ارزیابی صلاحیت کمیسیون ماده 12 اراضی شهری مطابق رویه دادگاه ها در ارتباط با سیاست‌گذاری دولت برای رفاه عمومی

الموضوعات :

فرزاد کریمی خنجری ¹ (دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران)
مهدی هاشمی گلیجانی ² (دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران)

تاريخ الإرسال : 05 الإثنين , ربيع الأول, 1443 تاريخ التأكيد : 01 الأحد , جمادى الأولى, 1443 تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ربيع الثاني, 1443

الکلمات المفتاحية: اعتراض, کمیسیون ماده 12, سیاستگذاری دولت, رویه دادگاه, زمین شهری,

ملخص المقالة :

زمین در دهه های اخیر به مهم ترین عامل در رشد و توسعه، خصوصا توسعه شهرها تبدیل شده است، دولت برای بدست آوردن زمین مورد نیاز جهت توسعه شهرها ناگزیر به اتخاذ سیاست های خاص متناسب با شرایط کشور است. طبق احکام اسلامی زمین موات، متعلق به شخص خاصی نمی باشد و در اختیار حکومت اسلامی قرار می گیرد، در همین راستا قانون اراضی شهری در سال1360 و قانون زمین شهری در سال1366 به تصویب مجلس رسید و باعث گردید زمین های زیادی به تملک دولت درآید، که در همان سالها باعث تحول عمده ای در توسعه شهرها، تأمین رفاه عمومی و تأمین مسکن مورد نیاز مردم توسط دولت شد. هدف از ارائه این پژوهش برسی محدوده صلاحیت کمیسیون ماده 12 مطابق رویه عملی دادگاه ها و اینکه کمیسیون مذکور تا چه میزان توانسته اهداف دولت را در زمینه سیاست گذاری برای توسعه شهرها و تأمین رفاه عمومی محقق کند. این پژوهش با روش تحلیلی - توصیفی و به صورت کتابخانه ای تدوین شده است و نتایچ حاصل از این پژوهش نشان می دهد که کمیسیون نامبرده صلاحیتی محدود و فقط در تعیین نوع زمین صلاحیت رسیدگی دارد، تصمیمات آن در همین صلاحیت محدود هم قطعی نبوده و در اکثر موارد مورد اعتراض قرار می گیرد و این نشان می دهدکه عملا نتوانسته است درسال های اخیر اهداف دولت را در سیاست گذاری انجام شده برای رفاه عموی و توسعه شهرها تأمین کند و نیاز است نسبت به ماده 12 قانون زمین شهری اصلاح و بازنگری اساسی صورت گیرد.

المصادر:

1. Abdollahi, A, Ghazanfarpour, H, Rezayi, Z. (2015). Survey and evaluation of land use in 9 areas of Shiraz using LQ model in GIS environment, Journal of Spatial Planning Research. Fifth year, Number 1.


2. Aghayitogh, M & Hedavand, M. (2010). Special Administrative Courts in the Light of the Principles and Procedures of Fair Iranian Law and Comparative Study, First Edition, Tehran: Khorsandi Publications.


3. Akhani sanjani, M & Faghh habibi, A. (2020). Analytical approach to the competent authority to deal with complaints about the votes issued by the Commission Article 12 of the Urban Land Law, Journal of Research and Study of Humanities, Second Year, Number 14.


4. Emami, M, Va’azi, M & Solymani, M. (2012). Criteria for litigation in the Court of Administrative Justice, Tehran: Mizan Publications.


5. Amiri Bashli, M, Mojtebazadeh khanghahi, H, Zyiari, U & Nori Kermani, A. (2019). Urban land policy decision-making model in the physical development of Sari city, Journal of User Research in Geographical Sciences, Year 19, Number 54.


6. Arban land executive regulation approved in 1992.


7. Asadi, L .(2001). Jurisprudential and legal study of mortal lands, Nedaye sadegh Quarterly, Number 21 and 22, Spring and Summer.


8. Civil Liability Law approved in 1960.


9. Dehghani, H. (2012). Jurisdiction and function of the Article 12 Urban Land Commission, Master Thesis, Faculty of Law and Political Science, Shiraz University.


10. Ghafori, F. (2017). Commission on Article 12 of the Urban Land Law in the Iranian Legal System, First Edition, Tehran: Qanun Yar Publications.


11. Ja’fari, A. (2016). Jurisdiction of the courts over the rulings of legal commissions on land use, Master Thesis, Faculty of Law, Islamic Azad University, Marvdasht Branch.


12. Khademi, A, Rahnema, M & Zamanipour, M. (2021). Analysis of Challenges Facing Sustainable Social, Institutional and Economic Development of Iranian Metropolises, Year 11, Number 45.


13. Khanian, S A. (2014). Procedure of the Commission Article 12 of the Urban Land Law, Journal of Judgment, Volume Four, Number 80.


14. Lalehpour, M. (2019). An analysis of urban land policies and laws with emphasis on the anti-trafficking approach in the urban land market (Tehran metropolis),


15. Environmental Management Quarterly, Number 47.


16. Mahdizadeh, J. (2018). Land use planning from the perspective of sustainable development, Farnadeh Consulting Engineers Publications, Tehran.


17. Mahkoyi, H & Bavir, H. (2021). Explain the policies of local government and urban development with emphasis on Iranian cities, Urban Environmental Policy Quarterly, Year 1, Number 1.


18. Meshkini, A. (2019). Improvement and renovation of ancient urban textures, Kurdistan University Press, Sanandaj.


19. Mirzayi, A. (2014). Mortal Land Recognition References, Second Edition, Tehran: Behnami Publications.


20. Nikazm, M. (2018). Legal Review of Article 12 Commission of Urban Land Law, Electronic Quarterly of Law Yar Research, First Volume, Number 3.


21. Nourmohammadi, M, Meshkini, A, Roknoldine eftekhari, A & Sarafi, Mr. (2015). Policy Model of Government Intervention in Urban Land Management of Iran (Tehran), Spatial Planning and Testing, Volume 19, Number 1.


22. Nozhat, A. (2007). Research on the causality of taking possession in possession, Law Quarterly, Volume 37, Number 4.


23. Rezayizadeh, M, Akbari, A & Rozitalab, M. (2019). Competent authority in judicial supervision over the opinion of the Commission of Article 12 of the Urban Land Law (Criticism on the decision No. 473- 12/17/2011 of the General Assembly of the Court of Administrative Justice), Quarterly Journal of Administrative Law, Year 6, Number 18.


24. Setavand, M, Hajizadeh, F & Yaghfouri, H. (2019). Spatial analysis of Shiraz urban areas from the perspective of social justice With an emphasis on public services, Journal of Applied Research in Geographical Sciences, Nineteenth Year, Number 52.


25. Shams, A. (2020). Advanced Civil Procedure, Volume 3, Edition 33, Mizan Publications.


26. Website to the addrwss (www.amar.org.ir).


27. Zyiari, K, Pourahmad, A & Ghahgharayi, H. (2019). Urban land policies and its impact on the physical development of Isfahan, Human Geography Research, Volume 51, Number 1.