مطالعه تطبیقی شاخص های استراتژی توسعه شهری(CDS) در شهرهای ایران از نگاه گروه های شهری
الموضوعات :
محمدرحیم رهنما
1
(استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد)
لیلی ابراهیمی
2
(دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد)
الکلمات المفتاحية: ایران, استراتژی توسعه شهری, گروه های شهری, حکمروایی, قابلیت زندگی,
ملخص المقالة :
استراتژی توسعه شهری عبارت است از یک برنامه عملی برای توسعه متعادل در شهرها، توسعه و پایداری که از طریق مشارکت، برای بهبود کیفیت زندگی برای همه شهروندان حاصل می شود و بر چهار رکن قابلیت زندگی، بانک پذیری، رقابت پذیری و حکمرانی خوب شهری استوار است. هدف این مقاله تحلیلی بر تحقیقات صورت گرفته پیرامون وضعیت شاخص های استراتژی توسعه شهری و مقایسه وضعیت این شاخص ها در شهرهای مختلف ایران است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و بررسی تحقیقات و پژوهش های تجربی انجام شده در زمینه استراتژی توسعه شهری در شهرهای مختلف کشور جمع آوری شد. جهت مقایسه شهرها به لحاظ شاخص های مورد نظر وضعیت شهرها بر روی نمودار در نرم افزار اکسل رسم شده است. بیشتر مطالعات انجام شده با نظرخواهی از گروه های مختلف شهری شامل شهروندان، مدیران شهری و نخبگان بوده است. بررسی ها نشان می دهد در اکثر شهرها وضعیت مطلوب نبوده و دارای میانگین کمتر از حد متوسط 3 برای اکثر عوامل و شاخص ها در نظر گرفته شده، بوده است. تفاوت در دیدگاه گروههای مختلف شهری دیده می شود و در بیشتر موارد میانگین در گروه مدیران شهری بالاتر از شهروندان و نخبگان بوده است.
