تاثیر هشت هفته تمرین TRX بر انعطاف پذیری، قدرت عضلانی، سرعت، چابکی وتوان بی هوازی دختران والیبالیست
الموضوعات : مطالعات نوین در متابولیسم ورزش و فعالیت بدنیملیحه ده نوی 1 , محمدرضا رمضان پور 2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی- واحد بجنورد، بجنورد، ایران
2 - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران
الکلمات المفتاحية: TRX , تمرینات مقاومتی, عوامل زیست حرکتی, دختران والیبالیست.,
ملخص المقالة :
عوامل زیست حرکتی مجموعه عوامل موثری هستند که ورزشکاران را قادر می سازد از بعد جسمانی، دیگر حریفان را پشت سر بگذارند. هدف کلی از انجام این پژوهش بررسی تاثیر هشت هفته تمرین TRXروی برخی از عوامل زیست حرکتی منتخب در دختران جوان والیبالیست بود. تعداد 24 نفر از دختران والیبالیست آکادمی های والیبال شهر مشهد به تصادف انتخاب و به دو گروه 12 نفری، تمرینات TRX و کنترل تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون پنج عامل زیست حرکتی منتخب شامل 1) انعطاف پذیری، 2) قدرت پنجه ها، 3) سرعت، 4) چابکی و 5) توان بی هوازی توسط آزمون های 1) انعطاف پذیری تنه به جلو ، 2) اندازه گیری ایزومتریک قدرت پنجه ها، 3) دو ۴ در ۹، 4) ایلیونز و 5) پرش های تواتری بوسکو (ارگو جامپ) در هر دوگروه تجربی و کنترل اندازه گیری شد. سپس گروه تجربی هشت هفته (هر هفته دو جلسه هر جلسه30 دقیقه) تمرینات منتخب TRX را انجام داده و سپس به تمرینات تخصصی والیبال پرداختند. در این مدت گروه کنترل صرفا به تمرینات تخصصی والیبال پرداختند. پس از پایان پروتکل تمرینی، آزمون های پس آزمون به عمل آمد. داده های حاصل با روش های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) در نرم افزارSpss 23 تجزیه وتحلیل شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو ویلک استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات TRX برعوامل انعطاف پذیری، قدرت پنجه ها و سرعت تاثیر معنی داری داشته و بر عوامل چابکی و توان بی هوازی تاثیر معنی داری نداشته است . می توان نتیجه گرفت که تمرینات تعلیقی TRX بر برخی فاکتورهای زیست حرکتی و آمادگی جسمانی دختران جوان والیبالیست تاثیرات مثبتی دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد که ترکیب تمرینات TRX با تمرینات تخصصی والیبال موجب افزایش مطلوبتری در عملکرد دختران جوان والیبالیست می شود.
تاثیر هشت هفته تمرین TRX بر انعطاف پذیری، قدرت عضلانی، سرعت، چابکی وتوان بی هوازی دختران والیبالیست
چکیده
مقدمه : عوامل زیست حرکتی مجموعه عوامل موثری هستند که ورزشکاران را قادر می سازد از بعد جسمانی، دیگر حریفان را پشت سر بگذارند. هدف کلی از انجام این پژوهش بررسی تاثیر هشت هفته تمرین TRX روی برخی از عوامل زیست حرکتی منتخب در دختران جوان والیبالیست بود.
روش ها: تعداد 24 نفر از دختران والیبالیست آکادمی های والیبال شهر مشهد به تصادف انتخاب و به دو گروه 12 نفري، تمرینات TRX و کنترل تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون پنج عامل زیست حرکتی منتخب شامل 1) انعطاف پذیری، 2) قدرت پنجه ها، 3) سرعت، 4) چابکی و 5) توان بی هوازی توسط آزمون های 1) انعطاف پذیری تنه به جلو ، 2) اندازه گیری ایزومتریک قدرت پنجه ها، 3) دو ۴ در ۹، 4) ایلیونز و 5) پرش های تواتری بوسکو (ارگو جامپ) در هر دوگروه تجربی و کنترل اندازه گیری شد. سپس گروه تجربی هشت هفته (هر هفته دو جلسه هر جلسه30 دقیقه) تمرینات منتخب TRX را انجام داده و سپس به تمرینات تخصصی والیبال پرداختند. در این مدت گروه کنترل صرفا به تمرینات تخصصی والیبال پرداختند. پس از پایان پروتکل تمرینی، آزمون هاي پس آزمون به عمل آمد. داده های حاصل با روش های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) در نرم افزارSpss 23 تجزیه وتحلیل شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون شاپیرو ویلک استفاده شد. همچنین سطح معنی داری 
در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات TRX برعوامل انعطاف پذیری، قدرت پنجه ها و سرعت تاثیر معنی داری داشته (
) و بر عوامل چابکی و توان بی هوازی تاثیر معنی داری نداشته است 
.
نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که تمرینات تعلیقی TRX بر برخی فاکتورهای زیست حرکتی و آمادگی جسمانی دختران جوان والیبالیست تاثیرات مثبتی دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد که ترکیب تمرینات TRX با تمرینات تخصصی والیبال موجب افزایش مطلوبتري در عملکرد دختران جوان والیبالیست می شود.
واژه های کليدي: TRX ، تمرینات مقاومتی، عوامل زیست حرکتی، دختران والیبالیست.
مقدمه
واليبال ورزشي هيجان انگیز و مفرح است كه در بين ديگر ورزش ها، جايگاه ويژه اي داشته و طرفداران فراواني در سراسر جهان و همچنين ايران دارد. بازيكنان واليبال با توجه به ماهيت اين ورزش و محيط بازي، می بایست از ویژگي هاي جسماني ويژه اي برخوردار باشند. (سلیمی آوانسرا 1393). با بررسی سیر تحول والیبال این نتیجه حاصل می شود که آمادگی جسمانی از مهم ترین عوامل پیشرفت در این رشته ورزشی است (ایزدی رود معجنی 1395). والیبال سریعترین ورزش جهان است که در کوتاه ترین زمان به تلاش فیزیکی بالائی در طول تمرین و مسابقه احتیاج دارد (ویشا 2011 ). والیبال از ورزشهای اینتروال شدید می باشد. علاوه بر آن، در این ورزش حضور منابع انرژی هوازی و بی هوازی و نوسان غیرقابل پیش بینی نیازهای بیولوژیکی، قابل مشاهده است. در بازی والیبال، تلاشهای ناگهانی، انفجاری و کوتاه مدت، از حدود 2 تا 20 ثانیه، معمولا مورد نیاز است(مالوساریس و همکاران 2008) از این رو عوامل آمادگی جسمانی سهم تعيين كننده اي در رسيدن به اوج عملكرد ورزشي و كسب موفقيت در رقابت هاي مختلف دارد. شناخت اين خصوصیت ها به ويژه در رده هاي پايه و ورزشكاران نخبه، در راستاي استعداديابي به مربيان كمك مي كند. ورزشكاران نيز با كسب آگاهي بهتر نسبت به ویژگي هاي مورد نياز رشتة ورزشي خود مي توانند با انگيزه و تلاش بيشتري به اجراي تمرينات مبادرت ورزند. در اين راستا ضروری است که به برخی از عوامل آمادگی جسمانی توجه ویژه ای کرده و به بررسی چگونگی بهبود بخشیدن آنها به عنوان فاکتورهایی مهم در امر پیشرفت ورزشکاران پرداخت.
