بررسی مؤلفه های غنایی و کارکرد آن در منظومۀ بانوگشسب نامه
الموضوعات :
رقیه مهمان دوست کتلر
1
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی- واحد نیشابور)
بتول فخر اسلام
2
(عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی – واحد نیشابور)
الکلمات المفتاحية: بانوگشسب‌نامه, ادبیات غنایی, شعر حماسی, عاطفه و احساس, ghana literature, Epic poetry, Banoogoshasbnameh, emotion and feeling,
ملخص المقالة :
در آثار غنایی با استفاده از من شخصی (بیشتر) و اجتماعی (کمتر)، دغدغه های درونی صاحب اثر یا شخصیت های مخلوق او روایت می شود. عنصر احساس در این گونۀ ادبی اهمیت ویژه ای دارد. بدیهی است که عواطف بشری در قالب یک گونۀ ادبی خاص نمی گنجد و در همۀ آثار خلق شده، کم و بیش نمود دارد. متون حماسی نیز، از این قاعده مستثنی نیستند. در روایت های حماسی، شاهد پیوند مسائل درونی شخصیت ها با دغدغه های بیرونی آنها هستیم. هر کدام از پهلوانان از ویژگی های انسانی برخوردارند و عاطفه و احساس در تار و پور کردار، اندیشه و گفتار آنها جای گرفته است. به این اعتبار، در مقالۀ حاضر، مؤلفه های غنایی پرتکرار در سرودۀ حماسی بانوگشسب نامه بررسی شده است. به نظر می رسد شاعر با ذکر ماجراهای عاشقانه، توصیف، هجو و نکوهش، نیایش و مناجات، تقاضا، خمریه سرایی، مفاخره و رجزخوانی، و طنز، ضمن کاستن از خشونت ماهوی داستان های حماسی، با استفاده از عنصر عاطفه، باعث باورپذیری بیشتر شخصیت ها شده و به دغدغه های انتزاعی و ذهنی پهلوانان، عینیت بخشیده و مخاطبان را در جریان آن قرار داده است. همچنین، بخشی از آیین های پهلوانی و رسوم ایرانیان باستان با طرح موضوعات غنایی نشان داده شده است.
_||_
