تحقق بخشی رهیافت حکمروایی شایسته شهری در توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی: شهر بهشهر)

الموضوعات :

سید مناف هاشمی ¹ (استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رباط کریم،ایران)
محمد روشنعلی ² (دانش‌آموخته کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل،ایران)
تینا اسماعیلی ³ (دانشجوی دکترا رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد واحد نور، نور،ایران)

تاريخ الإرسال : 13 الجمعة , رجب, 1439 تاريخ التأكيد : 24 الإثنين , ذو القعدة, 1439 تاريخ الإصدار : 14 الثلاثاء , صفر, 1440

الکلمات المفتاحية: توسعه پایدار شهری, شهر بهشهر, حکمروایی, حکمروایی شایسته,

ملخص المقالة :

امروزه مشخص شده است که حل مشکلات شهری با اصلاح رویکردهای سنتی مدیریتی و استفاده از رهیافت‌های نوین مدیریتی امکان‌پذیر است، که در این میان حکمروایی شایسته شهری می‌تواند در روند توسعه شهری و بهبود سکونتگاههای شهری نقش مهم و تعیین کننده ایفا نماید. در این راستا، هدف تحقیق حاضر، شناسایی و تبین نقش و تأثیر حکمروایی شایسته در توسعه پایدار شهر بهشهر می‌باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و گردآوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش از طریق مطالعات دقیق کتابخانه‌ای و استفاده از اسناد و مدارک و پیمایش صورت گرفت. حجم جامعه آماری با توجه جمعیت محدوده مورد مطالعه (157097) برابر با 385 نفر، از طریق فرمول کوکران محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها بسته به ماهیت متغیرها از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، رابطه مثبت و معناداری میان حکمروایی شایسته شهری و توسعه پایدار شهری از نظر پاسخگویان برقرار است. بنابراین پیشنهاد می گردد مدیران شهر بهشهر به جایگاه و اهمیت رهیافت حکمروایی شایسته شهری و تأثیرات آن در دستیابی به توسعه پایدار ارج دهند و بازنگری های اساسی در الگوی رایج حکمروایی محدوده خود، ایجاد نمایند.