تحلیل وضعیّت شهر بجنورد براساس شاخص‌های جامعه هوشمند

الموضوعات :

عقیل عباسی ¹ (دانشگاه آزاداسلامی واحد شیروان-گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری)
مهدی وطن پرست ² (استایار دانشگاه آزاد اسلامی شیروان گروه جغرافیا)
عزت اله مافی ³ (استاد وعضوبازنشسته هیئت علمی/دانشگاه فردوسی مشهد گروه جغرافیا)

تاريخ الإرسال : 24 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1443 تاريخ التأكيد : 27 السبت , ربيع الثاني, 1445 تاريخ الإصدار : 25 الأحد , ذو القعدة, 1445

الکلمات المفتاحية: جامعه هوشمند, رشد هوشمند, بجنورد, شهر هوشمند,

ملخص المقالة :

سکونتگاه‌های شهری، به واسطه گسترش کالبدی و افزایش جمعیّت، با مسائل پیچیده‌ای مواجه هستند. در واقع با گسترش شهرها و زیاد شدن مشکلات زندگی شهری، انتظارات مردم از مسئولین برای ایجاد امکانات رفاهی بیشتر شده و به همین دلیل ساخت شهرهوشمند از ضروریّات است. شهر بجنورد نیز همچون بسیاری از شهرهای ایران، با استانداردها و شاخص‌های جامعه هوشمند اختلاف زیادی دارد. در این راستا، هدف اصلی از انجام این پژوهش تحلیل وضعیّت شهر بجنورد براساس شاخص‌های شهر هوشمند است. روش انجام پژوهش توصیفی ـ تحلیلی می باشد. برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. در این پژوهش هفت شاخص اصلی و 74 زیرشاخص در رابطه با جامعه هوشمند مورد مطالعه قرار گرفت. برای تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی، آزمون تی، تحلیل دو بعدی استفاده شد. نتایج نشان داد شاخص تکثّر اجتماعی و قومی بالاترین نمره میانگین یعنی نمره 87/3 را کسب نمود و وضعیّت بهتری نسبت به سایر شاخص ها دارد.نتایج رتبه بندی و تبیین ضریب اهمیّت شاخص‌ها نشان داد که، از دیدگاه کارشناسان، شاخص جهان شهرگرایی (F) با ضریب 218/0 نسبت به سایر شاخص ها در تحقق جامعه هوشمند از اهمیّت بیشتری برخوردار است. نتایج تحلیل دو بعدی در شهر بجنورد نشان داد که دو شاخص خلاقیت و جهان شهرگرایی از اهمیّت بالایی برخوردار بوده و از نظر مردم بومی وضعیت مناسبی ندارند. از این رو در شهر بجنورد برای توسعه جامعه هوشمند در گام های اولیّه باید وضعیت این دو شاخص را بهبود بخشید.

المصادر:

Abddollahi, A. S, Fattahi, M (2017). Evaluation of smart urban growth indicators using ELEKTRE technique (Case study: regions of Kerman city). MJSP. 2017; 21 (2):147-171. (in Persian)
Akbarzadeh, A., Ahmadi, H., Azadeh, R. (2016). Evaluation the desirability of urban sidewalk based on qualitative factors Case study: Alam al-Hoda sidewalk in Rasht city. Journal of Research and Urban Planning, 7(25), 125-140. (in Persian)
Albino, V., Berardi, U., & Maria Dangelico, R. (2015). Smart Cities: Definitions, Dimensions, Performance, and Initiatives. Journal of Urban Technology (The Society of Urban Technology) 22, no. 1, 3-21.
Anastasia, S. (2012). The concept of smart cities;Towards community development? Networks and communication studies. 26.
Behzadfar, M. (2002). Necessities and obstacles to creating a smart city in Iran, Honarhaye ziba, 15. 14-27. (in Persian)
Caragliu, A. (2009). Smart Cities in Europe. 3rd Central European Conference in Regional Science – CERS. A13, L90, O18, R12.
Chourabi, H. Nam, T. Walker, S. Gil-Garcia, J. R., Mellouli, S., Nahon, K. ... & Scholl, H. J. (2012, January). Understanding smart cities: An integrative framework. In System Science (HICSS), 2012 45th Hawaii International Conference on (pp. 2289-2297). IEEE
Dehghani, M., Haghighat Naeini, G., & Zebardast, E. (2022). Typology of Knowledge-Based Spaces. Motaleate Shahri, 11(42), 103-117. (in Persian)
Dubbeldeman, R., & Ward, S. (2015). Deloitte, Smart Cities, How rapid advances in technology are reshaping our economy and society, Smart Cities – A Deloitte Point of View, Version 1.0, pp:1-86. Accessible on http://www.deloitte.nl.
Egger, S. (2006). Determining a sustainable city model. Environmental Modelling & Software, 21(9), 1235-1246.
Gargiulo, C., Pinto, V., & Zucaro, F. (2013). EU smart city governance. TeMA-Journal of Land Use, Mobility and Environment, 6(3), 356-370.
Hekmatnia, H., Ansari, Z. (2011). Planning of Housing in Meybod with Sustainable Development Approach. Human Geography Research, 44(79), 191-207. (in Persian)
Hosseinzadeh Daleer, K., Safari, F. (2012). The Impact of Smart-Growth Planning on Urban Spatial Development. Geography and Urban Space Development, 1, 99-133. (in Persian)
Masnavi, M. (2003). Sustainable development and new urban development paradigms: "compact city" and "large city", Journal of Environmental Studies, 29(31),
Nam, T. Pardo, T. A. (2011). Smart City as Urban Innovation: Focusing on Management, Policy, and Context. ICEGOV Tallin, Estonia.
Piri, F., aman pour, S., abaspour, M. (2015). Spatial analysis of healthy city indicators in Ilam’s townships centers. Journal of Studies of Human Settlements Planning, 10(31), 45- 60. (in Persian)
Roseland, M. (1997). Dimensions of the eco-city, Cities, Vol. 14 (4): 197-202.
Saberifar, R. (2020). Determination and Identify Factors Influencing in Designing an Smart Organization Model for Urban Management (Case study: Municipality of Mashhad). Geographical Urban Planning Research (GUPR), 8(2), 445-467. (in Persian)
Sargolzaei, S., mohamdi, M., Mokhtari. M.A., R., & Shiran, G. (2021). Identifying the factors affecting the acceptance of technology in the municipality using the method of grounded theory. Motaleate Shahri, 10(39), 41-54. (in Persian)
Shafiei, Z., Farrokhean, F., and Mirghadr, L. (2014). Isfahan as a creative city of handicrafts with a tourism development approach, Geography, 12(43), 251-278. (in Persian)
Shamsuddin, S., Hassan, N. R. A., & Bilyamin, S. F. I. (2012). Walkable environment in increasing the livability of a city. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 50, 167-178. (in Persian)
Tosun, C.,)2008), Challenges of Sustainable Tourism Development in Developing World: The Cases of Turkey, Journal of Tourist, Managament, Vol. 22, No. 2, PP. 289-303.
Zyari, K. and Janbabanezhad, M. H. (2009). Healthy city views and opinions, shahrdariha, 9(53), 14-23. (in Persian)