بهینهسازی مکانیزاسیون عملیات خاکورزی و کاشت سویا با استفاده از رویکرد تاگوچی
الموضوعات :سمیرا نعمت زاده 1 , ترحم مصری گندشمین 2 , محمد صادق بشارتی مقدم 3 , موسی آزاد 4
1 - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
2 - استاد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
3 - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
4 - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
الکلمات المفتاحية: پارامترهای زراعی, تاگوچی, خاکورزی, بقایا,
ملخص المقالة :
این مطالعه به منظور بررسی تأثیر روش های مختلف خاک ورزی، سطوح مختلفی از بقایای کشت قبلی و ارقام مختلف گیاه سویا بر عملکرد و اجزای عملکرد این گیاه انجام شده است. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل با پایه بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار و طی فصل زراعی سالهای 1400 – 1399 در یکی از مزارع شرکت کشت و صنعت و دامپروری مغان واقع در شمال شرق استان اردبیل انجام شد. در این پژوهش دو نوع سیستم خاک ورزی (مرسوم و بیخاک ورزی) و دو سطح از میزان بقایای محصول گندم (بقایای کامل و بدون بقایا) بر عملکرد دو نوع گیاه سویا (رقم ویلیامز و رقم L17 ارزیابی شد. نتایج حاصل از تأثیر سیستمهای مذکور بر ارتفاع بوته، تعداد بوته، وزن هزار دانه، عملکرد محصول، درصد پروتئین و چربی گیاه سویا نشان داد که نوع خاکورزی بیشترین تأثیر و میزان بقایا کمترین تأثیر را بر پارامترهای مذکور داشته است. با توجه به نتایج حاصل از بررسی تأثیر سیستم های مختلف خاک ورزی، میزان بقایا و نوع گیاه کاشته شده بر ویژگی های زراعی گیاه سویا در سطوح مختلف می توان بیان کرد که با اجرای عملیات کاشت رقم L17 گیاه سویا با روش خاکورزی متداول و میزان کامل بقایای کشت قبل می توان به بالاترین عملکرد زراعی دست یافت.
_||_