گفت و گو و شخصیت‌پردازی نمایشی در منظومه غنایی خسرو و شیرین نظامی
الموضوعات :وحیده شیرکوند 1 , سید احمد حسینی کازرونی 2
1 - استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد شهر ری (یادگار امام)- ایران
2 - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد بوشهر- ایران
الکلمات المفتاحية: شخصیت‌پردازی, خسرو و شیرین, نظامی, شعر غنایی, Nezami, Characterization, نمایش‌نامه, Play, dialogue, گفت و گو, Khosro and Shirin, Lyrics,
ملخص المقالة :
منظومه خسرو و شیرین نظامی به عنوان نمونه‌ای عالی از ادب غنایی فارسی، ابعاد مختلفی از نوع نمایشی را در خود جای داده است. خسرو و شیرین نظامی از جهت گفت و گو و شخصیت‌پردازی بسیار غنی است، چه آنجا که دیالوگ مطرح می‌شود و چه در قسمت‌هایی که وجود مونولوگ ایجاب دانسته شده است. در این مقاله شده است با آوردن نمونه‌هایی از داخل متن به بررسی و تحلیل شخصیت‌ها و مکالمات آن‌ها در این اثر بپردازد و در نهایت به خوانندگان این باور داده شود که نمایشی بودن یک اثر با ادبی بودن آن منافاتی ندارد، خواه از نوع ادب غنایی باشد یا سایر انواع آن.
