اثربخشی آموزش مبتنی بر بخشودگی بر تابآوری و دلزدگی زناشویی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
الموضوعات :فاطمه پرنیان 1 , مجید ضرغام حاجبی 2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی
2 - عضو هیئت علمی، گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قم، قم، ایران
الکلمات المفتاحية: دلزدگی زناشویی, تابآوری, بخشودگی, مولتیپل اسکلروزیس, بیماران,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر بخشودگی بر تابآوری و دلزدگی زناشویی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش همه زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عضو انجمن حمایت از بیماران مولتیپل اسکلروزیس شهر تهران در سال 1396 بودند. در مجموع 30 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقهای تحت آموزش بخشودگی قرار گرفت. گروهها پرسشنامههای تابآوری (کونور و دیویدسون، 2003) و دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996) را در مراحل پیشآزمون و پس آزمون تکمیل کردند. دادهها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر بخشودگی بر تابآوری و دلزدگی زناشویی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس موثر بود. به عبارت دیگر آموزش مبتنی بر بخشودگی باعث افزایش تابآوری و کاهش دلزدگی زناشویی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شد (05/0P<). در نتیجه آموزش مبتنی بر بخشودگی یک روش موثر برای بهبود تابآوری و دلزدگی زناشویی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس میباشد.
_||_