در سال های اخیر مطالعاتی بر روی تمرینات مقاومتی سنتی و تاثیر آنها بر فاکتورهای آمادگی جسمانی و تاثیر انواع تمرینات مقاومتی بر ورزشکاران رشته های گوناگون بالاخص در جوامع مردان ورزشکار پرداخته شده است. اما جای خالی چنین مطالعاتی در حوزه روش های تمرین مقاومتی جدید همانند تمرینات تعلیقی و بالاخص در جامعه زنان ورزشکار به چشم می خورد. بدین جهت در این پژوهش سعی شده است تا تاثیرتمرینات مقاومتی تعلیقی TRX1 بر برخی عوامل آمادگی جسمانی دختران والیبالیست مورد بررسی قرار گیرد.
[1] Total Body Resistance Exercise
تمرینات مقاومتی
امروزه فعالیت بدنی و برخورداری از سطح مناسبی از آمادگی جسمانی درهمه سنین و اقشار جامعه توصیه می شود. در این راستا، سازمان بهداشت جهانی در گزارش های متعدد به لزوم افزایش آمادگی جسمانی، به ویژه در سنین جوانی اشاره می کند (ویلیامز 2013). این موضوع در ورزشکاران شکل ویژه ای به خود می گیرد. ورزشکاران برای سبقت از حریفان در جستجوی راه هایی برای بهبود عملکرد خود هستند؛ رسیدن به اوج اجرای حرکات ورزشی، هدف اصلی ورزشکاران و مربیان است؛ افزایش حجم عضلانی، سرعت، قدرت، چابکی و انعطاف پذیری از مجموعه عواملی هستند که ورزشکاران را قادر می سازد از بعد جسمانی، دیگر حریفان را پشت سر بگذارند (حکیمی 1390). برنامه های تمرینات مقاومتی در سالهای اخیر موضوع بسیار محبوبی برای ورزشکاران و مربیان بوده است که این تمرینات جهت افزایش سلامت جسمانی و بهبود عملکرد ورزشی و جلوگیری از آسیب ها مورد استفاده قرار گرفته است (هاکینی 2004). ایده استفاده از تمرینات مقاومتی برای بهبود عملکرد ورزشی، در حدود 25 تا 30 سال است که مقبول عام و فراگیر شده است. حدود اواسط دهه 1970 و دهه 1980 تیم ها اقدام به بکارگیری مربیان بدنساز برای کمک به تمرین دادن بازیکنانشان نمودند. در طول همین دوره زمانی، به تدریج تحقیقات، اهمیت یک برنامه آماده سازی و قدرتی مناسب رانشان دادکه برای رسیدن به اهداف موردنظر یک ورزشکار کمک می کند. اصطلاح تمرینات مقاومتی شامل مجموعه ای از فعالیت های انقباضی عضلات است که به منظور مقابله با نیروی مقاوم ایجاد می شود. این انقباض ها ممکن است به صورت ایزومتریک، ایزوتونیک، اکسنتریک ویا ایزو کینتیک باشند. سیستم انرژی غالب در این تمرینات اغلب بی هوازی بوده که با توجه به نوع برنامه تمرینی،درصدهای متفاوتی از سیستم های ATP-PC و اسید لاکتیک را در خود جای می دهد. کالج آمریکایی طب ورزش نیز در دیدگاه های جدید خود، قدرت و تمرین های قدرتی را جز کلیدی برنامه آمادگی جسمانی عمومی معرفی کرده است. علت این نگاه ویژه، اهمیت تمرین های قدرتی در حفظ و توسعه توده خالص بدن (FFM) و قدرت عضلانی است. (حکیمی 1390) تمرینات مقاومتی انواع مختلفی دارد که شامل تمرینات مقاومتی با استفاده از وزن بدن، تمرینات با استفاده از وزنه و دمبل، تمرینات با استفاده از دستگاه های پیشرفته ورزشی و تمرینات تعلیقی با استفاده از بندهای کشی می باشد که امروزه تمرینات مقاومتی تعلیقی به طور ویژه ای مورد توجه قرار گرفته است (حسینی کاخک 1390).
علیرغم گرایش بسیار زیاد به تمرینات مقاومتی این نوع تمرینات به دلیل نیاز به تجهیزات زیاد، بسیار پر هزینه اند. از طرفی تحقیقات نشان داده اند که تمرینات مقاومتی منجر به افزایش پروتیین های عضله و در نتیجه هایپرتروفی و به دنبال ان افزایش قدرت عضله می شوند. از طرفی در صورتی که هایپرتروفی عضله با تمرینات مقاومتی افزایش یابد ممکن است حجم عضله موجب محدود شدن دامنه حرکتی ودر نتیجه کاهش انعطاف پذیری پس از یک دوره تمرینات مقاومتی شود. علاوه بر افزایش قدرت، افزایش توان بی هوازی یا انفجاری و افزایش چابکی پس از تمرینات مقاومتی گزارش شده است (حکیمی 1390). جوکا(2005) در تحقیق خود تحت عنوان تمرینات مقاومتی از نوع توانی در زنان و مردان میانسال به این نتیجه رسید که سه جلسه تمرینات مقاومتی در هفته به مدت 22 هفته باعث افزایش انعطاف پذیری تنه(14%) توان بی هوازی (12%) و پرش جفت (18%) می شود. نتایج تحقیقات فاتوروس و همکاران (2005) نشان داد که 24 هفته تمرینات مقاومتی با شدت 82% سبب افزایشی 1RM به میزان 91%-63% در قدرت و 25%-17% در توان بی هوازی شد. همچنین تحقیقات دیگر نشان دادند که پس از یک دوره تمرینات مقاومتی انعطاف پذیری بدون تغییر افزایش یا کاهش می یابد.
