بررسی اثر گسل شازند در زمین ساخت فعال منطقه گلپایگان

الموضوعات : فصلنامه زمین شناسی محیط زیست

علیرضا ندیمی ¹ (گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات)
حمید ثمری ² (گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات)
علی محمد رجبی ³ (گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات)
سیدجواد طباطبایی ⁴ (گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد محلات)

تاريخ الإرسال : 02 السبت , ذو الحجة, 1437 تاريخ التأكيد : 02 السبت , ذو الحجة, 1437 تاريخ الإصدار : 19 الإثنين , ذو القعدة, 1437

الکلمات المفتاحية: زاگرس, زمین ساخت فعال, گسل شازند, گلپایگان,

ملخص المقالة :

شواهد ساختاری و زمینشناسی در منطقه گلپایگان نشان میدهد که دو سیستم گسل فعال به موازات و عمود بر راندگی اصـلی زاگرس وجود دارد. گسل شازند با طول 190کیلومتر یکی از گسلهای اصلی منطقه است که با روند شمال غرب- جنوب شـرق از شمال غرب شازند تا جنوب غرب اصفهان امتداد یافته است. در حوالی شهر گلپایگان، گسل شازند و شاخه فرعی آن،" گسل حسین آباد" باعث بوجود آمدن منطقه فعال شده اند. این گسلها دارای مولفههای شیبی معکوس و امتدادی راستگرد میباشند. گسل شازند باعث جابجایی و چرخش مخروطهای افکنه و آبرفتهای کواترنری، تغییر مسیر 4کیلومتری رودخانههای گلپایگان و خمـین، بـالا آمدگی دشت گلپایگان و فرسایش قائم شدید گردیده است. افزایش سرعت فرسایش قائم در سالهای اخیر و آثار برجـای مانـده از حرکت گسلها بر روی رسوبات کواترنری، نشان میدهد که منطقه گلپایگان از نظر زمین ساختی فعال است