مقایسۀ زبان تمثیلی و تحتاللفظی خشم در امثال و حکم دهخدا
الموضوعات :
سیمین خیری
1
,
خاور قربانی
2
,
نسرین چیره
3
1 - دانشجوی دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد، مهاباد، ایران
2 - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی- دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد، ، مهاباد، ایران
3 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد، مهاباد، ایران
الکلمات المفتاحية: خشم, anger, proverbs, دهخدا, dehkhoda, ضربالمثلها, بیان تمثیلی, بیان تحتاللفظی, figurative expression, literal expression,
ملخص المقالة :
بررسی نوع بیان مفاهیم در ادبیات یکی از موضوعاتی است که میتواند در تأثیرگذاری و شناخت بیشتر کارکردهای انواع ادبیات مؤثر باشد؛ بنابراین این پژوهش، ابتدا بر اساس مبانی نظری خشم در روان شناسی، به جمع آوری ضربالمثل های مربوط به آن، در مثل های فارسی کتاب امثالوحکم دهخدا پرداخته و بعد از جمع آوری و طبقه بندی داده ها، ساختار زبانی و نوع بیان آن ها را از دو دیدگاه تمثیلی و تحتاللفظی بررسی کرده است؛ درنهایت این دو نوع بیان را باهم مقایسه نموده و در پاسخ به این سوال که آیا در مثلها خشم، بیشتر بهصورت تمثیلی بیان شده است یا تحتاللفظی؟ به این نتیجه رسیده است که از بیان تمثیلی بیشتر برای بیان مفهوم خشم، انواع و علائم آن بهره گرفتهشده است اما در بحث راهکارهای مدیریتی بیان مستقیم و تحت اللفظی بسامد بیشتری دارد. دلیل این دوگانگی انتزاعی بودن مفهوم خشم است که جهت تبیین آسان آن با توجه به مخاطبان عامه مثل، تمثیل بهکاربرده شده است اما وقتی سخن از راهکارهای آن است برای فهم راحت آن ها از انواع جملات خبری و مستقیم استفاده می شود. روش تحقیق تحلیل محتوای تحلیلی استنباطی است و نمونة موردی پژوهش، کتاب چهارجلدی امثال و حکم دهخداست. برای جمعآوری دادهها و اطلاعات مورد نیاز از فیشبرداری استفادهشده است و روش تجزیهوتحلیل داده ها استقرائی است.