تمرینات مقاومتی قدرتی در بهترین حالت ممکن است بتواند اندازه گروه معینی از عضلات را افزایش دهد، اما به تنهایی نمی تواند لزوما هماهنگی عصبی- عضلانی لازم برای قدرت و عملکرد بهینه را ایجاد کند. از طرفی والیبال رشته ای ورزشی با ویژگی های حرکتی مانند توان، چابکی و سرعت است، بنابر این ورزشکاران برای افزایش عملکرد خود باید هماهنگی عصبی- عضلانی ویژه والیبال را ارتقا دهند. تکنیک های تمرینات تعلیقی طوری طراحی شده اند که بدن را به عنوان یک سیستم هماهنگ واحد درگیر کنند. (کلوندی 1390). پژوهش ها نشان می دهند که تمرینات تعلیقی TRX می تواند به عنوان یک مکمل برای ورزشکاران با تجربه یا یک جایگزین برای ورزشکاران مبتدی نسبت به تمرین قدرتی سنتی باشد (بخشایی 1394).
تمرینات تعلیقی TRX
تمرینات مقاومتی کل بدن موسوم به TRX شکل جدیدی از تمرینات مقاومتی هستند که از سال 1990 به دنیا معرفی شده اند و در طول سالهای اخیر به شکل چشمگیری رو به رشد و توسعه بوده است. در این ورزش افراد با استفاده از بندهایی که به یک سقف یا دیوار بسته شده است تمریناتی را که بر پایه وزن بدن و گاها تعادل می باشد اجرا می کنند. این تمرینات باعث می شوند تا بدن در شرایط مصرف انرژی بیشتری در مقایسه با تمرینات مقاومتی سنتی قرار گیرد. بهبود استقامت عضلات یکی از نکات مثبت در این سیستم تمرینی می باشد. ضمن اینکه عضلات کور نیز به صورت مناسبی می توانند تقویت شوند (داوز 2017). از زمان کشف این شیوه تمرینی در مطالعات اندکی نشان داده شده است که تمرینات تعلیقی TRX روشی موثر جهت گسترش عوامل زیست حرکتی، مهارت های تکنیکی و تاکتیکی بازیکنان در تیم های ورزشی است که گاها نسبت به روش های دیگر تمرینات مقاومتی ارجحیت دارد. (بخشایی 1394)
مخترع این دستگاه، رندی هتریک و همکارانش در نیروی دریایی ارتش آمریکا به دنبال راهی برای حفظ آمادگی جسمانی خود در انبارهای اسکله، پناهگاه های شهری و بر روی کشتی ها و داخل زیر دریایی ها بودند. اما فضا و شرایط این ماموریت ها مناسب تجهیزات رایج بدنسازی نبود. بندهای معلق TRX به عنوان پاسخی به شرایط مذکور ابداع شد.TRX در ابتدا به شکل چند بند کوتاه چتر بازی در هم تنیده و دست دوز با ابزار قایق بادی ساخته شد. در هفته ها و ماه های پس از ساخت TRX، به سرعت مجموعه رو به افزایشی از تمرینات بدنسازی وابسته به وزن، مخصوص این وسیله نوظهور توسط هتریک و همکارانش طراحی شد. طی مدتی کوتاه هتریک و همکارانش، پایه های شیوه ای کاملا نوین و ابتکاری در تمرینات کاربردی تحت عنوان " تمرینات معلق" را بنیان نهادند. امروزه، تنها پس از چند سال، موثر و همه جانبه بودن TRX به عنوان یک ابزار ورزشی جهت تمرینات وابسته به وزن، آن را به فراتر از میدان های نبرد و به سمت سالن های تمرین تیم های حرفه ای ورزشی مانند لیگ ملی فوتبال، انجمن ملی بسکتبال، لیگ ملی هاکی و لیگ اصلی بیسبال ایالات متحده کشانده است.(خسروی نصر 1395).
وفتی بدن از یک نقطه تکیه گاه در بالای سر آویزان می گردد مرکز ثقل آن به دنبال پایین ترین نقطه تا سطح زمین است. ورزش TRX برای تولید پاسخ عصبی عضلانی به تغییر وضعیت بدن از جاذبه زمین و تحرک بهره می گیرد. شما این پاسخ را به صورت صرف انرژی و نیرو تجربه می کنید. انجام حرکات با استفاده از TRX قدرت و تعادل را به شکل واحد و پویایی با هم تلفیق می نماید که به سیستم عصبی تا سطح زیادی فشار وارد نموده و مزایای تمرینات وابسته به وزن را به حداکثر رسانده و سریع تر به نتیجه می رساند (داوز 2017).
