بررسی تطبیفی مشروعیت جمع نمازهای ظهر با عصر و مغرب با عشاء
الموضوعات :
هادی غلامرضاراوی
1
(دانشجوی دکتری دانشگاه قم)
مینا غلامرضاراوی
2
(دانشجو)
محمد ابراهیم نژاد کهنی
3
(عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور)
جواد صالحی
4
(استادیار، عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور- تهران)
الکلمات المفتاحية: مریض, باران, نماز, سفر, جمع,
ملخص المقالة :
یکی از مسائل مورد اختلاف میان شیعه و اهل سنت مشروعیت جمع دو نماز می باشد. شیعه برای نماز ظهر و عصر و برای نماز مغرب و عشاء وقت مشترک قائل است یعنی می توان نماز ظهر و عصر را و نماز مغرب و عشاء را با هم خواند. البته بعضی از فقها معتقدند که بدون عذر تآخیر در نماز جائز نمی باشد. اهل سنت قائل به وقت مشترک بطور مطلق نمی باشد و جمع بین دو نماز را در مواردی خاص جایز می داند. در این مقاله استدلال هر دو مذهب را بیان و آن ها را نقد و بررسی می کنیم. نظریه غالب فقهای شیعه مشروعیت جمع بین دو نماز مطلقاً می باشد اما بعضی از فقها در صورت عذر تأخیر را جایز می داند. اهل سنت درباره مشروعیت جمع بین دو نماز به صورت مطلق جایز نمی دانند و بعضی از علما اهل سنت جمع بین دو نماز را مقید به بیماری یا سفر یا قید هایی دیگر کرده اند. با مطالعه کتب حدیثی اهل سنت احادیثی یافت می شود که جمع بین صلاتین را به صورت مطلق اثبات می کند که این احادیث هم نظر با دیدگاه شیعه می باشد.
_||_
