بررسی تجربی تاثیرپارامترهای فرایندجوشکاری مقاومتی برجسته براستحکام پیچشی اتصال مهره به ورق
الموضوعات :
نصر الله بنی مصطفی عرب
1
(عضو هیلت علمی گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران)
امیر علی نقی زاده
2
(عضو هیات علمی گروه مهندسی مکانیک،دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، سمنان، ایران)
علی دهقانی
3
(مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی، مرکز صنعتی ایران خودرو، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: روش پاسخ سطح, جوش مقاومتی برجسته (زائده ای), زمان جوشکاری, جریان جوشکاری, نیروی الکترود,
ملخص المقالة :
جوشکاری امروزه ازمهمترین و رایجترین فرآیندهای اتصال فلزات (وبعضاًغیرفلزات) میباشد. ازمیان فرآیندهای موجودجوشکاری،فرآیند جوشکاری مقاومتی از حرارت و فشار بطور همزمان، برای اتصال قطعات فلزی استفاده می نماید. در این تحقیق ، تاثیر پارامترهای جوش مقاومتی برجسته روی ورق فلزی و مهره جوش غیر همجنس و با ضخامت مختلف موردبررسی قرار گرفته است. از بین پارامترهای قابل تنظیم در جوش مقاومتی، سه پارامتر زمان جوشکاری، نیروی الکترود و جریان جوشکاری که بیشترین تاثیر را بر روی خواص جوش و کیفیت جوش دارند انتخاب و سایر پارامترها ثابت فرض شده است. به منظور ارزیابی استحکام مهره جوش از آزمون پیچش استفاده شده، و بوسیله گشتاور سنج (ترکمتر) دیجیتال، استحکام پیچشی اندازه گیری شده است. جهت انجام آزمایش ها از نرم افزار16Minitab با روش پاسخ سطح که جز روشهای طراحی آزمایش می باشد استفاده شده و در ادامه نتایج تجربی بدست آمده به کمک نرم افزار فوق، مورد تحلیل قرار گرفته تا تاثیر پارامترهای متغیر ذکر شده بر استحکام پیچشی جوش تعیین گردد.
_||_
