مشکلات مراقبان نزدیک بیماران مبتلا به آلزایمر و رابطه آن با سلامت روان مراقبان
الموضوعات : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
فرح جعفری
1
(کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات ساوه)
سیاوش چگینی
2
(عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن)
هوشنگ جدیدی
3
(استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج)
الکلمات المفتاحية: سلامت روان, آلزایمر, مراقب نزدیک بیمار, فشار بار مراقبتی,
ملخص المقالة :
بیماری آلزایمر یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که به تدریج توانایی ذهنی بیمار تحلیل می رود و باعث بروز نابسامانى در کارکردهاى شناختى، شخصیت، اندیشه و ادراک فرد مى شود. هدف: این پژوهش به بررسى مشکلات مراقبان نزدیک بیمار مبتلا به آلزایمر و رابطه آن با سلامت روان مراقبان پرداخته است. روش: روش پژوهش همبستگی بود و در این مطالعه ٤٨ مراقب نزدیک بیمار آلزایمرى در شهر تهران که حداقل ٦ ماه تجربه مراقبت داشتند با روش نمونه گیرى هدفمند وارد مطالعه شدند. داده ها به وسیله پرسش نامه های اطلاعات فردى، سلامت عمومی گلدبرگ و ارزیابى تحمل مراقبت کننده از بیمارانجمع آوری گردید. یافته ها: با توجه به آزمون سلامت عمومی که هرچه نمره آزمون بالاتر باشد، آزمودنی ها از سلامت روان کمتری برخوردارند، آزمودنى ها در آزمون سلامت عمومی میانگین نمره 81/28 را کسب کردندکه نشان دهنده ناراحتى خفیف است. آزمون همبستگى پیرسون وجود رابطه معنى دار بین مشکلات مراقبتى و سلامت روان را نشان داده است. نتیجه گیری: از این رو، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مراقبان نزدیک بیماران آلزایمرى، همچنان در معرض اختلالات جسمى و روحى و اجتماعى می باشند. از این رو، نهادهاى مسئول و اعضای خانواده بیمارانآلزایمرى باید درباره این مسئله، توجه خاصی به این گروه از مراقبانداشته باشند که با کاهش فشاربار مراقبتی، توان حل مسئله و امیدواری در زندگی مراقبت کنندگان افزایش می یابد و هم چنین در سیر بیماری توأم با آرامشِ بیماران مؤثر مى باشد.
_||_
