مقایسه کارایی دو روش کنترل مگس میوه مدیترانه ای (Wiedeman (Diptera:Tephritidae Ceratitis capitata روی انار در شیراز
الموضوعات :افسانه خضری 1 , ابراهیم سلیمان نژادیان 2 , شیلا گلدسته 3 , حسین پژمان 4 , حسین فرازمند 5
1 - دانشجوی دکتری، گروه حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
2 - گروه حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
3 - گروه حشره شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
4 - بخش تحقیقات آفات و بیماری های گیاهی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زرقان
5 - موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور
الکلمات المفتاحية: مگس میوه مدیترانه ای, تله, مواد جلب کننده, طعمه پاشی, باغ انار شیراز, Mediterranean fruit fly, trap, attractant, Bait spraying, Shiraz Pomegranate orchards,
ملخص المقالة :
مگس میوه مدیترانه ای از آفات قرنطینه ای است که در سال 1386 از استان فارس گزارش شد. انار یکی از میزبان های این حشره در استان می باشد. طی سال های 1389-1390 دریک باغ انار در شیراز دو روش مختلف کنترل این مگس شامل تله گذاری و طعمه پاشی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در روش تله گذاری، سه ماده جلب کننده (تیمار) شامل تری مدلور، بیولور، فیمی‌لور و شاهد به طور جداگانه در تله تفری‌ترپ در سه تکرار و از دو طریق محاسبه میانگین میوه های آلوده (به همراه شاهد) و تعداد مگس های میوه مدیترانه ای به دام افتاده در تله ها مطالعه شدند. در روش طعمه پاشی دو نوع پروتیین هیدرولیزات شامل بایوسبو یا اسمل‌فول به صورت پاشش به عرض یک متر بر روی سمت جنوبی درخت و به صورت پاشش روی تنه درخت، به همراه تیمار شاهد، در سه تکرار و همراه با سم مالاتیون با غلظت دو در هزار (هر دو هفته یک بار) مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد، بین مواد جلب کننده بیولور و تری مدلور اختلاف معنی داری وجود ندارد و در هر دو مورد میانگین آلودگی میوه ها نسبت به فیمی‌لور و شاهد، کمتر بود. در روش دوم نیز تله بیولور بیشترین شکار مگس میوه مدیترانه ای را به خود اختصاص داد. در روش طعمه پاشی بین مواد جلب کننده اختلاف معنی داری وجود نداشت اما در ارتباط با محل طعمه پاشی اختلاف معنی داری مشاهده شد. در تیمارهایی که نواری به عرض یک متر بر روی درخت طعمه پاشی شدند، میانگین آلودگی میوه ها کمتر بود.
_||_
