تهیه روغن اسانسی نعناء و کپسوله کردن آن با استفاده از پلیمرهای سدیم آلژینات، نشاسته و مالتودکسترین

الموضوعات :

غلامرضا نجفی ¹ (Qom Branch, Islamic azad University)
هما احمدی ² (گروه شیمی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.)
محبوبه السادات شریف ³ (گروه شیمی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران.)

تاريخ الإرسال : 07 السبت , ذو الحجة, 1439 تاريخ التأكيد : 03 الأحد , ربيع الأول, 1440 تاريخ الإصدار : 15 الأربعاء , جمادى الثانية, 1440

الکلمات المفتاحية: انکپسوله کردن, فریز درایر, پلیمر, اسانس نعناء, هم رسوبی,

ملخص المقالة :

در این پژوهش اسانس نعناء تهیه و میکرو یا نانوکپسول‌های محتوی اسانس نعناء با دو روش هم‌رسوبی(Coacervation) و خشک کردن انجمادی(Freeze Drying) با استفاده از پلیمرهای مختلفی مثل سدیم آلژینات، نشاسته و مالتو دکسترین تهیه شدند. کپسول‌های تهیه شده برای ارزیابی مورد مطالعه و آزمایش قرار گرفتند. ارزیابی اندازه کپسول‌ها که با میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM) انجام شد، نشان ‌داد که هم نانو و هم میکروکپسول تشکیل شده است. به نظر می‌رسد، کپسول‌های حاصل از روش هم‌رسوبی در ابعاد میکرو و کپسول‌های تشکیل شده به روش فریزدرایر هم در اندازه‌های میکرو و هم نانو تشکیل شده‌اند.نوع پلیمر مورد استفاده، غلظت پلیمر و سرعت هم زدن از جمله عواملی هستند که بر روی نوع کپسول و چگونگی رهایش اسانس نعناء تاثیر می‌گذارند. تعیین میزان کل اسانس بارگیری شده بیانگر این مطلب است که بیشترین بارگیری اسانس در روش هم‌رسوبی با نشاسته 2% و سدیم آلژینات2% انجام شده است(به میزان 80%). همچنین در روش فریز درایر بیشترین مقدار بارگیری اسانس توسط نشاسته 2% اتفاق افتاده است(به میزان 70%). ارزیابی میزان رهایش اسانس نشان می‌دهد که کپسول‌های تهیه شده از نشاسته کمترین مقدار رهایش و بیشترین نگهداری اسانس تا یک هفته را دارند(89/38 درصد اسانس در کپسول‌ها باقی مانده است.). همچنین کپسول‌های سدیم آلژینات یک درصد از دو درصد آن رهایش کمتری دارند. هر سه پلیمر پس از دو هفته تقریبا تمام اسانس را آزاد می‌کنند.