بررسی هنجارگریزی معنایی در توصیف‌‌‌های بهمن نامه
الموضوعات :
محمدنور قائدزاده خمیری
1
,
مجید حاجی زاده(نویسنده مسؤول)
2
,
مریم غلامرضا بیگی
3
1 - دانشگاه ازاد کرمان
2 - استادیار دانشگاه ]زاد کرمان
3 - استادیار دانشگاه آزاد کرمان
الکلمات المفتاحية: « برجسته سازی», «بهمن نامه», « هنجارگریزی معنایی», «توصیف«, «هنجارگریزی»,
ملخص المقالة :
بهمن نامه در جهت سبک و بیان حماسی به ویژه در حوزه توصیف دارای ارزش فراوانی استٍ؛زیرا عنصر توصیف یکی از معیار‌های سنجش کیفی اثر حماسی و وسیله‌ای برای محسوس‌‌تر کردن صحنه‌های متنوع روی داده در شعر حماسی می‌باشد. در این اثر برای بیان توصیفات از ابزار‌هایی چون تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه استفاده شده است. این ابزار‌ها از اسباب شعر آفرینی هستند و در بررسی انواع هنجارگریزی در ردیف هنجارگریزی معنایی قرار می‌گیرند. هنجارگریزی معنایی از روش‌های برجسته سازی زبان، در واقع تخطی از مشخصه‌های حاکم بر کاربرد واژه‌ها در زبان معیار است. در این مقاله کوشیده شده است پس از بیان مقدمه‌ای درباره برجسته سازی و انواع آن، به انواع هنجار گریزی معنایی پرداخته شود و موارد مختلف آن از جمله تشبیه و استعاره مورد بررسی قرار گیرد. روش پژوهش در این مقاله توصیفی و داده ها با استفاده از تکنیک محتوا به شیوه کتابخانه‌ای بررسی شده است. محدوده جامعه مورد مطالعه بهمن نامه حکیم ایرانشاه ابن ابی الخیر ویراسته رحیم عفیفی است. یافتههای این پژوهش نشان می‌دهد که در اثر مذکور در حوزه هنجارگریزی معنایی، تجسم گرایی بیشتر از تجریدگرایی نمود دارد؛ چون حماسه پرداز می‌کوشد تا حوادث غریب و پیچیده را با بیانی ملموس و مادی به روشنی و صراحت پیش چشم خواننده ترسیم کند. از دیگر یافتههای این پژوهش، بسامد بالای تشبیهات و استعارات انسان پنداری است.
_||_
