادقی، م.م. رادخواه، ک. (1388). بیماری لکه سفید میگو در میگو های وحشی سفید هندی آبهای ساحلی هرمزگان در ایران. تحقیقات دامپزشکی و فرآوردههای بیولوژیک، دوره 22، شماره 4، صفحات 28-22.
13-Flegel, T.W. Itsathitphaisarn, O. (2016). Review of current disease threats for cultivated penaeid shrimp in Asia. Aquaculture 452:69-87.
16-International Office of Epizootics. Aquatic Animal Health Standards Commission. (2019). Manual of diagnostic tests for aquatic animals. Office international des épizooties.