تحلیل محتوایی ضرب المثل ها در الهی نامه عطار نیشابوری
الموضوعات :سیّد احمد حسینی کازرونی 1 , مرضیه احسان جو 2
1 - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر- ایران
2 - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
الکلمات المفتاحية: ضرب المثل, الهی نامه, عطار, attitudes, proverb, Literature, Attar, ادبیات عامه, قرن هفتم, Elahinameh,
ملخص المقالة :
یکی از غنیترین وزنهها و گنجینههای ادبی موجود در ادبیات فارسی که دسترسی به اندیشهها، نگرشها و نوع عملکرد پیشینیان را در شرایط گوناگون برایمان آشکار و قابل فهم میسازد، گنجینه ارزشمند ضرب المثل هاست. ضرب المثلها بازتاب افکار جامعه در آثار ادبی ما هستند که الهی نامه عطار در قرن هفتم یکی از این آثاری است که با تلفیق انواع ضرب المثل ها با محتواهای گوناگون سروده شده است برهمین اساس، با محوریت امثال و حکم علامه دهخدا به سراغ الهی نامه عطار نیشابوری رفته تا با نوع نگرش و دیدگاه این شاعر اندیشمند و نسبت استفاده و اهمیتی که این ذخیره زبانی در هدایت و راهنمایی سالکانش داشته، آشنا شویم. گویا پیش از این درخصوص اقسام ضرب المثل های این اثر وزین از حیث محتوایی و نوع بیان پژوهشی صورت نگرفته که با استفاده از تحلیل محتوایی و درصد فراوانی مثلها، این مساله مورد توجه قرار گرفته است.
قرآن کریم
_||_