بررسی میزان بیان Mir-96 در سلول های سرطانی دهان انسان

الموضوعات :

مهتاب پازکی ¹ , مریم عیدی ² , فهیمه باغبانی آرانی ³

1 - گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسلامی، ورامین-پیشوا، ایران
2 - گروه زیست شناسی - دانشکده علوم زیستی - واحد ورامین - پیشوا - دانشگاه ازاد اسلامی
3 - گروه ژنتیک - واحد ورامین - پیشوا - دانشگاه آزاد اسلامی

تاريخ الإرسال : 14 الخميس , صفر, 1442 تاريخ التأكيد : 15 الجمعة , صفر, 1442 تاريخ الإصدار : 25 الجمعة , ربيع الأول, 1441

الکلمات المفتاحية: RT-PCR, بیومارکر, Mir-96, سرطان دهان,

ملخص المقالة :

سرطان دهان یکی از انواع سرطان‌های سر و گردن می باشد. سرطان های سر و گردن، پنج درصد همه سرطان‌ها را شامل می‌شوند که تقریبا نیمی از آن ها در محدوده حفره دهان رخ می دهند. فاکتورهای زیادی در شروع و پیشرفت سرطان دهان دخیل هستند. یکی از مهمترین این فاکتورها، miRNAs و مکانیسم های وابسته به آن هستند. Mir-96 به صورت مستقیم و غیرمستقیم در آپاپتوز، تکثیر و تهاجم سلولی دخیل می باشد. بنابراین، تحقیقات در رابطه با نقش و ارتباط آن با سرطان دهان می تواند سبب بهبود و پیشرفت در تشخیص و درمان این گروه از بیماران شود. در این مطالعه ۳۰ نمونه توموری و مجاور توموری سرطان دهان پس از مطالعات هیستوپاتولوژیک جمع‌آوری شدند. پس از استخراج RNA و طراحی پرایمر اختصاصی Mir-96 و U6، میزان بیان Mir-96 با روش Real-time PCR مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان بیان Mir-96 در نمونه‌های توموری ۳.۴۴ برابر بالاتر از نمونه‌های نرمال بود (p <0.001). همچنین میزان بیان Mir-96 در نمونه‌های افراد الکلی بالاتر از افراد غیرالکلی بود (p <0.01). همچنین میزان بیان Mir-96 در نمونه‌های افرادی که دچار متاستاز شده بودند، بالاتر از افرادی بود که دچار متاستاز نشده بوند (p <0.01). از سوی دیگر، میزان بیان Mir-96 در نمونه‌های افرادی که سابقه سرطان پوست داشتند، بالاتر از افراد بدون سابقه سرطان بود (p <0.05). Mir-96 پتانسیل خوبی به عنوان مارکر تشخیصی و درمانی برای سرطان دهان دارد.