تدوین مدل مفهومی تحقق بازآفرینی پایدار شهری از منظر آینده پژوهی

الموضوعات :

نجمه ایزدفر ¹ , الهام ایزدفر ²

1 - مدرس جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور وزوان، اصفهان، ایران.
2 - مدرس جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور وزوان، اصفهان، ایران.

تاريخ الإرسال : 05 الجمعة , محرم, 1443 تاريخ التأكيد : 18 السبت , صفر, 1443 تاريخ الإصدار : 09 الأربعاء , رمضان, 1442

الکلمات المفتاحية: آینده پژوهی, بازآفرینی شهری, مدل مفهومی, بازآفرینی پایدار شهری,

ملخص المقالة :

در دهه‌های اخیر رشد شتابان شهرنشینی، معضلات و پیچیدگی‌هایی را به همراه آورده است که از پیامدهای این پدیده، شدت یافتن ضریب آهنگ تغییرات فضایی- کالبدی شهرها و ناکارآمدی بافت‌های شهری می‌باشد. این روند افزایش جمعیت، افت منزلت‌های اجتماعی، نابسامانی در سازمان فضایی- کالبدی، اقتصادی و کارکردی را در محله‌های شهری که نقش اساسی در حیات و زوال شهر دارند؛ منجر شده است. علاوه بر این بافت های ناکارآمد، به عنوان کوچکترین سلول و مهمترین عامل در تداوم حیات شهری نقش بسیار مهمی را در آینده شهر دارند. از اینرو لزوم توجه به چشم انداز آینده این بافت ها، سبب پایداری محلات و در نهایت پایداری کل شهر می شود. در سال‌های اخیر رویکرد بازآفرینی پایدار شهری با اهداف یکپارچه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، فیزیکی و محیطی به منظور ارتقای کیفیت زندگی در بافت ناکارآمد در پیوند با کل شهر پا به عرصه مرمت و حفاظت گذاشته است. لذا این پژوهش با هدف تدوین چارچوب مفهومی و ارائه ی ابعاد و معیارهای بازآفرینی پایدار با استفاده از روش آینده پژوهی سعی بر آن دارد با روش توصیفی و تحلیل محتوا و همچنین بررسی نظریات مربوط به بازآفرینی و پژوهش‌های انجام‌ گرفته شده با این رویکرد، دیدی جامع از ابعاد و معیارهای آن داشته باشد. یافته ها نشان می دهد تا کنون نظریات بسیاری با این موضوع انجام شده که هرکدام اصول و معیارهایی برای تحقق بازآفرینی پایدار پیشنهاد شده است که در این میان نظریه پیتر رابرتز به دلیل جامع بودن و در رابطه بودن با هدف پژوهش انتخاب می شود.

المصادر:

1. ). An Introduction to Futurology. Pars Zia Isfahan Publishing.


2. Agyeman, J. and Evans, B. (2003). Toward just sustainability in urban communities: building equity rights with sustainable solutions, Annals of the American Academy of Political and Social Science, 590.


3. Andalib, Alireza (2011). Principles of urban renewal, a new approach to dysfunctional tissues. First Edition, Tehran: Azarakhsh Publishing.


4. Andalib, Alireza (2017). Principles of Balanced Renovation of Urban Dilapidated Textures, Bagh-e Nazar 14 (48).


5. Atlas and Statistics of Isfahan (2016). Isfahan Municipality, Deputy of Planning, Urban Development and Council Affairs and Deputy of Urban Planning and Architecture of Isfahan Municipality Renovation, Publications and Documents in the field of Statistics and Planning.


6. Ayini, Mohammad. Ardestani, Zahralsadat. (2009). Pyramid of Reconstruction and People's Participation, Criteria for Evaluating Endogenous Urban Development Programs (Case Study: Law Approach to Organizing and Supporting the Production and Supply of Housing to Improve and Renovate Dilapidated Urban Tissues). City Identity, 3 (5), 47-58.


7. Bahrainy, Seyed Hossein, Izadi, Mohammad Saeed, Mofidi, Mehranoush. (2013). Approaches and policies of urban renewal (from reconstruction to sustainable urban regeneration). Journal of Urban Studies, 3 (9), 17-30.


8. Bahrainy, H., & Aminzadeh, B. (2007). Evaluation of Navabregeneration project in central Tehran. International Journal of Environmental Research. 1(2).


9. Batey, P. (2000), Urban Regeneration in Britain: Progress, Principles and Prospects, International Symposium on Regeneration of City Down Town.


10. Carmona, Matthew and Heath, Tim and Eck, Tanner, Tiddle, Steven (2009). Public places and urban spaces, translated by Dr. Fariba Qaraei et al., Tehran: Tehran University of Arts Publications.


11. Colantonio, A., Dixon, T (2011). Urban Regeneration & Social Sustainability: Best Practice from European Cities.


12. Farid, Yadollah (2011). Geography and Urbanism, Tabriz: University of Tabriz.


13. Farrokh Zanozi, Abbas. (1380). the need for urban regeneration. Seven Cities, 1 (4), 6-15.


14. Ghahremani, Maryam, Ghahremani, Gholamreza (2012). Improvement and renovation of dysfunctional tissues with emphasis on identification. Sanandaj: Third National Conference on Urban Development.


