ارائه مدل مسئولیت پذیری بر اساس سبک های هویت با نقش میانجی گری خودپنداره در دانشجویان دانشگاه های تهران

الموضوعات :

سیده فاطمه موسوی ¹ , پری ناز بنیسی ² , حسن شهرکی پور ³

1 - دانشجوی دکتری مشاوره، واحد قم ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قم، ایران.
2 - دانشیار گروه روانشناسی و مشاوره، واحد تهران غرب ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران، ایران.
3 - دانشیارگروه مدیریت آموزشی علوم تربیتی، واحد رودهن ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رودهن، ایران.

تاريخ الإرسال : 18 الإثنين , شوال, 1444 تاريخ التأكيد : 18 الإثنين , شوال, 1444 تاريخ الإصدار : 02 الإثنين , ذو القعدة, 1444

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین مدل پیش بینی مسئولیت پذیری بر اساس سبک های هویت با نقش میانجی گری خودپنداره در دانشجویان دانشگاه های تهران انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی با شیوه تحلیل مسیر با مشارکت 411 نفر از دانشجویان در حال تحصیل دانشگاه های تهران، شهید بهشتی و آزاد واحد علوم تحقیقات در سال 1401 انجام شد. نمونه گیری به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه های مسئولیت پذیری، سبک های هویت و مقیاس خودپنداره جمع آوری شدند. تحلیل داده ها در نرم افزار AMOS -24 با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام شد. یافته ها: بین سبک‌های هویت اطلاعاتی و هنجاری و همچنین خودپنداره با مسئولیت‌پذیری همبستگی مثبت و معنی دار و بین سبک هویت سردرگم/اجتنابی با مسئولیت‌پذیری همبستگی منفی و معنی دار وجود داشت (01/0>p). همچنین ضرایب مربوط به تاثیر غیرمستقیم سبک هویت اطلاعاتی (028/0=β، 17/5=t )، سبک هویت هنجاری (047/0=β، 32/4=t ) و سبک هویت سردرگم/اجتنابی (056/0-=β، 27/3-=t ) با میانجی گری خودپنداره بر مسئولیت پذیری معنی‌دار بود(۰5/0>p). ضرایب مسیر مستقیم هرسه سبک هویت نیز در پیش بینی مسئولیت پذیری معنادار بود (۰۱/0>p). نتیجه گیری: مطالعه نشان داد مسئولیت پذیری بر اساس سبک های هویت قابل پیش بینی بود. همچنین نقش میانجی خودپنداره در رابطه سبک های هویت با مسئولیت پذیری مورد تایید قرار گرفت