بررسی اثر دوره های مختلف محرومیت غذایی و رشد جبرانی روی رشد و بازماندگیبچه ماهی قزل آلای رنگین کمان
الموضوعات : مجله پلاسما و نشانگرهای زیستیمجید محمدنژاد شموشکی 1 , مرتضی مازینی 2 , فرشاد منوچهری 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز، گروه شیلات، بندرگز. ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز، باشگاه پژوهشگران جوان، بندرگز. ایران.
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز، گروه شیلات، بندرگز. ایران
الکلمات المفتاحية: رشد, قزل آلای رنگین کمان, رشد جبرانی, گرسنگی, بازماندگی,
ملخص المقالة :
زمینه وهدف:رشد جبرانی یک فاز از رشد سریع به دنبال محدودیت غذایی در اثر شرایط بحرانی است که در گونه های زیادی مشاهده شده استبیشتر پاسخ ماهی به گرسنگی و سپس تغذیه مجدد شامل پرخوری، افزایش کارایی غذا و بهبود ضرایب رشد میباشد. لذا این تحقیق به منظور بررسی اثر گرسنگی و رشد جبرانی بر شاخص های رشد و بازماندگی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام پذیرفت.روش کار:آزمایش به مدت 8 هفته و در 4 تیمار و 3 تکرار بهصورت زیر انجام پذیرفت: تیمار 1: 8 هفته غذادهی کامل، تیمار 2: یک هفته گرسنگی + یک هفته غذادهی، تیمار 3: دو هفته گرسنگی + دو هفته غذادهی، تیمار 4: سه هفته گرسنگی + سه هفته غذادهی. تعداد 240 عدد بچه ماهی قزل آلا با میانگین وزن اولیه 46/081/3گرم و میانگین طول اولیه 67/04/5 سانتی متر در 12 تانک پرورشی با تعداد 20 عدد بچه ماهی در هر تانک) با ظرفیت 50 لیتر آب در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی توزیع و به مدت 8 هفته در شرایط یکسان از لحاظ شرایط محیطی نگهداری گردیدند.یافتهها:بینتیمارهایموردبررسیازنظرفاکتورهای رشد بچه ماهیان قزل آلا اختلاف معنیداریمشاهده شد (05/0P). بهطوریکه بچه ماهیان تیمار غذادهی دارای رشد بهتری در مقایسه با سایر تیمارهای گرسنگی و رشد جبرانی بودند. اما از لحاظ درصد بازماندگی هیچگونه اختلافی در بین تیمارها مشاهده نگردید. نتیجه گیری:گرسنگی باعث کاهش رشد بچه ماهیان قزل آلا شده و رشد جبرانی نتوانسته است این کاهش رشد را جبران نماید.