روش شناسی پژوهش
این پژوهش از نوع کاربردی و نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با یک گروه تجربی و یک گروه کنترل می باشد. داده ها به صورت میدانی و با روش نمونه گیری تصادفی ساده جمع آوری شده است. در ابتدا با مراجعه به مدارس و آکادمی های تخصصی والیبال بانوان شهر مشهد، مرکزی انتخاب شد و با هماهنگی های لازمه برای این تحقیق، از میان دختران والیبالیست حاضر تعداد 24 نفر نمونه که دارای شرایط و معیارهای ورود به پژوهش بودند انتخاب و به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. پس از بررسی ها و گرفتن اطلاعات اولیه و اطمینان از سلامت کامل آزمودنی ها، شاخص های آنتروپومتریک آنان شامل قد (توسط قدسنج دیواری) و وزن (توسط ترازوی دیجیتال Beurer ) اندازه گیری شد. براي آزمودنی ها یک جلسه آشنایی برگزار شد. نمونه ها با نحوه انجام کار و روند پژوهش آشنا شدند و تک تک حرکات موجود در برنامه تمرینی و نحوه انجام آزمون های آمادگی جسمانی مورد نظر برای آن ها تشریح شد. سپس با حضور آنها در محل اجرای تست ها در پایگاه قهرمانی استان خراسان رضوی و گرم کردن با نرم دویدن و حرکات کششی به مدت 10 دقیقه، در مرحله پیش آزمون، پنج فاکتورآمادگی جسمانی مورد نظر شامل 1) انعطاف پذیری، 2) قدرت پنجه ها، 3)سرعت ، 4) چابکی و 5) توان بی هوازی به ترتیب توسط آزمون های 1) انعطاف پذیری تنه به جلو ، 2) اندازه گیری ایزومتریک قدرت پنجه ها با گریپ، 3) دو 9
4، 4) ایلیونز و 5) ارگو جامپ(یا پرش های تواتری بوسکو) به وسیله ی دستگاه های دارای سنسور و دقیق پایگاه که ساخت و تولید شرکت دانش سالار ایران (DSI) هستند ، در هر دوگروه تجربی و کنترل اندازه گیری شدند. با برنامه ریزی منظم و از پیش اعلام شده به افراد نمونه، پروتکل تمرینی طراحی شده شامل حرکات TRX تحت نظر مربی مجرب TRX ، در گروه تجربی و تحت شرایط یکسان و کنترل شده اجرا گردید. آزمودنی ها در این گروه به مدت 8 هفته، هر هفته 2 جلسه به تمرین پرداختند. در هر جلسه ابتدا 10 دقیقه با دویدن نرم گرم کرده و به مدت 30 دقیقه تمرینات مقاومتی با بندهای TRX که شامل ترکیبی از تمرینات مربوط به عضلات بالاتنه، عضلات میان تنه و عضلات پایین تنه است، اجرا و در انتها به مدت 5 دقیقه سرد کردن انجام شد . زمان استراحت کافی در فاصله بین ست ها درنظر گرفته شد. قابل توجه است که گروه کنترل در این بازه زمانی هیچ گونه فعالیت ورزشی انجام نداد. در پایان پروتکل تمرینی در هر جلسه پس از استراحت کافی، آزمودنی های هر دوگروه برنامه و تمرینات تخصص والیبال را به روال سابق دنبال کردند. در نهایت پس از اتمام هشت هفته اجرای برنامه ی تمرینی طراحی شده، مجددا کلیه تست ها برای هر دوگروه توسط همان دستگاه ها در همان محل اجرا و نتایج ثبت شد.
پروتکل تمرینی گروه تجربی با رعایت اصل اضافه بار طبق جدول 1 برای هشت هفته طراحی شد(خسروی نصر 1395، خسرو ابراهیم 1381، مهرداد فتحی 1394) .ضمنا شدت تمرینات TRX به وسیله ي تغییر در نوع ایستادن یا قرار گرفتن از حالت عریض و پهن به حالت باریک تر و تغییر حالت ایستادن از روي دو پا به یک پا و افزایش زاویه بدن با افزایش فاصله از محور عمودي TRX کنترل شد.
جدول 1 : برنامه تمرینی TRX گروه تجربی به تفکیک هفته
هفته اول | هفته دوم |
پرس سینه (TRX Chest Press) 10×3 اسکوات (Squat) 10×3 لانگ کمکی(Assisted Lunge) 10×3 دراز نشست کمکی(Assisted sit up) 10×3 | فلای دلتوئید Y(Y Deltoid fly) 10×3 پشت پا (بالا کشیدن باسن) 10×3 حرکت پای کوهنورد (Mountain Climber) 10×3 پلانک روی زمین (Plank) "30×2 |
هفته سوم | هفته چهارم |
پرس سینه تک پا (Chest Press single Leg) 12×3 جلو بازو حلقه ای( Biceps Curl) 12×3 اسکوات پرشی (Squat) 12×3 چرخش تن TRX (Torso Rotation) 12×3 | کشیدن قدرتی (Power Pull) 12×3 پرس لگن(Hip Press) 12×3 پشت پای دونده(Hamstring Runner) 12×3 پلانک روی آرنج (Plank on Elbow) |
هفته پنجم | هفته ششم |
پرس سینه تک دست (Chest Press single Arm) 15×3 فلای دلتوئید پایینی (Low Deltoid fly) 15×3 لانگ همراه با پرش 15×3 پاندول 15×3 | پارویی میانی (TRX Mid row) 15×3 پرس پشت بازو 15×3 پشت پای دونده 15×3 پلانک از جانب با دست کمکی |
هفته هفتم | هفته هشتم |
پشت بازو کیک بک 20×2 جلو بازو حلقه ای 20×2 اسکوات جهشی با کمک استپ 20×3 پلانک تک پا | فلای دلتوئید T (T Deltoid fly) 20×3 حرکت اره ای 20×3 خارج ران (Hip Abduction) 20×3 کرانچ مورب شکمی (Oblique Crunch) 20×3 |
برای توصیف داده ها از معیارهای آمار توصیفی استفاده شد. جهت بررسی نرمال بودن متغیرها از آزمون شاپیروویلک1 بهره برده شد. برای بررسی همگونی یا تجانس واریانس ها آزمون لون2 به کاربرده شد. از آزمون های آمار استنباطی برای آنالیز تغییرات میان دوگروه مورد مطالعه استفاده شد. با توجه به نرمال بودن همه ی متغیرها و همچنین تجانس واریانس ها، برای مقایسه میانگین هر یک از متغیرها میان دو گروه تجربی و کنترل از روش آماری تحلیل کوواریانس (ANCOVA) استفاده شد. در هر یک از آزمون ها سطح معنی داری یا به عبارتی خطای آزمون 05/0 در نظر گرفته شد. قابل ذکر است جهت تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از نرم افزار آماری SPSS 23 استفاده شد.
یافته های پژوهش
ویژگی هاي توصیفی آزمودنی ها شامل سن، قد و وزن به تفکیک گروه ها در جدول 2 آورده شده است.
همچنین معیار های توصیفی متغیرهای انعطاف پذیری، قدرت پنجه ها، سرعت، چابکی و توان بی هوازی برای هر دو گروه تجربی و کنترل در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در جداول 3 و 4 و 5 ارائه شده است.
با توجه به برقراری پیش فرض های تحلیل کوواریانس، این آزمون برای همه ی متغیرها انجام شد. نتایج در جدول 6 نشان داده شده است.
