ارزیابی سیاستگذاری های شورای اسلامی شهرها در توسعه کالبدی- فضایی محیطهای شهری (نمونه موردی: شهر شیراز)
الموضوعات :
عبدالجلیل شریفی
1
,
محمد علی شهریاری
2
,
نفیسه واعظ
3
1 - گروه علوم سیاسی، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران
2 - گروه علوم سیاسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
3 - گروه علوم سیاسی ، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران
تاريخ الإرسال : 16 الجمعة , رمضان, 1444
تاريخ التأكيد : 05 الأحد , محرم, 1445
تاريخ الإصدار : 08 الإثنين , ربيع الثاني, 1445
الکلمات المفتاحية:
توسعه پایدار,
شهرسازی و معماری,
شورای اسلامی شهر شیراز,
سیاستگذاری شهری,
ملخص المقالة :
شوراها به عنوان نهادی که مشروعیت و مقبولیت خود را از مردم میگیرند، میتوانند نقش مهمی را بر اثر بخشی سیاستگذاریهای شهری داشته باشند. بخشی از این سیاستگذاری در حوزه کالبد شهر به ویژه حوزه شهرسازی و معماری است. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی سیاستگذاری های شهری شورای اسلامی شهر شیراز در حوزه شهرسازی و معماری از منظر توسعه پایدار انجام شده است. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه است. جامعهی آماری این پژوهش مدیران و سرپرستان بخشهای مختلف شهرداری شیراز (خبرگان اجرایی) و اساتید دانشگاهی آشنا به موضوع تحقیق (خبرگان دانشگاهی) بوده است. حجم نمونه از طریق جدول مورگان 113 نفر محاسبه شد. روایی و پایایی بازار پرسش نامه تایید شد. یافته های تحقیق نشان داد که برای ارزیابی سیاستگذاری های شهری شورای اسلامی، می توان از الگوی مراحل هاگوود و گان (1984) مشتمل بر 5 بعد تشخیص مسایل،تدوین سیاست،تصمیم گیری،اجرای سیاست و ارزشیابی سیاست بهره گرفت که برای سنجش ابعاد مزبور از 19 مولفه بنا به نظر خبرگان دانشگاهی و اجرایی حوزه شهری استفاده گردید. نتایج نشان داد در سطح کمتر از 05/0، ابعاد و مولفه های مرتبط با سیاستگذاری شهری معنادار بوده اند. جهت معناداری نشان داد که وضعیت ابعاد و مولفه های سیاستگذاری شورای اسلامی، متوسط ارزیابی می شود. نتیجه آزمون فریدمن جهت رتبه بندی ابعاد و مولفه های سیاستگذاری نشان داد که در میان ابعاد، بعد تشخیص مسائل و در میان مولفه ها نیز میزان تفویض قدرت و منابع به اعضای شورای اسلامی شهر، بیشترین رتبه را کسب نموده اند. همچنین نتیجه آزمون تی تک نمونه از عملکرد شورای اسلامی ازنظر سیاستگذاری های حوزه شهرسازی و معماری در سطح کمتر از 05/0 اشاره دارد. در حوزه شهرسازی بهترین عملکرد شورای اسلامی مربوط به شاخص مشورت و اعمال نظارت قانونی بر معاونت شهرسازی و واحدهای وابسته به آن با مقدار 803/0 و در حوزه معماری نیز شاخص مشورت و تصویب مقررات و مصوبات حوزه معماری با مقدار 705/3 بوده است.
المصادر:
Aghaei Heshchin, Manouchehr; Mozaffari, Payman; Moulai Heshchin, Fereshte (2013), investigating the role of Islamic city councils in urban management, a case study of Hashjin city Islamic council during 3 periods, the first specialized congress of urban management and city councils, Sari, Iran Development Conference Center.
Ahad Nejad, Mohsen, Samia, Alipour, Samia, Mohammadi and Munirah Hosseini (2010). Evaluation of periodic approvals of city councils from the perspective of the council's role in urban management (case study: periodic approvals of Karaj City Council 1389-1990), the first regional conference on architecture and urban planning, Saqqez applied scientific higher education center.
Amanpour, S; Hosseini Shahparian, N; Atashfroz, N; Farhamand, Gh.(2015) Investigating and analyzing the performance of councils in urban management (case example; Izeh city), Journal Research and Urban Planning, Vol 6, No 22, PP 95-110.
Asadi, E; mahmoudi pati, F; abaszade soorami, M.(2020) Comparative analysis of city councils's tasks and functions in Iran: Based on findings from case study of Amol city council, Memari-Va-Shahrsazi, 24(3), 31-45.
Azargun, Nasser; Mansouri, Seyyed Amir; Barati, Nasser, (2017), presenting indicators of measuring and evaluating sustainable urban development in strategic urban development plans (CDS) using the balanced scorecard model, Armanshahr Quarterly, Volume 11, Number 23.
Beaker, J. and Jahan, F. (2017) Design guidelines for green roofs. Toronto: Environment Canada.
Beall, J., Guha-Khasnobis, B., & Kanbur, R. (2010). Urbanization and development: multidisciplinary perspectives. Oxford University Press.
Den Uyl, R. M., & Driessen, P. P. (2015). Evaluating governance for sustainable development–Insights from experiences in the Dutch fen landscape. Journal of environmental management, 163, 186-203.
Fanni, Z; Ghorbani Sepehr,A; Soltan Mohammadi, Z. ()The role of local councils in sustainable development urban (Case Study: Amir Abad neighborhood, Tehran 6th District), Sustainable Development of Geographical Environment, 2(2), 99-117.
