تأثیر ارتباط انسانی بر کاهش اضطراب از دید مولانا و یالوم
الموضوعات : فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی
راضیه سلمانپور
1
(مربی دانشگاه علوم و قرآن شیراز)
رضا اشرف زاده
2
(استاد زبان و ادبیات فارسی و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد مشهد)
محمّد فاضلی
3
(استاد گروه زبان و ادبیّات فارسی ، واحد مشهد ، دانشگاه آزاد اسلامی ، مشهد ، ایران .)
الکلمات المفتاحية: یالوم, سلامت روان, خدمات حمایتی, مولانا, ارتباط انسانی,
ملخص المقالة :
این مقاله، سعی بر بررسی تطبیقی دیدگاه مولانا و یالوم، معنادرمان وجودگرا در موضوع تأثیر خدمات حمایتی در کاهش اضطراب و دست یابی به سلامت روان دارد. یالوم معتقد به ابداع معناست و معنا ی زندگی را در سه چیز می داند: ۱- خدمت کردن به دیگران ۲- خودشکوفایی ۳- آفرینش . آرا مولانا در زمینه های بسیاری، با وجود تفاوت های بنیادین، شباهت های صوری با افکار یالوم دارد. اشعار مولانا، در بردارندة بسیاری از دیدگاه های روان شناختی، جامعه شناختی، فلسفی و کلامی است و علی رغم گذشت قرن ها، ظرفیّت راه گشائی در زمینه های متعدّدی را دارد. او به عنوان عارف و دانشمندی بزرگ، خدمت کردن به دیگران را به صور مختلف مالی، جانی، خدماتی و عاطفی مورد تأکید قرار می دهد و نقش مؤثر آن را در پیدایش آرامش روحی و اصلاح شخصیّت انسان، تبیین می نماید و این تأثیر را بر تجربیّات روحانی و آموزه های دینی و قرآنی استوار می سازد. او به این طریق مخاطب خود را به سوی رفتارهای حمایتی نسبت به دیگران تشویق می کند. یالوم نیز از طریق تجربةبالینی پیامدهای مثبت ارتباط انسانی را در کاهش اضطراب مورد بررسی و تجربه قرار داده است و با درمان بیماران مضطرب و سرطانی خود با روش معنا درمانی- که توانستند تا حد زیادی از اضطراب رها شده و معنی داری زندگی را تجربه کنند- به این باور رسید که خدمات حمایتی نسبت به دیگران، نقش اساسی در آرامش روح و سلامت روان دارد. یافته های یالوم که در آثار مکتوب وی منعکس شده است، شباهت های فراوانی با نگاه مولانا در این ساحت دارد که در این مقاله سعی بر تبیین تطبیقی آن شده است.