[1] Shapiro-wilk Test
[2] Leven
جدول 2 : معیارهای توصیفی سن، قد و وزن آزمودنی ها
متغیر | گروه | تعداد | میانگین | انحراف معیار | حداقل | حداکثر | |
سن (سال) | تمرین TRX | 12 | 23 | 4 | 18 | 28 | |
کنترل | 12 | 6/22 | 4/4 | 18 | 28 | ||
وزن (کیلوگرم) | تمرین TRX | 12 | 61 | 5/7 | 48 | 72 | |
کنترل | 12 | 08/63 | 9/7 | 49 | 82 | ||
قد (سانتیمتر) | تمرین TRX | 12 | 33/165 | 5 | 159 | 175 | |
کنترل | 12 | 08/165 | 5/5 | 158 | 175 | ||
جدول 3 : معیارهای توصیفی متغیرهای انعطاف پذیری و توان بی هوازی
متغیر | گروه | زمان | میانگین | انحراف معیار | حداقل | حداکثر |
انعطاف پذیری (سانتی متر) | تمرین TRX | پیش آزمون | 67/26 | 43/6 | 18 | 36 |
پس آزمون | 50/30 | 68/5 | 20 | 39 | ||
گروه کنترل | پیش آزمون | 75/29 | 56/5 | 18 | 36 | |
پس آزمون | 42/29 | 22/6 | 19 | 37 | ||
توان بی هوازی (وات) | تمرین TRX | پیش آزمون | 258/22 | 138/3 | 250/17 | 260/27 |
پس آزمون | 722/23 | 214/3 | 630/20 | 560/30 | ||
گروه کنترل | پیش آزمون | 862/23 | 188/4 | 880/15 | 520/29 | |
پس آزمون | 547/23 | 980/4 | 210/13 | 300/30 |
جدول 4 : معیارهای توصیفی متغیرهای قدرت پنجه راست و چپ
متغیر | گروه | زمان | میانگین | انحراف معیار | حداقل | حداکثر |
قدرت پنجه راست (کیلوگرم) | تمرین TRX | پیش آزمون | 702/26 | 186/7 | 180/18 | 940/40 |
پس آزمون | 319/28 | 562/6 | 540/18 | 110/38 | ||
گروه کنترل | پیش آزمون | 696/29 | 230/5 | 500/22 | 115/40 | |
پس آزمون | 493/28 | 832/4 | 100/21 | 610/38 | ||
قدرت پنجه راست (کیلوگرم) | تمرین TRX | پیش آزمون | 454/22 | 190/8 | 000/12 | 300/36 |
پس آزمون | 644/27 | 032/6 | 640/19 | 240/37 | ||
گروه کنترل | پیش آزمون | 755/27 | 040/7 | 560/18 | 140/40 | |
پس آزمون | 097/27 | 314/6 | 200/20 | 440/40 |
جدول 5 : معیارهای توصیفی متغیرهای سرعت و چابکی
متغیر | گروه | زمان | میانگین | انحراف معیار | حداقل | حداکثر |
سرعت (ثانیه) | تمرین TRX | پیش آزمون | 08/10 | 51/0 | 47/9 | 91/10 |
پس آزمون | 74/9 | 43/0 | 05/9 | 49/10 | ||
گروه کنترل | پیش آزمون | 72/9 | 66/0 | 97/8 | 83/10 | |
پس آزمون | 72/9 | 66/0 | 97/8 | 83/10 | ||
چابکی (ثانیه) | تمرین TRX | پیش آزمون | 42/19 | 64/0 | 30/18 | 10/20 |
پس آزمون | 36/19 | 75/0 | 03/18 | 08/20 | ||
گروه کنترل | پیش آزمون | 72/19 | 80/0 | 20/18 | 05/21 | |
پس آزمون | 92/19 | 82/0 | 03/19 | 50/21 |
جدول 6 : نتایج تحلیل کووایانس برای متغیرها
متغیر | منبع | مجموع مربعات | درجه آزادی | میانگین مربعات | آماره آزمون | سطح معنا داری | ||
انعطاف پذیری | پیش آزمون | 089/487 | 1 | 089/487 | 931/34 | 001/0 | ||
گروه | 458/68 | 1 | 458/68 | 909/4 | 038/0* | |||
خطا | 828/292 | 21 | 944/13 |
|
| |||
قدرت پنجه راست | پیش آزمون | 787/595 | 1 | 787/595 | 876/92 | 001/0 | ||
گروه | 012/30 | 1 | 012/30 | 679/4 | 042/0* | |||
خطا | 713/134 | 21 | 415/6 |
|
| |||
قدرت پنجه چپ | پیش آزمون | 366/714 | 1 | 366/714 | 535/120 | 001/0 | ||
گروه | 522/107 | 1 | 522/107 | 142/18 | 001/0* | |||
خطا | 459/124 | 21 | 927/5 |
|
| |||
سرعت | پیش آزمون | 884/5 | 1 | 884/5 | 971/128 | 001/0 | ||
گروه | 538/0 | 1 | 538/0 | 787/11 | 002/0* | |||
خطا | 958/0 | 21 | 046/0 | 21 |
| |||
چابکی | پیش آزمون | 597/7 | 1 | 597/7 | 342/26 | 000/0 | ||
گروه | 568/0 | 1 | 568/0 | 970/1 | 175/0 | |||
خطا | 056/6 | 21 | 288/0 |
|
| |||
توان بی هوازی | پیش آزمون | 428/210 | 1 | 428/210 | 112/25 | 001/0 | ||
گروه | 117/13 | 1 | 117/13 | 565/1 | 225/0 | |||
خطا | 969/175 | 21 | 379/8 |
|
| |||
همانگونه که در جدول 6 مشاهده شد سطح معنی داری برای متغیرهای انعطاف پذیری، قدرت پنجه راست و چپ و سرعت کمتر از 05/0 و برای متغیرهای چابکی و توان بی هوازی بیشتر از 05/0 است. پس نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که میزان تغییرات انعطاف پذیری، قدرت پنجه ها و سرعت میان دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معنی داری داشته (P<0/05) و میزان تغییرات چابکی و توان بی هوازی میان دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معنی داری نداشته است (P>0/05). به عبارتی می توان گفت انجام هشت هفته تمرینات TRX در مقایسه با انجام ندادن این تمرینات تاثیرات مطلوبی بر انعطاف پذیری، قدرت پنجه ها و سرعت ورزشکاران داشته و تاثیر چندانی بر چابکی و توان بی هوازی آنان نداشته است.
