سنجش و بررسی جابه‌جایی مسکونی خانوار با تأکید بر نوع مالکیت (نمونه موردی منطقه یک شهر تهران)

الموضوعات :

محمدرضا درودی ¹ , لعلا جهانشاهلو ² , سید کمال الدین شهریاری ³

1 - دانش آموخته دکتری تخصصی شهرسازی ، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی‌واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
2 - استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
3 - استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 07 الإثنين , جمادى الثانية, 1438 تاريخ التأكيد : 29 الأربعاء , رجب, 1438 تاريخ الإصدار : 27 الخميس , رمضان, 1438

الکلمات المفتاحية: اولویت بندی, منطقه یک, جابه‌جایی مسکونی, نوع تملک,

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر با هدف تحلیل و اولویت‌بندی میزان اهمیت شاخص‌های جابه‌جایی مسکونی با تأکید بر نوع مالکیت خانوار بر روی منطقه یک شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته است. برای تعیین حجم نمونه‌ی مورد مطالعه، از رابطه‌ی کوکران بهره برده و تعداد 384 پرسشنامه در سطح محدوده توزیع شده است. همچنین برای تعیین اولویت‌بندی شاخص‌های جابه‌جایی از روش آنتروپی و روش کمیSAW استفاده شده است. از نتایج این مقاله تمایل بالا مالکین با تحصیلات عالی و تمایل پایین مالکینی که فاقد شغل هستند، برای جابه‌جایی مسکونی می‌باشد (که این ممکن است به دلیل ترس از دست دادن مالکیت واحد مسکونی شان در نوسانات بازار مسکن باشد). همچنین مستأجرینی که دارای درآمد بالا هستند تمایل زیادی برای جابه‌جایی‌های پی در پی دارند و بالعکس مستأجرینی که فاقد شغل هستند و درآمد پایینی دارند ترجیح می‌دهند تاحد ممکن در محیط مسکونی خود باقی بمانند.