تحلیلی بر اثرات فقر بر تخریب محیط‌زیست در سکونتگاه‌های روستایی
الموضوعات :
مهدی خداداد
1
(کارشناس ارشد برنامه ریزی روستایی ، دانشگاه گلستان)
الکلمات المفتاحية: توسعه پایدار, فقر, محیط زیست روستایی,
ملخص المقالة :
فقر و محیط زیست با هم رابطه مستقیم دارند به طوری که با افزایش فقر، تخریب محیط زیست نیز افزایش می یابد و این رابطه به صورت یک چرخه عمل می کند. تخریب محیط زیست توسط روستاییان فقیر را از سه منظر فقر مادی، فقر دانشی و فقر فرهنگی می توان مورد بررسی قرار داد. یکی از دلایل تخریب محیط زیست از منظر مادی، استفاده از منابع موجود برای تامین سوخت مورد نیاز است. از منظر فقر دانشی، روستاییان به میزان زیادی از کودهای شیمیایی استفاده می کنند و با اصول صحیح شخم زدن زمین و زراعت در آن آگاه نیستند و با شخم نادرست سبب فرسایش خاک می گردند. در بسیاری از موارد، عامل اصلی تخریب محیط زیست توسط فقیران پایین بودن سطح فرهنگی و نداشتن اخلاق محیط زیستی است که از جمله آنها می توان به رها کردن زباله ها و پسماندها و فاضلاب ها در محیط زیست اشاره نمود. پیشنهاد می شود که با استفاده از روش های ترویجی و آموزشی روستاییان فقیر از پیآمدهای منفی تخریب محیط زیست آگاه گشته و روش های بهره برداری پایدار از منابع محیطی به آنان آموخته شود.