نتيجهگيري
با نگاهی دقیق به رشته های ورزشی گوناگون درمی یابیم که در بیشتر آن ها مهارت هایی وجود دارد که نیاز به آمادگی بدنی، قدرت، سرعت، توان هوازی و بی هوازی در آنان به شدت دیده می شود. والیبال نیز یکی از رشته های ورزشی است که آمادگی جسمانی بالا در آن نقش بسزایی دارد. مینک (1999) عوامل کلیدی موفقیت بازیکنان والیبال را قدرت عضلانی، توان استقامت، سرعت، چابکی و انعطاف پذیری،پرش بلند، زمان واکنش سریع و چابکی بالا می داند.از اینرو محققان تاثیر برنامه های تمرینی مختلفی از جمله تمرینات مقاومتی را بر عوامل چابکی، توان، سرعت وپرش عمودی بررسی کردند و شاهد بهبود عملکرد در همه ی این عوامل بودند (رایگ وشپرد 2009). تمرینات تعلیقی TRX که از انواع تمرینات مقاومتی می باشد به تازگی و در دهه های اخیر مورد توجه و استقبال ورزشکاران و مربیان قرار گرفته است. با این وجود پژوهش های اندکی روی تاثیر تمرینات TRX بر عوامل قدرت عضلانی، سرعت، چابکی، عکس العمل و توان بی هوازی ورزشکاران و همچنین تاثیر انواع تمرینات مقاومتی، سرعتی و پلایومتریک روی این عوامل صورت گرفته است
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات TRX تاثیر معنی داری روی انعطاف پذیری دختران والیبالیست جوان دارد و موجب افزایش آن می گردد. يكي از مهمترين شاخص های آمادگي جسماني در بازي واليبال كه محققان به بررسي آن پرداخته اند، ارتفاع اسپك و دفاع است چرا كه موفقيت تيم مستلزم عبور توپ يا دفاع آن بر روي تور است. امروزه در واليبال مدرن تمركز رقابت در برتري روي تور است و بهترين روش براي اين برتري، به كارگيري بازيكناني با پرش عمودي بيشتر به همراه قامت بلندتر و دست هاي كشيده تر است. در مطالعه ای سلیمی آوانسرا(1393) به بررسی فاکتورهای زیست حرکتی و آنتروپومتریک بازیکنان نوجوان تیم ملی والیبال پسران ایران پرداخته است که یافته های آن نشان می دهد که میان پرش طول و انعطاف پذیری همبستگی مثبت وجود دارد. پس می توان نتیجه گرفت از آنجا که میزان همبستگی مثبت است، با به کارگیری تمرینات تعلیقی TRX می توان با افزایش انعطاف پذیری موجب افزایش پرش ارتفاع و دفاع در والیبالیستان شده و عملکرد مطلوبتری را در میان آنان مشاهده کرد. نتایج یافته های این بخش با نتایج پژوهش های نوری شاهی(1389)، سلیمی آوانسرا(1393)، جوکا (2005) همسو می باشد. انعطاف پذیری عبارتست از محدوده حرکت حول مفصل و محدوده حرکت در حول مفصل، به وضعیت تاندون ها، رباط ها، بافت های همبند و عضلات بستگی دارد( گائینی 1382) و تمرینات TRX در افزایش پایداري مفاصل و تقویت رباط ها موثر می باشد و باعث افزایش فعالسازي و پایداري گروه هاي عضلانی و درنهایت افزایش انعطاف پذیری می گردد.
همچنین نتایج نشان داد که تمرینات TRX بر قدرت عضلانی(پنجه ها) دختران والیبالیست جوان نیز تاثیر معنی داری دارد. در تمرینات مقاومتی و از جمله TRX افزایش قدرت عضلانی به طور کلی ناشی از سازگاری هاي عصبی عضلانی و هماهنگی واحد حرکتی می باشد. از طرفی این افزایش می تواند ناشی از افزایش فراخوانی واحد هاي حرکتی و تواتر برانگیخته شدن باشد. همچنین افزایش قدرت شاید ناشی از هایپرتروفی عضلانی نیز باشد. این تمرینات سبب افزایش پروتئین های انقباضی شده و باعث افزایش قدرت عضله می شود. در تمرینات TRX انقباض عضلات از طریق فاصله بین محور مرکزي طناب رخ می دهدو چون عضلات را از طریق استفاده از وزن بدن تحریک می کند فعالسازی بیشتری در عضلات ایجاد می کند. نتایج پژوهش حاضربا نتایج پژوهش های مشابه نوری شاهی(1373)، حسینی کاخک(1390)، گوران اسپوریس و همکاران (2011)، جانوت وهمکاران(2013)، ماک و همکاران(2015)، جیتکه و مورات(2015 و 2016) همخوانی دارد اما با یافته های حسوند (1395)، مشتاق (1395) و آدیگوزل و گنای(2016) همخوانی ندارد که ممکن است دلایل آن به اختلاف سنی و جنسیتی و شرایط تغذیه و تحرکی آزمودنی ها مربوط باشد. از آنجا که در والیبال قدرت عضلانی بسیار حائز اهمیت می باشد، همانطور که پیش بینی می شد اینگونه تمرینات برای افزایش قدرت عضلانی تقریبا در همه افراد بالاخص ورزشکاران موثر و قابل استفاده است.
بعلاوه نتایج بیان کرد که تمرینات TRX بر چابکی دختران والیبالیست جوان تاثیر معنی داری ندارد اما در سرعت آنان تاثیر معنی داری دارد. سرعت و چابكي از فاكتورهاي مهم عملكردي در واليبال به شمار مي رود. بازيكنان واليبال به توانايي هايي مانند تغيير مسیر و جهش هاي ناگهاني و زمان عكس العمل سريع نيازمندند. اين عوامل در دريافت هاي اول، توپ گیری، دفاع روي تور، ارسال انواع پاسها و ديگر مهارت هاي بازي واليبال در شرایط مختلف ضروري است. مطالعات مشابهی در زمینه ی سرعت و چابکی با اجرای انواع دیگر تمرینات مقاومتی انجام شده است که نتایج حاصل از پژوهش با نتایج سلیمی(1379)، ایمانی(1390)، بخشایی (1394)، علی اکبری (1395)، سالونیکی دیس (2008) و سینا رخصتی(1393) در مورد چابکی همخوانی ندارد اما در مورد فاکتور سرعت با سالونیکی دیس(2008)، علی اکبری(1395) و بخشایی(1394) همخوانی دارد. البته شایان ذکر است که میزان تفاوت در فاکتور سرعت نیز اندک است. در سرعت و چابکی عضلات در یک محدوده یا دامنه سرعتی خاص، بدون درنظر گرفتن میزان قدرت آن ها وارد عمل می شوند و انقباض سرعت های خارج از این محدوده به وسیله ی هماهنگی عصبی عضلانی محدود می شوند. در برخی از موارد شاید بتوان دلیل این عدم همخوانی را این دانست که تمرینات تعلیقی TRX از نوع تمرینات مقاومتی و قدرتی بوده و بیشتر بر عملکرد قدرتی عضلات تاثیر می گذارد. از دلایل دیگر می توان به عدم یکسان بودن نوع تمرینات انجام شده، شرایط فیزیکی آزمودنی ها و نقش وراثت در سیتم عضلانی اسکلتی شرکت کنندگان نام برد. پس شاید بهتر باشد مربیان برای ارتقا سطح سرعت، چابکی و عکس العمل والیبالیست ها از روش های دیگر تمرینی بهره ببرند.
