اثربخشی مداخله مبتنی بر واکاوی مشکلات خانوادههای ازدواج مجدد بر روابط فرزند با والدخوانده
الموضوعات : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانیگوهر سوری 1 , کورش گودرزی 2 , مهدی روزبهانی 3
1 - گروه مشاوره، واحد بروجرد، دانشگاه آزاداسلامی، بروجرد، ایران
2 - گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
3 - گروه رفتار حرکتی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاداسلامی، بروجرد، ایران.
الکلمات المفتاحية: واکاوی مشکلات, خانوادههای ازدواج مجدد, روابط فرزند با والدخوانده,
ملخص المقالة :
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر واکاوی مشکلات خانوادههای ازدواج مجدد بر روابط فرزند با والدخوانده انجام شد. روش: این مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش همه خانوادههای ازدواج مجدد شهر خرمآباد در سال 1398 بودند. نمونه پژوهش 20 خانواده بودند که پس از بررسی ملاکهای ورود به مطالعه با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه 10 خانواده) جایگزین شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 2 ساعته (هفتهای دو جلسه) تحت مداخله مبتنی بر واکاوی مشکلات خانوادههای ازدواج مجدد قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. دادهها با فرم اطلاعات جمعیتشناختی و مقیاس تعارض والد- نوجوان (پرینز و همکاران، 1979) جمعآوری و با روشهای آزمون تی مستقل و تحلیل کوواریانس تکمتغیری در نرمافزار SPSS-26 تحلیل شدند. یافتهها: نتایج آزمون تی نشان داد که گروههای آزمایش و کنترل در مرحله پیشآزمون از نظر روابط فرزند با والدخوانده تفاوت معناداری نداشتند (05/0P>)، اما در مرحله پسآزمون از نظر آن تفاوت معناداری داشتند (05/0p <). نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله مبتنی بر واکاوی مشکلات خانوادههای ازدواج مجدد باعث بهبود معنادار روابط فرزند با والدخوانده شد (001/0p <). نتیجهگیری: با توجه به اثربخشی مداخله مبتنی بر واکاوی مشکلات خانوادههای ازدواج مجدد بر بهبود روابط فرزند با والدخوانده، استفاده از این شیوه در کنار سایر روشهای آموزشی و درمانی جهت بهبود روابط فرزند با والدخوانده ضروری است. در نتیجه، متخصصان سلامت و درمانگران میتوانند از روش مداخله مبتنی بر واکاوی مشکلات خانوادههای ازدواج مجدد برای بهبود ویژگیهای روانشناختی از جمله روابط فرزند با والدخوانده استفاده کنند.
_||_