کانونیسازی در «شب سهرابکشان» بیژن نجدی
الموضوعات :
1 - استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه زابل
الکلمات المفتاحية: شب سهرابکشان, بیژن نجدی, focalization, کانونیسازی, کانونیسازی بیرونی, کانونیسازی درونی, محدود, نامحدود, Shab- e- Sohrab koshan, Bijan Najdi, external focalization, internal focalization, restricted, unrestricted,
ملخص المقالة :
در میان آثار بیژن نجدی، داستان شب سهراب کشان از تکنیک کانونی پردازی روایت به طور کامل بهره برده است. هدف اصلی این پژوهش کشف و شناخت انواع کانونیسازی در این روایت بر اساس موقعیّت کانونیساز و میزان تداوم کانونیسازی است. بدین منظور پس از بررسی این داستان این نتایج حاصل شد که در این روایت کانونی سازی بیرونی از آنِ راوی-کانونیساز و کانونی سازی درونی مربوط به شخصیت -کانونیساز است که تقابلی از ادراک زمانی و مکانی و دانش و بینش نامحدود و محدود را به نمایش می گذارند. در بررسی مولّفهی عاطفی دریافتیم که تقابل کانونیسازی بیرونی و درونی، کانونیسازی عینی و بیطرفِ شخصیت -کانونیسازِ درونی را در برابر کانونیسازی ذهنی و جانبدارِ راوی-کانونیسازِ بیرونی قرار می دهد. از منظر میزان تداوم کانونیسازی نیز این نتیجه به دست آمد که در این روایت، درجهی ماندگاری و تداوم کانونیسازی در سطوح مختلف ثابت است و فقط از دریچهی نگاه راوی-کانونیساز بیرونی ارائه میشود.
_||_