از طرفی نتایج نشان داد که تمرینات TRX بر توان بی هوازی دختران والیبالیست جوان تاثیر معناداری ندارد. توان بی هوازي، يكي ديگر از عوامل مهم فيزيولوژي براي والیباليست هاست، چرا كه سيستم انرژي غالب در واليبال فسفاژن و گليكوليز بی هوازي است. سيستم هوازي، به عنوان منبع سوخت اوليه استفاده نمي شود، بلكه براي بازسازي منابع انرژي در دوره هاي استراحت ضروري است. نتیجه پژوهش حاضر با نتیجه هیچ کدام از پژوهش های دیگر که در زمینه انواع تمرینات مقاومتی صورت گرفته است مانند تسوناواکی(2003)، جوکا(2005)، گوران اسپوریس و همکاران(2011)، آدیگوزل و گنای(2016)، سینا رخصتی(1393)، مریم ذاکرین پور(1396) و غیره همسو نبوده و پژوهشی همسو با نتایج پژوهش حاضر یافت نشد. این تناقض جالب توجه می تواند دلایل گوناگون و قابل بررسی داشته باشد که ممکن است به دلیل ماهیت نوع تمرینات تلعیقی TRX و تاثیر فیزیولوژیکی آن بر سیستم سازگاری عصبی- عضلانی، نوع رشته ورزشی آزمودنی ها، شرایط فیزیکی شرکت کنندکان و یا عامل وراثت باشد. جالب توجه است که افرادی که دارای تارهای عضلانی تند انقباض FT بیشتری در مقابل عضلات کند انقباض مانند ST می باشند، بالقوه دارای توان بی هوازی بالاتری نیز خواهند بود (ویلمور 1384). یافته های ما نشان داد که تمرینات TRX تاثیر معنادار یا شایانی در بالابردن توان بی هوازی والیبالیستان نداشته است. در نتیجه بهتر این است که مربیان به دنبال انواع دیگری از تمرینات مقاوتی برای بهبود این فاکتور در ورزشکاران باشند.
در نهایت با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت برای بهبود عملکرد والیبالیست های دختر جوان بهتر است از تمرینات TRX با انقباضات بیشتر عضلات برای افزایش قدرت عضلانی و انعطاف پذیری و از تمرینات دیگری مانند تمرینات پلایومتریک برای افزایش سرعت، چابکی و توان بی هوازی بهره برد.
منابع
1. ایزدی رودمعجنی، محمد، مقایسه اثر تمرین مقاومتی سنتی و تمرین کاتسو بر عملکرد عضلانی و فعالیت الکتریکی عضله چهارسر ران در مردان جوان والیبالیست، پايان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد، 1395.
2. ایمانی، مجتبی، اثر دو نوع برنامه تمرینی 4 هفته ای مقاومتی و پلیومتریک بر عملکرد فوتبالیست های پسر 15 تا 17 سال، پايان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه رازی، 1390.
3. انجمن ملی قدرت و آماده سازی لینکلن، ایالات متحده، بدنسازی و آمادگی برای والیبال، ترجمه ابراهیم، خسرو ، تهران، انتشارات مبتکران، 1381.
4. بخشایی، راضیه، تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی ناپایدارTRX به همراه تمرین هندبال بر سطوح IGF-I و IGFBP-3 و توانایی سرعتهای تکراری بازیکنان نوجوان هندبال دختر 17-14 سال ، پايان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهرکرد، 1394.
5. حکیمی، مهدی، مقایسه اثر 8 هفته تمرینات ترکیبی مقاومتی، کششی ایستا،PNF و ماساژ بر برخی عوامل آمادگی جسمانی دانشجویان پسر غیر ورزشکار، پايان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان، 1390.
6. حسنوند حسام، رنجبر روح الله، "تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی با TRX بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی کودکان سالم"، همایش ملی علوم ورزشی با رویکرد سلامت،نشاط اجتماعی، کارآفرینی و قهرمانی، 1395.
7. حسینی کاخک سید علیرضا، شریفی مقدم اکرم، حامدی نیا محمدرضا، آذر نیوه مرضیه سادات، "مقایسه اثر تمرینات مقاومتی سنتی با تمرینات قدرتی همراه با انسداد عروق برعملكردعضلانی و استقامت قلبی عروقی در دختران جوان"، علوم زیستی ورزشی، شماره 10، صص 114- 95، 1390.
8. خسروی نصر امین، پژمان آرین سارا، تمرینات معلق TRX. نشر علوم ورزشی، 1395.
9. سلیمی آوانسرا علیرضا، بارانچی مصطفی، کنشلو سمانه، "نیمرخ آمادگی جسمانی، آنتروپومتریکی و ترکیب بدنی بازیکنان نوجوان تیم ملی والیبال ایران"، علوم زیستی ورزشی، شماره 1، صص 39-21، 1393.
10. سلیمی، علیرضا، بررسی اثر تمرین های منتخب پلایومتریک بر توان بی هوازی و چابکی بازیکنان والیبال، پايان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید بهشتی، 1379.
11. ذاکرین پور، مریم، تاثیر یک دوره تمرینات تعلیقی بر ترکیب بدنی، توان بی هوازی و شاخص خستگی ناجیان غریق، پايان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد،1396.
12. رخصتی سینا، سلیمی آوانسر علیرضا، ابراهیم خسرو، احمدی زاد سجاد، "مقایسه تاثیر شش هفته تمرین اختصاصی والیبال روی سطوح نرم و سخت بر توان بی هوازی، پرش عمودی، چابکی و درصد چربی بازیکنان والیبال"، مجله فیزیولوژی ورزشی و فعالیت بدنی، شماره 13،صص1012-1005، 1393.
13. علی اکبری، زهرا، تاثیر 6 هفته تمرینات پلایومتریک-سرعتی و مقاومتی توانی-سرعتی بر برخی شاخص های آمادگی جسمانی در بازیکنان بدمینتون، پايان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه حکیم سبزواری، 1395.
