بررسی اثر اسیدیته و تغذیه عناصر بر بیماری بوته‌میری خیار گلخانه‌ای با عامل Phytophthora drechsleri Tucker

الموضوعات :

جلال غلام‌نژاد ¹ (استادیار، دانشکده کشاورزی و منابع‌طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران)
مصطفی شیرمردی ² (دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران)

تاريخ الإرسال : 26 الإثنين , جمادى الثانية, 1437 تاريخ التأكيد : 17 السبت , ذو القعدة, 1437 تاريخ الإصدار : 21 الإثنين , صفر, 1438

الکلمات المفتاحية: بوته‌میری, خیار سبز, Phytophthora drechsleri,

ملخص المقالة :

بوتـه میری و مرگ گیاهچـه با عاملPhytophthora drechsleri از مهم تریـن بیماری های گیـاهان جالیزی است که بیش ترین خسارت را به این گیاهان به خصوص خیار وارد می کند. این بیماری در اکثر مناطق ایران با خسارتی برابر با 25% شیوع دارد. تنش های ناشی از محیط رشد بر روی ایجاد این بیماری نقش اساسی دارد، لذا مدیریت هر کدام از این عوامل محیطی مانند تغذیه، شوری و اسیدیته خاک می تواند نقش مؤثری در کاهش بیماری داشته باشد. در این تحقیق، تأثیر اسیدیته محیط کشت بر میزان بازدارندگی از رشد بیمارگر در محیط کشت بررسی شد و همچنین تأثیر اضافه کردن برخی عناصر غذایی مرتبط با ترکیبات تغییر دهنده اسیدیته در محیط کشت، بر رشد بیمارگر P. drechsleri در گلخانه مورد مطالعـه قـرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر تغییر اسیدیته بر رشد قارچ معنی دار بوده است (05/0>p). بیـش ترین و کم ترین بازدارندگـی به ترتیب مربـوط به هیـدروکسید پتاسیـم در اسیدیتـه 5/8 و اسیـد نیتریک در اسیدیته 5/6 به ترتیب برابر با 58/64% و 25/26% بود. نتایج آزمون تأثیر محلول های غذایی نشان داد که در هر دو رقم نگین و سینا، اضافه کردن محلول های غذایی، درصد بوته میری را به طور معنی داری در سطح احتمال کم تر از 5% نسبت به شاهد کاهش داده است. در هر دو رقم مورد بررسی (سینا و نگین)، بیش ترین درصد کاهش بوته میری مربوط به اسید نیتریک بود. بعد از آن اسید سولفوریک و اسید کلریدریک بیش ترین تأثیر را داشته و کم ترین تأثیر در بین تیمار ها مربوط به نیترات آمونیوم مشاهده شد. بر اساس یافته های این تحقیق، به نظر می رسد بهبود وضعیت تغذیه گیاه، بتواند تاثیر قابل ملاحظه ای در کاهش بوته میری خیار در اثر بیمارگر P. drechsleri داشته باشد.