تحلیل سبک شناختی اشعار کُردی طاهربگ جاف
الموضوعات :
مسعود باوان پوری
1
,
اکرم عبادی
2
,
سکینه آزادی
3
,
نرگس لرستانی
4
1 - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه کردستان
3 - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ایلام
4 - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار
الکلمات المفتاحية: غزل, سبک, style, sonnet, Kurdish Poetry, شعر کُردی, طاهربگ جاف, Taherbag Jaf,
ملخص المقالة :
طاهربگ جاف، یکی از شاعران معاصر کُرد است که به دو زبان فارسی و کردی طبع‌آزمایی کرده است. با توجه به اینکه یکی از شیوه های بررسی آثار ادبی، بررسی سبک شناسانۀ آن است، نگارندگان این مقاله با هدف شناساندن این شاعر توانا به ادب‌دوستان با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی غزلیات کُردی وی از این منظر پرداختند. حاصل پژوهش نشان داد که طاهربگ در به‌کارگیری مختصات ادبی، بیشتر به تشبیه و اضافۀ تشبیهی گرایش داشته و صنعت تلمیح در بخش قابل توجهی از اشعار وی به کار رفته است. بخش اعظم مختصات فکری وی نیز به بیان عشق به محبوب، مدح نبی (ص) و ناپایداری دنیا اختصاص یافته است. بررسی مختصات زبانی نیز استفادۀ وی از اصطلاحات عربی در سرایش اشعار را به دست می‌دهد.
- قرآن کریم.
- آریانپور، امیرحسین. (1354). جامعهشناسی هنر. چ سوم. تهران: انجمن کتاب دانشجویان دانشکدۀ هنرهای زیبا.
- ابوخلیل، شوقی. (بیتا). اطلس القرآن. دمشق: المطبعه الهاشمیه.
- اصفهانی، ابوالفرج. (1368). برگزیدۀ الأغانی. ترجمۀ مشایخ فریدنی. تهران: علمی و فرهنگی.
- امین‌پور، قیصر. (1384).سنت و نوآوری در شعر معاصر.چ دوم. تهران: علمی و فرهنگی.
- انوشه، حسن. (1375).دانشنامۀ ادب فارسی. تهران: دانشنامه.
- براون، ادوارد. (1386). تاریخ ادبیات ایران. ترجمۀ فتحالله مجتبایی. چ هفتم، تهران: مروارید.
- بن ملوح، قیس. (1410). دیوان قیس بن ملوح. روایت ابوبکر والبی. تحقیق و تعلیق یسری عبدالغنی. بیروت: دارالکتب العلمیه.
- بهار، محمدتقی. (1373). سبک‌شناسی. چ هفتم. تهران: امیرکبیر.
- پورنامداریان، تقی. (1374). سفر در مه. تهران: زمستان.
- جاحظ بصری. (1410). البیان و التبیین. تحقیق عبدالاسلام محمد هارون، چ اول. بیروت: دارالفکر.
- جاف، طاهربگ. (1380). دیوان. ههولیر (اربیل): ئاکو.
- حسین، طه. (1962). حدیث الاربعاء. چ دوم. قاهره: دارالمعارف.
- حسینی، سیدمحمد. (1370). مجنون و لیلی عربی و لیلی و مجنون نظامی. مجموعه مقالات کنگرۀ بزرگداشت نهمین سدۀ تولد حکیم نظامی گنجوی. به اهتمام و ویرایش دکتر منصور ثروت. تبریز: دانشگاه تبریز.
- دهخدا، علی‌اکبر. (1373). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران.
- زرقانی، سیدمهدی. (1388). طرحی برای طبقهبندی انواع ادبی در دوره کلاسیک. فصلنامۀ پژوهشهای ادبی. سال ششم. شمارۀ 24. صص 106- 81.
- سکاکی، ابییعقوب بن ابیبکر. (بیتا). تلخیصالمفتاح. بیروت: دارالجیل.
- شریف جرجانی، میرسید. (1360). ترجمان القرآن. با ضمیمه الفبائی معانی و لغات فارسی به کوشش محمد دبیرسیاقی. تهران: بنیاد قرآن.
- شریفی، محمد. (1387). فرهنگ ادبیات فارسی. تهران: فرهنگ نشر نو و معین.
- شفیعیکدکنی، محمدرضا. (1379). موسیقی شعر. تهران: آگاه.
- _____________. (1379 ).شاعر آیینه‌ها (بررسی سبک هندی و شعر بیدل). چ چهارم.تهران: آگاه.
- شمس قیسرازی. (1373). المعجم فیمعاییرالاشعارالعجم. به کوشش سیروس شمیسا. تهران: فردوسی.
- شمیسا، سیروس. (1374). کلیات سبک‌شناسی. چ سوم. تهران: فردوس.
- _________. (1383). انواع ادبی، چ دهم. تهران: فردوسی.
- شوشتری مهرین، عباس. (1355). فرهنگ لغات کامل قرآن. تهران: دریا.
- فتوحی، محمود. (1391). سبک‌شناسی. تهران: سخن.
- فرشیدورد، خسرو. (1381). دربارۀ ادبیات و نقد ادبی. چ چهارم. تهران: امیرکبیر.
- فضل، صلاح. (1998)، علمالاسلوب مبادئه و إجراءاته. قاهره: دارالشروق.
- مجلسی، محمد‌باقر. (1403ق). بحارالانوار. ج 15. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
- محجوب، محمدجعفر. (1345).تاریخ مقدمه: سبک خراسانی در شعر فارسی، فردوسی و جامی.تهران:دانشگاه تربیت معلم.
- معین، محمد. (1388). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
- میرصادقی(ذوالقدر)،میمنت. (1381).واژهنامۀ هنرشاعری.چ سوم. تهران: نشرکتابمهناز.
- نظامی گنجوی. (1369). دیوان لیلی و مجنون. به تصحیح برات زنجانی. تهران: دانشگاه تهران.
- وحیدیانکامیار، تقی. (1385). بدیع از دیدگاه زیباشناسی. چ دوم. تهران: سمت.
- ___________. (1386)، تشبیه، ترفند ادبی ناشناخته، مجلۀ ادبیات فارسی دانشگاه آزاد مشهد، شمارۀ 13، صص 19- 7.
- هاشمی، احمد. (1383). جواهرالبلاغه. تهران: بلاغت.
- هاشمیخراسانی، حجت. (1372). مفصل شرح مطول. قم: حاذق.
- همایی، جلالالدین. (1374). فنون بلاغت و صناعات ادبی. چ یازدهم، تهران: هما.
_||_