بررسی تأثیر آموزش گروهی مدیریت خشم بر افزایش خودراهبری دانشآموزان دوره متوسطهی اول
الموضوعات :امیر مرادی 1 , اسماعیل فیروزی 2 , جواد جهان 3
1 - دانشگاه خوارزمی
2 - کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی
3 - مامور آموزشی به تدریس در دانشگاه فرهنگیان کرمانشاه
الکلمات المفتاحية: نوجوانی, آموزش گروهی, خودراهبری, مدیریت خشم, دوره متوسطه,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش گروهی مدیریت خشم بر خودراهبری دانشآموزان دوره متوسطه اول انجام شده است. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیشآزمون- پس آزمون با گروه کنترل میباشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دبیرستان مولوی کرد شهرستان روانسر به تعداد 302 نفر در سال تحصیلی1395-1396 میباشد. نمونه پژوهش، شامل تعداد 30 نفر از دانشآموزان هستند که به شیوه نمونهگیری هدفمند و در دسترس از بین دانشآموزان دارای خشم زیاد انتخاب شدهاند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) جایدهی شدند. ابتدا پرسشنامه سنجش خودراهبری فیشر و همکاران (2001) به عنوان پیشآزمون به دانشآموزان هر دو گروه (آزمایش و گواه) ارائه شد و دادهها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. و سپس، آموزش برنامه مدیریت خشم در شش جلسه هفتاد دقیقهای (هفتهای دو جلسه) به دانشآموزان گروه آزمایش ارائه گردید، اما دانشآموزان گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکردند. در پایان، پرسشنامه سنجش مهارتهای کنترل خشم و پرسشنامه سنجش میزان خودراهبری به عنوان پسآزمون به هر دو گروه ارائه شد. دادههای آماری با استفاده از آزمونهای T مستقل، فرمول اندازه اثر و تحلیل کواریانس تحلیل شد. یافتهها و نتایج پژوهش نشان داد؛ اجرای برنامه آموزش مهارتهای مدیریت خشم میتواند باعث افزایش خودراهبری و کاهش خشم دانشآموزان گردد.
_||_