مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل علی گرایش به طلاق عاطفی و طرحواره درمانی بر نشاط زناشویی
الموضوعات : مطالعات اسلامی ایرانی خانوادهگلاره جلیلی 1 , یحیی یاراحمدی 2 , فرزاد زندی 3
1 - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سنندج، ایران.
2 - گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج ، ایران.
3 - گروه روانشناسی، واحد قروه، دانشگاه آزاد اسلامی، قروه، ایران.
الکلمات المفتاحية: گرایش به طلاق عاطفی, نشاط زناشویی, طرحواره درمانی,
ملخص المقالة :
مقدمه: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر مدل علی گرایش به طلاق عاطفی و طرحواره درمانی بر نشاط زناشویی بود. روش: تحقیق با طرح نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین (خانوارهای عادی زنان و مردان) شهر کرمانشاه در سال 1399 بود. نمونهگیری بهصورت هدفمند تعداد 30 نفر زوج بهصورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامههای طلاق عاطفی گاتمن (2008) و نشاط زناشویی تگریان (1387) بودند. تجزیهوتحلیل داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS و از طریق مدل تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که طرحواره درمانی و برنامهی آموزشی مستخرج از مدل بر نشاط زناشویی زوجین مؤثر (05/0>P) است. نتایج مقایسه بین دو برنامه نشان داد که برنامه آموزشی مستخرج از مدل با گروه کنترل در سطح (01/0>P)، برنامه آموزشی مستخرج از مدل با برنامه طرحواره درمانی در سطح (01/0>P) و بین برنامه آموزشی طرحواره درمانی با گروه کنترل در سطح (01/0>P) تفاوت معنیداری وجود دارد. نتیجهگیری: بر اساس نتایج بهدستآمده میتوان از برنامه آموزشی مبتنی بر مدل علی گرایش به طلاق در مراکز مشاوره و روانشناسی استفاده کرد.
_||_