بررسی عشق اروس، عامل زیبایی داستان در«ویس و رامین» و «خسرو و شیرین»( با تکیه بر نظریۀ جان لی)
الموضوعات : جستار نامه: ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)
طیبه عبداله زاده
1
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی،گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه آزاد اسلامی چالوس،چالوس،ایران)
وجیهه ترکمانی باراندوزی
2
(استادیار زبان و ادبیات فارسی،گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه آزاد اسلامی چالوس،چالوس،ایران.(نویسنده مسئول))
الکلمات المفتاحية: خسرو و شیرین, ویس و رامین, جان لی, عشق اروس,
ملخص المقالة :
منظومه های عاشقانۀ ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی و خسرو و شیرین نظامی بی‌شک از برجسته ترین آثار منظوم غنایی به شمار می روند. ابعاد روابط عاشقانۀ میان شخصیت های داستان نیز، زمینۀ مناسبی را برای بررسی موضوع عشق و انواع آن با نظریه های روان شناسی فراهم می نماید. یکی از این مباحث، نظریۀ عشق جان لی می باشد. وی به بررسی سه سبک اصلی عشق اروس، لودوس، استورگ، سبک‌های ثانویه مانیا، آگاپه، پراگما و نیز مقایسۀ آن با رنگ‌های اصلی پرداخته است. هدف این پژوهش نیز با استفاده از نظریۀ عشق جان لی، بررسی عشق اروس در این دو منظومۀ عاشقانه می باشد. بنابراین مسألۀ اصلی پاسخ به این پرسش است که عشق در این داستان ها با کدام رنگ عشق در نظریۀ جان لی مطابقت دارد ومهم ترین مؤلفه های عشق اروس که عامل اصلی زیبایی و جذابیت در این داستان ها ست، کدام است؟ نتیجه این پژوهش نشان می دهد که با بررسی این موضوع به روش توصیفی – تحلیلی در هر دو داستان یک مؤلفۀ عشقی مهم (اروس) مربوط به رفتار شخصیت های داستان شناسایی شده است. این مؤلفه کنش ها و انگیزه های متعددی را شامل می شود که مطابق با نطریۀ جان لی به رنگ قرمز است.
_||_
