بررسی میزان شیوع اندومتریت تحت بالینی در گاوهای متبلا به کیست تخمدانی و تاثیر آن بر میزان باروری
الموضوعات :
بهرام سلاسل
1
(استادیار گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحدکرج)
مسعود خسرروی
2
(دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاداسلامی واحد شهرکرد)
تقی تکتاز
3
(استادیار گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد)
عادل محتاری
4
(دانش آموخته ی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد)
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
هدف این مطالعه سیتولوژی اندومتر رحم به عنوان یک ابزار تشخیصی جهت اندومتریت تحت بالینی در راستای تعیین ارتباط التهاب و عفونت رحمی با عارضه کیست تخمدانی بود. در این بررسی گاوهای مبتلا به کیست تخمدانی(حضور فولیکول با قطر بیش از 25 میلی متر و فقدان جسم زرد فعال) از روز 40 بعد از زایمان بر پایه عدم حضور ترشحات غیر عادی در ملامسه رکتال و تشخیص کیست تخمدانی با استفاده از اولتراسونوگرافی جهت بررسی انتخاب شدند. نوع کیست( فولیکولار یا لوتئال) از طریق اولتراسونوگرافی و ارزیابی قطر دیواره کیست معین گردید. به منظور سیتولوژی رحم اقدام به تزریق 50 میلی لیتر سرم فیزیولوژی به داخل رحم می گردید و مایع تخلیه و سانتریفیوژ می گردید و یک قطره از رسوب بر روی لام قرار داده می شد و رنگ آمیزی گیمسا صورت می گرفت. در بررسی های میکروسکوپیک درصد سلول های چند هسته ای تعیین می گردید. با استفاده از رگرسیون خطی مشخص گردید که مواردی از سیتولوژی اندومتر رحم که به طور متوسط 90 ± 40 روز بعد از زایمان صورت گرفت، با میزان نوتروفیل ≥3% همراه با کاهش معنی دار میزان آبستنی بود(018/0P=) و به عنوان اندومتریت تحت بالینی در نظر گرفته شدند. گاوهای با کیست تخمدانی و میزان نوتروفیل ≥3% شانس آبستنی 13% و گاوهای با درصد نوتروفیل کمتر از این مقدار شانس آبستنی 78% در تلقیح اول بعد از نمونه گیری داشتند(002/0P=). در نتیجه، اندومتریت تحت بالینی تشخیص داده شده به وسیله سیتولوژی اندومتریوم رحم در گاوهای مبتلا به کیست تخمدانی همراه با کاهش میزان آبستنی بود و بر اساس یافته های سایتولوژیکی این مطالعه، احتمالاً عفونت رحمی و التهاب در شکل گیری کیست تخمدانی در گاوهای شیری بعد از زایمان نقش دارد.
