بررسی تحمل ارقام جدید گوجه‌فرنگی (.Lycopersicon esculentum L) به گل جالیز مصری (.Orobanche aegyptiaca Pers) در شرایط گلخانه

الموضوعات : پژوهش علف های هرز

ابراهیم ایزدی دربندی ¹ (گروه اگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران)
مریم شوریابی ² (گروه اگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، ایران)

تاريخ الإرسال : 03 الجمعة , صفر, 1440 تاريخ التأكيد : 04 الثلاثاء , شعبان, 1440 تاريخ الإصدار : 12 الخميس , ذو الحجة, 1439

الکلمات المفتاحية: زیست توده اندام های هوایی, غده چه, انگل, حسّاسیت,

ملخص المقالة :

استفاده از ارقام متحمل یکی از مهم ترین روش‌های مدیریت گل جالیز می‌باشد. به‌منظور شناسایی و معرفی ارقام متحمل گوجه رنگی به گل جالیز، آزمایشی بر روی 19 رقم گوجه‌فرنگی که از کشور صربستان آورده شده بود، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط کنترل‌شده‌ی گلخانه‌ای انجام شد. به‌منظور ارزیابی نتایج آزمایش، از دو سری تیمار شاهد عدم آلودگی به گل جالیز در هر رقم و آلودگی به گل جالیز استفاده شد. نتایج نشان داد که در بین ارقام صربی مورد بررسی، رقم های اکسپرس، اوراگان، دوناتور، رد استون و لیدر نسبت به دیگر ارقام گوجه‌فرنگی مورد مطالعه، تحمل بیشتری به گل جالیز داشتند. رقم اکسپرس با وجود تولید وزن خشک نسبتاً بالای گل جالیز، کمترین خسارت (75/44 درصد) را متحمل شد. ارقام اوراگان و دوناتور نیز با تولید کمترین تعداد ساقه و وزن خشک گل جالیز به ترتیب با 39/35 درصد و 16/58 درصد کاهش وزن خشک اندام‌های هوایی جزو ارقام با تجمل نسبی به گل جالیز بودند. از سوی دیگر ارقام فانتوم، اُایکس هرت، هانی، پروفیت ارقامی بودند که علی‌رغم تولید بیشترین زیست‌توده در تیمار شاهد، در شرایط حضور گل جالیز، با وجود وزن خشک گل جالیز کمتر نسبت به دیگر ارقام، بیشترین تلفات (بیش از 80 درصد) را در صفات مذکور داشتند. این مهم نشان از حساسیت بالاتر این ارقام در مقایسه با دیگر رقم‌ها به آلودگی به گل جالیز است.