بررسی اثر سمیت و شاخص‌های تغذیه‌ای اسانس‌های دارچین، رزماری و اسطوخودوس بر روی برخی مراحل زیستی سوسک برگ‌خوار نارون Xanthogaleruca luteola (Coleoptera: Chrysomelidae)
الموضوعات :ستاره مومن بیت اللهی 1 , رضا وفایی شوشتری 2 , زهرا رفیعی کرهرودی 3
1 - دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک- دانشکده کشاورزی- گروه حشره شناسی
2 - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد اراک-دانشکده کشاورزی -گروه حشره شناسی
3 - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک- دانشکده کشاورزی- گروه حشره شناسی
الکلمات المفتاحية: شاخص های تغذیه ای, اسانس های گیاهی, Plant essential oils, کشندگی, واژه‌های کلیدی: تماسی, Keywords: Contact, Lethality, nutritional indicators,
ملخص المقالة :
سوسک برگ خوار نارون یکی از مهم ترین آفات درختان نارون در مرحله حشره کامل و به ویژه در مراحل لاروی می باشد. در این تحقیق اثر سمیت و شاخص های تغذیه ای اسانس های گیاهی دارچین، رزماری و اسطوخودوس روی برخی مراحل زیستی سوسک برگ خوار نارون در آزمایشگاه مورد ارزیابی قرار گرفتند.چهار تکرار در نظر گرفته شد و پس از 24 ساعت تعداد تلفات شمارش شد. میزانLC50 پس از 24 ساعت بر روی حشره کامل سوسک برگ خوار نارون در اسانس های دارچین، رزماری و اسطوخدوس به ترتیب 57/11، 83/28 و 84/737 برآورد گردید که نشان دهنده سمیت بیشتر اسانس گیاهی دارچین به نسبت اسانس های دیگر در این بررسی می باشد. با افزایش غلظت اسانس ها، شاخص های تغذیه ای در مرحله لارو سن دوم کاهش یافت. نرخ مصرف نسبی لارو سن دوم (PCR) در اسانس دارچین در غلظت های LC25، LC35 و LC50 با تیمار شاهد اختلاف معنی داری در سطح 5% نشان داد. نتایج آنالیز اسانس ها نشان داد، سینامالدهید (8/91 درصد)، 1، 8- سینئول (8/37) و بورنئول (4/8 درصد) به ترتیب ترکیب های غالب در اسانس های دارچین، رزماری و اسطوخدوس می باشند. افزایش بازدارندگی تغذیه در اسانس دارچین در مقایسه با اسانس های رزماری و اسطوخدوس را می توان به سمیت قوی سینامالدهید موجود در این اسانس نسبت داد. یافته های این پژوهش نشان می دهد اسانس گیاهی دارچین نسبت به اسانس های گیاهی رزماری و اسطوخدوس گزینه مناسب تری جهت کنترل این آفت می باشد.
_||_
