ارزیابی دوره های فعالیت پاره های گسل گیو با استفاده از تراورتن های همزاد با زمین لرزه

الموضوعات : فصلنامه زمین شناسی محیط زیست

معصومه زمانی ¹ (کارشناس ارشد تکنوتیک دانشگاه بیرجند)
محمد مهدی خطیب ² (استاد گروه زمین شناسی دانشگاه بیرجند)
غلامرضا میراب شبستری ³ (دانشیار گروه زمین شناسی دانشگاه بیرجند)
محسن علی آبادی ⁴ (کارشناس ارشد رسوب شناسی دانشگاه بیرجند)

تاريخ الإرسال : 22 الخميس , ذو القعدة, 1437 تاريخ التأكيد : 22 الخميس , ذو القعدة, 1437 تاريخ الإصدار : 24 الأحد , شعبان, 1435

الکلمات المفتاحية: گسل گیو, گسلش فعال, پاره های گسل, مراحل تراورتن زایی, دوره های فعالیت,

ملخص المقالة :

گسل امتداد لغز گیو به عنوان یکی از گسلهای فعال در 30 کیلومتری جنوب بیرجند واقع شده است.سیمای این گسل به صورت یک گسل ناپیوسته است و از پاره های متعددی تشکیل شده است .گسل خوردگی نهشته های کواترنر و رخداد زمین لرزه های 1324 و1369 بر روی این گسل از نشانه های فعال بودن این گسل می باشد.یکی از ویژگیهای منحصر به فرد گسل گیو تشکیل نهشته های تراورتن پس از هر مرحله فعالیت آن می باشد.با توجه به اینکه هر مرحله پاره های گسل گیو با یک مرحله تراورتن زایی همراه بوده است لذا بررسی مراحل تراورتن زایی نشان میدهد که میزان فعالیت پاره های گسل در طول زمان متفاوت بوده است،از این رو با بررسی تعداد مراحل تراورتن زایی برای هر پاره گسل یک دیرینه لرزه خیزی به صورت نسبی مشخص شده است.مطالعات صحرایی حداقل سه مرحله تراورتن زایی رادر امتداد بعضی پاره های گسل گیو نشان میدهند.بر این اساس گسل گیو به 4 پاره گسل اصلی تقسیم شده است به طوزیکه پاره گسل گاریجگان قدیمی ترین و دارای بیشترین فعالیت و پاره گسل گیو دارای کمترین فعالیت و به عنوان جوانترین پاره گسل شناخته شد.