Hall, P., & Pfeiffer, U.(2004), Urban Future 21, Spon Press: London.
Hataminejad, Hossein and Faraji Melayi, Amin, (2018), Feasibility assessment of the implementation of urban development strategy plans in Iran, Regional studies and researches, second year, number eight, pp. 55-76.
Hogwood, B, and Gunn, L (1984) Policy Analysis for Real World, Oxford, Oxford University Press.
Hosseinzadeh Delir, Karim, Ghorbani, Rasul and Shukri Firouzjah, Pari, (2008), qualitative analysis and evaluation of urban sustainability metrics in Tabriz city, urban and regional studies and researches, 1(2), 1-18.
Hutchison, R. (2010). Chicago school of urban sociology. Encyclopedia of urban studies, 127-131.
Jabareen, Y.R., (2006). Sustainable Urban Form: Their Typologies, Models and concepts. Jurnal of planning Education and Research. No. 26, pp: 38-47.
Jalili Qasim Agha, Amid, (2017), Policy Making: Concepts, Patterns and Processes, New Research Approaches in Management and Accounting, No. 4, Bahar.
jamali haji hassan sofla, E; Nematollahi Bonab, S.(2021). Investigating and evaluating the role of citizens and their social participation in achieving sustainable urban development goals(case study: Tabriz city), Urban Environmental Policy, Vol 1, No 1, 95-112.
Javadi, S., Amirkhani, A. (2022). Investigating the effective factors in urban development on urban management, case study: Qiyadasht municipality, the first conference on civil engineering, urban planning, architecture and environment, Tehran.
Kazemian, G; Mirabedini, Z.(2011): Pathology of Integrated Urban Management for Tehran in view of Policy and Decision Making, Honar_ha-Ye- Ziba, 3(46), 27- 38.
Kostka, G. (2014). Barriers to the implementation of environmental policies at the local level in China, s.l.: World Bank.
Mahkouii, H; Bavir H. (2021): Urban Development with an Approach to the Role of Local Government in Iran, Journal of Urban Environmental Policy, Vol 1, No 1, PP 17- 26.
Maleki, Saeed; Daman Bagh, Safia, (2012), evaluation of sustainable urban development indicators with emphasis on social, physical and urban service indicators, Urban Planning Studies Quarterly, 1(3), 29-54.
Masnavi, Mohammadreza, (2012), a research on sustainable development and new paradigms of urban development, Environment, No. 21, 98-112.
Moslami Mohni, Yusef, (2017), Urban policy making in Iran: presenting a practical model, Politics Quarterly, 48(1), 163-173.
Mousaviyan, M. (2010), Principles and foundations in architecture and urban planning ,Azarakhsh. 75-78.
Nasiri, Y; Bahraini, S H; Daudpour, Z. (2021), Evaluation of the role and position of the Islamic Council of Cities in the urban planning system of Iran, New a theorys in human geography, 13(2), 890-909.
Pirmouzhen, Kamaluddin, (2012), the ambiguous position of councils in urban management, Municipalities Monthly No. 38, 39-40.
Pishgahi Fard, Zahra and Mehsa Vaezi, (2013), Challenges of the City Council in Tehran's Urban Management, 7th Congress of the Geopolitical Association of Iran (Political Geography of the City), Tehran, Geopolitical Association of Iran, Khwarazmi University.
Pourramzan, E; Nabi Bidhandi, GH; Givehchi,S; Nami, M H.(2017) Examining the role of urban management components in the physical expansion of the city A case study of region 5 of Tehran, Geography (Regional Planing), 8(4), 427-434.
Rabbani, Taha; Aftekhari, Abdolreza Ruknuddin; Mishkini, Abolfazl; Rafiyan, Mojtabi, (2017), Analysis of the future institutional obstacles of the sustainable development of Tehran metropolis, Spatial Planning and Design Quarterly, 22(1), 124-153.
Rakhshaninasab, H R; karimi, T.(2020) Evaluating of the degree of citizens' satisfaction of the urban Islamic councils (Case study: Jiroft), Geography Environment Preparation, 12(47), 1-22.
Saeedi nia. (2002), Urban Management, Publications of the Organization of Municipalities, Tehran, Vol 11, pp 15.
Salari, Mohammad, (2016), the city's Islamic Council and its role in promoting citizens' rights, Geography Quarterly (Regional Planning), Volume 26, Number 1, pp. 287-305.
Shamai, Ali; Abdolahi, Awat; Yusuf Feshki, Mohsen, (2014), an analysis on the development planning of Sardasht city with the approach of urban development strategy, Geographical Perspective in Human Studies, 9(27), 35-51.
Solecki, W., Seto, K. C., & Marcotullio, P. J. (2013). It's time for an urbanization science. Environment: science and policy for sustainable development, 55(1), 12-17.
Tavakolinia, Jamila; Noormohammadi, Mehdi, (2013), an attitude on the performance of city council in urban management, Municipalities Quarterly, 9(92): 72-78.
Van Zeijl-Rozema, A., Cörvers, R., Kemp, R., & Martens, P. (2008). Governance for sustainable development: a framework. Sustainable Development, 16(6), 410-421.
Walsh, Cormac (2010). "Strategic Spatial Planning at the Regional and Local Scales: A Case Study of the Dublin City-Region", 1(2), pp 20-21.
Zaręba, A., Krzemińska, A., Kozik, R., Adynkiewicz-Piragas, M., & Kristiánová, K. (2022). Passive and Active Solar Systems in Eco-Architecture and Eco-Urban Planning. Applied Sciences, 12(6), 29-42.
_||_