تفسیر ورزش در گفتمان بوردیو
الموضوعات :
1 - گروه جامعه شناسی، واحد شهرقدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران .
الکلمات المفتاحية: بوردیو, جامعه شناسی ورزش, میدان ورزش, طبقات, ورزش مدرن,
ملخص المقالة :
هدف: این مقاله در پی واکاوی ورزش و کارکردهای آن در دستگاه نظری بوردیو است. او ضمن تبار شناسی ورزش مدرن به تحلیل کارکرد های تربیتی، پرورشی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی این پدیده پرداخته و معتقد است که این پدیده، بخشی از فرآیند قدرت سیاسی، سلطه نرم، آموزش و پرورش جدید به شمار می آید. روش‌شناسی: روش تحقیق این مقاله تاریخی و از تکنیک اسناد و کتابخانه استفاده شده است. در این مطالعه آثار بوردیو در حوزه ورزش که بر اساس پیمایش و یافته های میدانی بوده، مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: یافته های این بررسی ناظر بر این است، که بوردیو ورزش را یک پدیده اجتماعی و ترکیبی که از عناصر متعدد تشکیل شده، قلمداد نموده است. بوردیو ورزش را طبقه محور و یکی از وجوه تفکیک طبقات می پندارد. بر همین اساس، افراد درگزینش رشته ورزشی آزادی مطلق ندارند، بلکه اختیار آن ها محدود به ویژگی های طبقاتی آن ها است. نتیجه‌گیری: بوردیو نتیجه می گیرد، امروزه کارکردهای متنوع ورزش موجب شده تا این پدیده فراتر از ورزش تلقی شود. به نظر او، ورزش ابزار کم هزینه ای برای سرگرم کردن و غنی سازی اوقات فراغت دانش آموزان و ابزاری در دست طبقه حاکم جهت تبلیغات و مشروعیت بخشیدن به نظام است. بوردیو، ورزش را در ارتباط تنگاتنگ با حوزه قدرت سیاسی معرفی نموده و آن را میدان رقابت بر سر قدرت قلمداد نموده، و بر آن است که ورزش سازوکاری جهت بسیج و فتح نمادین توده ها و وسیله سلطه گری حکومت ها به شمار می آید.