14. فتحی مهرداد، دهباشی محسن، کتابدار بهاره، اصول فیزیولوژیک طراحی تمرین وزنه در بانوان. چاپ دوم، انتشارات علوم ورزشی تهران،1394.
15. کلوندی فردین، توفیقی اصغر، محمدزاده سلامت خالید، "اثر تمرينات الاستيک، پلايومتريک و مقاومتي بر عملکرد بي هوازي واليباليست هاي نخبه استان کردستان"، فیزیولوژی ورزشی، شماره 12،صص26-13، 1390.
16. گائینی عباسعلی، رجبی حمید، کتاب آمادگی جسمانی . چاپ اول، انتشارات سمت،1382.
17. مشتاقی هاجر، تاروردی زاده بهمن، دهقان الهام، "اثر یک دوره تمرینات TRX و کار با وزنه بر قدرت عضلانی دانش آموزان دختر 13 تا 15 سال شهرستان دشتستان"، همایش ملی دستاوردهای نوین تربیت بدنی و ورزش، 1395.
18. نورشاهی مریم، هوانلو فریبرز، بیگ زاده مهدی، "مقایسه تأثیر تمرینات مقاومتی و سرعتی بر میزان انعطاف پذیری، قدرت عضله"، ورزش و علوم زیست حرکتی.; شماره ۳، صص ۱۰-۲۰، 1389.
19. ویلمور، جک اچ، دیوید ال کاستیل، فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی، جلد اول، چاپ چهارم، انتشارات مبتکران،1384.
20. A. Gaedtke, T. Morat,"TRX Suspension Training: A New Functional Training approach for Older Adults – Development, Training Control and Feasibility," International Journal of Exercise Science.8(3), 2015.
21. A. Gaedtke, T. Morat, "Effects of Two 12-week Strengthening Programmes on Functional Mobility, Strength and Balance of Older Adults: Comparison between TRX Suspension Training versus an Elastic Band Resistance Training," Central European Journal of Sport Sciences and Medicine.13(1), 2016.
22. G. Fatouros et all, "Strength training and detraining effects on muscular strength, anaerobic power, and mobility of inactive older men are intensity dependent," British Journal of Sports Medicin.39(10):776-780, 2005.
23. G. Vishaw, S. Mandeep, S. Sukhdev,"A comparative study of somatic traits and body composition between volleyball players and controls. Indian Journal of Science and Technology," 2(4): 116-1183, 2011.
24. GG. Malousaris, NK. Bergeles, KG. Barzouka, IA. Bayios, GP. Nassis, MD. Koskolou,"Somatotype, size and body composition of competitive female volleyball players," J Sci Med Sport. 2008; 11(3): 337-44, 2008.
25. G. Sporis, M.K Jovanovic, I. rakan, F. Fiorentini, "Effects of strength training on aerobic and anaerobic power in female soccer players," Sport science. 4: 32-37,2011.
26. J. Dawes,“Complete guide to TRX suspension training”, 2017.
27. J. Janot, T. Heltne, C. Welles, J. Riedl, H.Anderson, A. Howard, et al. "Effects of TRX versus traditional resistance training programs on measures of muscular performance in adults," Journal of Fitness Research 2(2), 2013.
28. K. Hakkinin, PV. Komi, "Electromyographic changes during strength training on cardiovascular function, " Med Sci Sports Exerc ;15(6):455-460,2004.
29. K. Salonikidis, A. Zafeiridis, "The Effects of Plyometric, Tennis-drills and combined training on reaction, lateral and linear speed,power and strength in novice tennis players," J strength cond Res. 22(1): 182-191,2008.
30. L. Williams, Wilkins, "Medicine ACoS. ACSM's guidelines for exercise testing and prescription," 2013.
31. M.P. Riggs, J.M. Sheppared, "The relative importance of strength and power qualities to vertical jump height of elite beach volleyball players during the counter-movement and squat jump," 2009.
32. N.S. Adigüzel, M. Gunay, "The Effect of Eight Weeks Plyometric Training On Anaerobic Power, Counter Movement Jumping and Isokinetic Strength in 15–18 Years Basketball Player," International journal of environmental & science education,11(10): 3241-3250, 2016.
33. NW. Mok, EW. Yeung, JC. Cho, SC. Hui, KC. Liu, CH. Pang, "Core muscle activity during suspension exercises," journal of Science and Medicine in Sport.18(2):189-94,2015.
34. Noriaki Tsunawake, Yasuaki Tahara, Kazuhiko Moji, Satoshi Muraki, Kengo Minowa, Koichi Yukawa, "Body composition and physical fitness of female volleyball and basketball players of the japan inter-high school championship teams," J Physiol Anthropol Appl Human Sci. 22: 195-201,2003.
35. S. Jukka, "Power-type strength training in middle-aged men and women," Publications of the National Public Health Institute, Finland, 2005.
36. S. Minke, "Influence of the new competition rule on volleyball and development of techniques and tactics," Fujian Sport Science and Technology.3:5, 1999.
Abstract
Introduction: Biometric factors are a set of effective factors that enable athletes to surpass other opponents physically. The general purpose of this research was to investigate the effect of eight weeks of TRX training on some selected biometric factors in young volleyball girls.
Methods: 24 female volleyball players from Mashhad volleyball academies were randomly selected and divided into two groups of 12, TRX exercises and control. In the pre-test stage, five selected biometric factors including 1) flexibility, 2) paw strength, 3) speed, 4) agility and 5) anaerobic power by tests of 1) forward trunk flexibility, 2) isometric measurement the strength of paws, 3) running 4 in 9, 4) Ellions and 5) Bosco frequency jumps (ergo jump) were measured in both experimental and control groups. Then, the experimental group performed selected TRX exercises for eight weeks (two sessions of 30 minutes each week) and then specialized volleyball exercises. During this period, the control group only practiced volleyball. After the end of the training protocol, the post-tests were performed. The resulting data were analyzed with descriptive statistics and analysis of covariance (ANCOVA) in Spss 23 software. The Shapiro-Wilk test was used to check the normality of the data. Also, significant level was considered 0.05.
Findings: The results showed that TRX exercises had a significant effect on the factors of flexibility, claw strength and speed () and did not have a significant effect on the factors of agility and anaerobic power.
Conclusion: It can be concluded that TRX suspension exercises have positive effects on some biometric factors and physical fitness of young volleyball girls. According to the results of the present study, it seems that the combination of TRX exercises with specialized volleyball exercises leads to a more favorable increase in the performance of young volleyball girls.
key words: TRX, Resistance training, Biometric factors, Volleyball girls.