15. Golparvar, Majid (2012). Modeling and application of intelligent epistemology in political futures studies. PhD Thesis, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Department of Political Science.


16. Hajipour, Khalil (2007). An introduction to the evolution of urban restoration approaches (the period after World War I to the beginning of the third millennium). Iranshahr Thought, a Quarterly Journal of Urban Studies, 2(9).


17. Habibi, Seyed Mohsen, Maghsoudi, Maliheh (2007). Urban renovation. Sixth Edition, Tehran: University of Tehran Press.


18. Izadi, Mohammad Saeed (2010). A new approach to urban planning and regeneration programs: a review of the findings of the analysis and evaluation of urban landscape designs. Shiraz: The Second National Conference on Improvement and Reconstruction in Shiraz.


19. Khakpour, Amin (2015). Strategic Scenario Planning of Dilapidated Urban Tissues Based on the Sustainable Urban Reconstruction Approach (Case Study: Javadieh District, District 16, Tehran), M.Sc. Thesis, Nourian, Farshad, University of Tehran, Department of Urban Planning.


20. Mofidi, Mehranoush (2015). Explain the role of public domain promotion in sustainable urban regeneration. PhD Thesis in Urban Planning, University of Tehran, Tehran Fine Arts Campus.


21. Naraghi, Fataneh (2001). Collections, historical centers and the evolution of the movement for the protection and preservation of architectural works, Haft Shahr, 1 (2).


22. Nourian, Farshad, Ariana, Andisheh. (2012). Analyzing how the law protects public participation in urban regeneration Case study: Imam Ali (Atiq) Square, Isfahan. Journal of Fine Arts - Architecture and Urban Planning, 17 (2), .15-28


23. (2005). Sustainable Urban Development: The Environmental Assessment Methods (Vol. 2). Napier: Napier University.


24. Office of Applied Studies and Extension Affairs (2015). A set of rules and regulations for sustainable urban regeneration. Parent Company of Iran Urban Development and Improvement, First Edition, Tehran, spring.


25. Pedram, Abdolrahim and Azgoli, Mohammad (2009). Futurology; Concepts, methods. Tehran: Defense Science and Technology Futures Research Center, Defense Industries Educational and Research Institute.


26. Phillip Daffara (2011). Alternative City Futures, 5 (43), 639-724.


27. Pirzadeh, Hossein et al. (2008). Reforming the urban development management system in Iran based on the strategic planning approach, Ministry of Housing and Urban Development, Deputy of Urban Planning and Architecture, Tehran.


28. Poor Ahmad, Ahmad and others (2010). The evolution of the concept of urban regeneration as a new approach in dysfunctional urban contexts. Iranian Islamic City Quarterly, 1 (1), 73-92.


29. Poor Jafar, Mohammad Reza (2009). Principles of improvement and renovation of the old texture of cities, Payam Publications, first edition. Tehran.


30. Pratt, A.C. (2014). Cities: The cultural dimension. Government Office for Science, Department of Business, Innovation and Skills.


31. Roberts, P., Sykes, H. (2000). Urban Regeneration: Handbook. London: Sage Publications.


32. School of Build environment (2006). Napier University and Institution of Ecological and Regional Development, Dresden, E-compendium Handbook E4: An integrating assessment.


33. Roberts, Peter and Syke, Hugh (2014). Urban Redevelopment; A handbook, translated by Mohammad Saeed Izadi and Pirooz Hanachi, Tehran: University of Tehran Press.


34. Ratcliffe, J., Krawczyk, E. and Kelly, R. (2006). FTA and the City: Imagineering Sustainable Urban Development, Futures Academy, Dublin Institute of Technology.


35. Russo, C. (2015). A Critical Analysis of Four South East. Journal of Futures Studies, 19(3), 29-48.


36. Shamaei, Ali and Poorahmad, Ahmad (2006): Urban Improvement and Renovation from the Perspective of Geography, First Edition, University of Tehran Press.


37. Slaughter, R. A. (2002). Futures studies as a civilizational catalyst. Futures, 34(3–4).


38. Stewart, M. (1994). Between Whitehall and town hall: the realignment of urban regeneration policy in England. Policy & Politics, 22(2).


39. Tallon, A. (2013). Urban Regeneration in the UK. London: Routledge.


40. Topchi Thani, Ali, Mohammadi, Mahmoud (2010). Sustainable urban regeneration. Shiraz: Collection of worn texture articles.


41. Wiedmann, F., Salama, M. A., & Thierstein, A., (2012). Urban Evolution of the City of Doha: An Investigation into the Impact of Economic Transformations on Urban Structures. URBAN EV, 29, 2.


42. Zapata, M. A., & Kaza, N. (2015). Radical uncertainty: Scenario planning for futures. Environment and Planning B: Planning and Design. Advanced online publication. Doi: 10.1068/b39059.


43. Zali, Nader. (2012). Strategic foresight and regional policy with a scenario writing approach. Strategic Studies, 14 (4), 33-54.